Παγωμένη μπήκε η νέα Χρονιά, κάνοντας την αρχή για μια νέα –ελπίζω καλύτερη – δεκαετία. Δεν μπορούμε να ξέρουμε πώς θα είναι το νέο έτος, αλλά αν κρίνουμε από τις πρώτες μέρες του, μάλλον διαφαίνεται δύσκολο. Από την άλλη πλευρά βέβαια, μόνο και μόνο που βλέπω αυτό το διπλό εικοσάρι, 2020, μου φτιάχνει τη διάθεση. Είναι σαν να παίρνουμε άριστα από την πρώτη κιόλας εβδομάδα της σχολικής χρονιάς!
Ο αριθμός 2020 βγάζει άθροισμα ψηφίων τον αριθμό 4, ο οποίος σύμφωνα με το σύστημα της Πυθαγορείου Αριθμοσοφίας, είναι μεταξύ άλλων ο αριθμός της σταθερότητας, της τέχνης, της επικοινωνίας, της υπηρεσίας. Οπότε στην προσπάθεια μιας πολύ πρόχειρης πρόβλεψης με βάση τα παραπάνω, μάλλον πρόκειται για μια καλή χρονιά, υπό προϋποθέσεις πάντα, όπως όλα τα πράγματα στη ζωή.
Για να έρθει λοιπόν η πολυπόθητη σταθερότητα, βασική προϋπόθεση είναι να βάλουμε μια σειρά. Να έχουμε τάξη στα οικονομικά μας, στις υποχρεώσεις μας, στις δουλειές μας γενικότερα. Να έχουμε ένα αυστηρό πρόγραμμα που θα ακολουθούμε απαρέγκλιτα ή με ελάχιστες παρεκτροπές. Να έχουμε θέσει συγκεκριμένους στόχους με χρονοδιάγραμμα, το οποίο θα τηρούμε πάση θυσία. Να δουλεύουμε καθημερινά με ταπεινότητα και σύνεση στις αποφάσεις μας και τις κινήσεις μας, προκειμένου να δούμε και να βρούμε το δρόμο προς μια σταθερά ανοδική πορεία.
Αφού, κατακτήσαμε (!) τη σταθερότητα, κάνει την εμφάνισή της η τέχνη. Τι μπορεί να πει κανείς για την τέχνη. Είναι η αρχή και το τέλος της δημιουργίας. Χωρίς τέχνη, τίποτα στην ανθρώπινη ζωή δεν μπορεί να είναι καλό- με την αρχαιοελληνική σημασία του όμορφου, πλούσιο, πλήρες. Είναι η ανάσα της ύπαρξης στη φύση, ένα από τα δώρα του Θεού στο μικρό δημιούργημά του. Είναι η δύναμη να αναπτυχθούμε, να αγαπήσουμε, να χαρούμε, να απολαύσουμε, να δημιουργήσουμε… να ζήσουμε κάτι ανώτερο, κάτι ιδεατό, κάτι θείο.
Ακολουθώντας την τρίτη ιδιότητα της χρονιάς, την επικοινωνία, εδώ πιάνουμε το πρώτο λαχείο. Η επικοινωνία που τόσο έχει εκθειαστεί από τη σύγχρονη κοινωνία και τόσο πολύ εκλείπει στην ουσία της. Βρισκόμαστε ώρες μπροστά από οθόνες και τηλέφωνα, μπορούμε πανεύκολα και ανά πάσα ώρα και στιγμή να μιλήσουμε με κάποιον οπουδήποτε κι αν βρίσκεται στον πλανήτη, αλλά δεν επικοινωνούμε, πραγματικά. Οπότε για να πετύχουμε τον τρίτο στόχο της χρονιάς, θα πρέπει να συζητάμε και να ακούει ο ένας τον άλλο ουσιαστικά, να μοιραζόμαστε αυτά που έχουμε στο μυαλό και την ψυχή μας με ανθρώπους που ξέρουμε ότι θα μας καταλάβουν και όχι σε κάποιες αναρτήσεις στο facebook, να δίνουμε σημασία σε αυτό που μας λένε, να ερχόμαστε σε επαφή με τους άλλους γύρω μας και να αλληλεπιδρούμε, ‘γεννώντας’ έτσι νέες σκέψεις και καινοτομίες. Σημείωση: στην επικοινωνία δεν συμπεριλαμβάνεται το κουτσομπολιό και η ‘κοινωνική κριτική’..!
Κι ερχόμαστε στον τέταρτο πυλώνα της χρονιάς, την υπηρεσία. Έχω μια αίσθηση ότι αυτός ο στόχος θα πρέπει να προηγηθεί όλων φέτος. Να θέτουμε τον εαυτό μας στην υπηρεσία των πλασμάτων που έχουν ανάγκη. Με οποιοδήποτε τρόπο μπορούμε, να βρισκόμαστε πάντα σε εγρήγορση για να δώσουμε, όχι για να λάβουμε πίσω, αλλά γιατί αυτό είναι που μας κάνει ανθρώπους. Να υπηρετούμε έναν καλό σκοπό, να υπηρετούμε μια ιδανική συνθήκη, να δίνουμε λίγο από το χρόνο μας, λίγα από τα χρήματά μας, λίγα από τα πράγματά μας, λίγες από τις γνώσεις μας, αλλά πάνω απ’ όλα, να είμαστε παρόντες, να είμαστε εκεί για όλους όσους μας χρειάζονται, πέρα από τον εαυτό μας.
Το κυριότερο, όμως στοίχημα του 2020, είναι να έχουμε ειρήνη, γιατί μόνο έτσι μπορούμε να έχουμε και όλα τα παραπάνω. Κι αν έστω λίγο μπορούμε να μοιραστούμε αυτά τα αγαθά με τους ανθρώπους που τα τελευταία χρόνια δεν τα έχουν, ας το κάνουμε, για να πάρουμε όντως τα εικοσάρια μας από το σύμπαν, φέτος!
2020… καλημέρα!
Ελένη Ευαγγελία Αρωνιάδα
Εκδότρια
