Έφυγε από τη ζωή στις 10 Ιουνίου 2023, σε ηλικία 84 ετών, ο σπουδαίος Έλληνας μουσικοσυνθέτης Γιάννης Μαρκόπουλος, που με το έργο του σημάδεψε την δεκαετία του ’70 και τους μεταγενέστερους Έλληνες έντεχνους συνθέτες. Με τη μουσική του πρόταση που την ονόμασε «Επιστροφή στις ρίζες» δημιούργησε μία δική του σχολή στο ελληνικό τραγούδι, ενώ τα συμφωνικά του έργα – όπου συναντώνται ελληνικά παραδοσιακά όργανα, όπως η λύρα και το σαντούρι με εκείνα της συμφωνικής ορχήστρας – αποτέλεσαν νέα πρόταση για την παγκόσμια μουσική σκηνή.
Μια χαμένη ιστορία για τη σύνδεσή του με την Ευρυτανία, έφερε στο φως η σελίδα Ioannis Elatos Makkas ως φίλος και επισκέπτης της.
Συγκεκριμένα ο πατέρας του Γεώργιος Μαρκόπουλος υπηρέτησε στο Νομό Ευρυτανίας ως Νομάρχης από το 1956 έως το 1960 με μεγάλη προσφορά στον τόπο. Η μητέρα του Ειρήνη Αεράκη ήταν σφακιανή και ο πατέρας του από την Ιεράπετρα, και οι δυο γόνοι παλαιών κρητικών οικογενειών, ενώ ο ίδιος γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης. Ο Γεώργιος Μαρκόπουλος ήταν νομικός και έγινε Νομάρχης Ευρυτανίας με το θεσμό των υπηρεσιακών Νομαρχών, και εν συνεχεία Νομάρχης Πρεβέζης (26.2.1960-23.12.1963) και Νομάρχης Χανίων (ως το 1967). Η θητεία του στις νομαρχίες χαρακτηρίστηκε ως άριστη από το υπουργείο Εσωτερικών. Ήταν ο εμπνευστής των Γιορτών του Δάσους, που υλοποίησε ο διάδοχός του Θεόδωρος Τσαούσης.
Όλη η οικογένεια και ο Γιάννης Μαρκόπουλος επισκεπτόταν με κάθε ευκαιρία το Καρπενήσι. Στη φώτο 2 (ΠΗΓΗ: Μνήμες Καρπενησίου & φωτογραφίες του χθες) απαθανάτισαν στιγμιότυπο που όλη η οικογένεια του Νομάρχη Γεωργίου Μαρκόπουλου απολαμβάνει τα Καρπενησιώτικα χιόνια. Ο Νομάρχης, η σύζυγος Ειρήνη, και τα παιδιά τους Γιάννης, Μιμίκα, Μάνος, Δημήτρης.
Τα αδέλφια του Γιάννη Μαρκόπουλου, Εμμανουήλ (αρχιτέκτονας) και Δημήτριος (πολιτικός μηχανικός και δήμαρχος Ιεράπετρας), ήταν μαθητές του Γυμνασίου Καρπενησίου με Γυμνασιάρχη τον Ιωάννη Σιακκαβέλα, έφτιαξαν τα σχέδια του Τουριστικού Περιπτέρου στην Πλατεία Μάρκου Μπότσαρη “προσφορά στην πόλη του Καρπενησίου”.
Η σελίδα αναφέρετε και σε ένα περιστατικό που αφηγήθηκε ο αείμνηστος Παναγιώτης Βλάχος, που εξιστορούσε ότι ο τότε Νομάρχης, του ζητούσε να βοηθήσει το γιο του Γιάννη, γιατί είχε παραμελήσει τα μαθήματα και ασχολούνταν με τα μουσικά.
‘‘- κ. Καθηγητά, αν μπορείτε βοηθήστε, αυτό το παιδί όλο με ένα βιολί στο χέρι είναι, δε διαβάζει …!’’
(Το 1956 συνεχίζει τις μουσικές σπουδές του, που είχαν αρχίσει στην παιδική του ηλικία στην Ιεράπετρα) στο Ωδείο Αθηνών, με τον συνθέτη Γεώργιο Σκλάβο και τον καθηγητή του βιολιού Joseph Bustidui.)