Μέσα στον ορυμαγδό των προεκλογικών ομιλιών και υποσχέσεων επέλεξα να δημοσιεύσω μια από τις ‘’περήφανες στιγμές’’ της ατέλειωτης ελληνικής ιστορίας μας. Να αποτυπώσω αυτούσια τα λόγια ενός προικισμένου ιδεαλιστή, μεγάλου Έλληνα διπλωμάτη με ευρωπαϊκή μόρφωση και του σπουδαιότερου Κυβερνήτη στη νεώτερη ελληνική πολιτική ιστορία του τόπου, του Ιωάννη Καποδίστρια… μέρες που είναι. Άραγε πως ηχούν τα παρακάτω λόγια στα αυτιά των υποψήφιων Περιφερειαρχών, Αντιπεριφερειακών και Δημάρχων, των μικρών τοπικών κυβερνητών της έρμης πατρίδας μας!
«…Το βράδυ μετά την επίσκεψη στην Κόρινθο, ο Καποδίστριας και η συνοδεία του (μεταξύ αυτών και ο Κολοκοτρώνης) κατέλυαν στον Άγιο Γεώργιο. Ότε δ’ επλησιάσαμεν εις τον Άγιον:
-Που θα καταλύσωμεν απόψε; Ηρώτησεν ο Κυβερνήτης τον πάριππον στρατάρχην της Πελοποννήσου.
-Εις του Δεσπότου.
-Πρέπει λοιπόν να φροντίσω, επανέλαβεν μετά βραχείαν σιωπήν, να πληρωθούν όλα τα έξοδα.
-Ποία έξοδα ; Ηρώτησε ο γέρων.
-Της τροφής μας, της τροφής των αλόγων και καθεξής.
-Και ποίος υπερεξοχώτατε, πληρώνει τοιαύτα έξοδα; ο Δεσπότης μάλιστα είναι άνθρωπος αγαπών την καλήν βούκαν και θα έχει πολλά και καλά φαγητά να μας δώσει. Και αληθώς ο μακαρίτης αρχιεπίσκοπος Κορίνθου Κύριλλος, προγάστωρ και πολύσαρκος υπέρ το μέτρον, ήτο τρυφηλός ως άλλος καρδινάλιος…
-Δεν τα πληρώνετε σεις, ανεφώνησεν οργίλως ο Κυβερνήτης, και δια τούτο παραπονείται εξ αιτίας σας ο λαός.
-Και τι έχει να κάμει εξοχώτατε. Ο λαός με το φαγητόν του Δεσπότου;
-Τι έχει να κάνει! Ανέκραξεν εντόνως ο Κυβερνήτης, προσβλέψας βλοσυρώς τον ερωτήσαντα. Μόλις αύριον θ’ αναχωρήσωμεν και θα ρίψουν έρανον εις τους χωρικούς δια τα έξοδα του Κυβερνήτου, και το χειρότερον θα τα συνάξουν διπλά. Ούτω πως είσθε συνηθισμένοι εσείς.
-Ηξεύρεις πως το πάγει η υπερεξότης σου; Είπε γελών ο Κολοκοτρώνης. Μίαν φοράν έπεσ’ ένας ποντικός εις ένα πιθάρι κι επνίγηκεν. Ο οικοκύρης τον ηύρε μετά δυο ημέρας και, ενώ τον ανέσυρεν, εφώναζε η οικοκυρά. ‘’Πρόσεξε μη στάξ’ η ουρά του και βρωμίσει το λάδι’’.
-Δεν εννοώ ποίαν σχέσιν έχει ο μύθος σου με τα έξοδα του Δεσπότου, είπε αδημονών ο Κυβερνήτης.
-Μεγάλην, εξοχώτατε. Διότι, είτε πληρώσωμεν είτε μη, ο δεσπότης θα συνάξει τα γρόσια. Τα ειδικά μας τα έξοδα είναι το λάδι της ουράς του ποντικού. Και εσιώπησεν ο Κυβερνήτης, την δ’ επιούσαν απέτισε μέχρις λεπτού τα δαπανηθέντα. Ότε δ’ εζητήθη ο λογαριασμός της δαπάνης , ο οικοδεσπότης προσβληθείς εγέλασεν υπεροπτικώς. Μαθών όμως ότι τοιαύτη ην η εντολή του Κυβερνήτου, τοσούτον ωργίσθη, ώστ’ εσημείωσε και του άλατος την αξίαν…»
(Νικόλαος Δραγούμης / Ιστορικαί Αναμνήσεις).
Ο Ιωάννης Καποδίστριας, πρώτος Κυβερνήτης της Ελλάδας, δολοφονήθηκε στο Ναύπλιο στις 27 Σεπτεμβρίου 1831 από τους Μαυρομιχαλαίους.
Από εμάς σαν επίλογο, πως και το ταμείο του σημερινού κράτους από την ίδια τσέπη προέρχεται, απλώς αλλάζουν οι κοτζαμπάσηδες και οι διαχειριστές…!