Με επιτυχία ολοκληρώθηκε η απαιτητική κωπηλατική αποστολή του Δρ Άγγελου Χριστοφίδη. Ο Άγγελος Χριστοφίδης απέπλευσε με καγιάκ ανοιχτής θαλάσσης από το Σιδάρι της Κέρκυρας την Τρίτη 28/7. Πρώτος σταθμός της αποστολής ήταν το δυτικότερο άκρο της Ελλάδας, το ακριτικό νησί των Οθωνών, όπου οι κάτοικοι του επιφύλαξαν θερμή υποδοχή.
Από τους Οθωνούς απέπλευσε την Τετάρτη 29/7 στις 05.00 με ρότα για Ιταλία. Με ΒΔ ανέμους 3-4 μποφόρ και μετά από 15 ώρες συνεχόμενης κωπηλασίας, ο αθλητής του SEGT κατάφερε να διασχίσει τα 50 μίλια ανοιχτής θάλασσας στο νοτιότερο άκρο της Αδριατικής, καταπλέοντας με ασφάλεια στην ιταλική ακτή, στο ανατολικό ακρωτήρι της Santa Maria di Leuca.
Τις επόμενες 3 μέρες ο Χριστοφίδης συνέχισε παράκτια με στάσεις στην Καλλίπολη και την Punta Prosciutto, με τελικό προορισμό τον Τάραντα, τη μεγαλύτερη πόλη της Μεγάλης Ελλάδας και μοναδική υπερπόντια αποικία της Σπάρτης με έτος ίδρυσης το 706 π.Χ., όπου ο κωπηλάτης του SEGT κατέπλευσε. Το ταξίδι των 140 ναυτικών μιλίων διήρκεσε συνολικά 5 μέρες. Η αποστολή Ελλάδα – Ιταλία ήταν η 10η συνεχόμενη της ομάδας κωπηλατών ανοιχτής θαλάσσης, του Άγγελου Χριστοφίδη και του South Evian Gulf team και συνάντησε θερμή ανταπόκριση από όπου κι αν πέρασε, σε Ελλάδα και Ιταλία, ευαισθητοποιώντας για την προστασία των θαλασσών απέναντι στις σύγχρονες απειλές της ρύπανσης και της υπεραλίευσης.
Σε δήλωσή του ο κ. Χριστοφορίδης ανέφερε: «Mare Adriatico. Ελλάδα – Ιταλία με καγιάκ. Τελικός κατάπλους! Η αποστολή ολοκληρώθηκε με επιτυχία στο Lido Gandoli, προάστιο του Τάραντα. 140 μίλια και 5 μέρες γεμάτες εικόνες, εμπειρίες, συναισθήματα. Ακολουθώντας τη ρότα των αρχαίων σπαρτιατικών και άλλων ελληνικών πλοίων στο ταξίδι τους για τη Μεγάλη Ελλάδα, από το πέρασμα της Αδριατικής και κατόπιν παράκτια μέχρι τον Τάραντα, είναι αδύνατον να μη νιώσεις το βαρύ ιστορικό φορτίο που φέρουν τα νερά αυτά και όλη η ακτογραμμή από τη Σάντα Μαρία και την Καλλίπολη μέχρι τον Τάραντα.
Όσα είδα και όσα έζησα σε αυτό το ταξίδι θα μου μείνουν για πάντα χαραγμένα στο μυαλό και την καρδιά. Ο απόπλους από την Κέρκυρα. Η υποδοχή στους Οθωνούς. Η ανθοδέσμη που με τόση αγάπη μου έφτιαξαν και μου χάρισαν τα παιδιά του ακριτικού μας νησιού. Ο καπτα-Κώστας που ξύπνησε από τις 04.00 για με αποχαιρετίσει και να μου στολίσει το σκάφος με λουλούδια για τον απόπλου. Οι καλοσυνάτοι, φιλόξενοι και ευγενικοί Ιταλοί που σε κάθε σημείο που έβγαινα, έρχονταν να ρωτήσουν, να μάθουν και να μου χαρίσουν το πιο όμορφο χαμόγελό τους. Η διάσχιση της Αδριατικής solo, μια από τις πιο όμορφες ναυτικές εμπειρίες που έχω ζήσει ποτέ. Το ηλιοβασίλεμα στην Καλλίπολη. Και άλλα πολλά. Ήθελα μόνο να είναι και ο καπτα-Σπύρος Αυλωνίτης στους Οθωνούς, που είχαμε γνωριστεί το ‘14 καθώς φεύγαμε για Καστελλόριζο, αλλά αναχώρησε για άλλα πελάγη. Αφιερώνω αυτή τη διάσχιση στη μνήμη του. Παρά το γεγονός ότι το Ελλάδα – Ιταλία με διάσχιση της Αδριατικής ήταν ένα όνειρο δικό μου από το 2011, το βέβαιον είναι ότι δεν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί χωρίς την υποστήριξη όλης της ομάδας μου, του South Evian Gulf team. Όλοι συμμετείχαν ενεργά. Στις κοινές προπονήσεις μας, στον σχεδιασμό, στην επιμελητεία, στις μετεωρολογικές προγνώσεις, σε όλα. Αυτή η αποστολή υπηρέτησε και έναν σύγχρονο σκοπό, την προστασία των θαλασσών μας. Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι χωρίς υγιείς και πλούσιες σε ζωή θάλασσες, είμαστε κι εμείς καταδικασμένοι ή ίσως οι αμέσως επόμενες γενιές. Σε μια θάλασσα πιθανοτήτων, δεν σταματάμε να κυνηγάμε το απίθανο.» (Πηγή: themakriti)
