Ο άνθρωπος του Θεού

Τίποτα και κανείς δεν είναι πάνω από το σύστημα. Αυτή είναι μια κλασική έκφραση που
ακούς ευθέως ή περιγραφικά όταν μιλάς με ανθρώπους που ξέρουν τα πράγματα από
μέσα. Το σύστημα σου λέει είναι πάνω απ’ όλα, έχει τους μηχανισμούς να σε αφομοιώσει
όταν το θέλει, στο βαθμό που το θέλει, να σε απομονώσει όταν το θέλει, και πάλι στο
βαθμό που το θέλει ή ακόμα και να σε εξαφανίσει αν δεν εξυπηρετείς τους σκοπούς του.
Ποιο είναι το σύστημα; Μάλλον όσα είναι αλληλοεξαρτόμενα και άρα αλληλένδετα στον
κοινωνικό μας βίο και φυσικά πολλά απ’ αυτά εμφανίζονται φαινομενικά ως αντίθετα ή
φορούν και ‘προσωπεία’ παίρνοντας διάφορα ονόματα. Πολιτικά κόμματα, συλλογικότητες,
οργανώσεις, φορείς, παραγωγικές μονάδες, εξουσίες, το κράτος, το παρακράτος,
συστημικοί και αντι -συστημικοί και ακόμα περισσότεροι που μπλέκονται μεταξύ τους με
σχέσεις κάθε είδους, είναι το σύστημα.
Με αφορμή την ταινία για τον Άγιο Νεκτάριο και όλο του τον βίο, που τόσο πολύ το ίδιο το
σύστημα τον επέλεξε από τα νεανικά του χρόνια να του δώσει δύναμη και τίτλους, αλλά και
το ίδιο το σύστημα τον πολέμησε μέχρι το τέλος της ζωής του με κάθε τρόπο και όσο πιο
πολύ μπορούσε, σκέφτηκα ότι με βεβαιότητα ότι υπάρχει κάτι πιο πάνω απ’ το σύστημα.
Μια δυνατή, φωτισμένη, Θεόσταλτη θα λέγαμε εμείς οι θρήσκοι, Ψυχή. Μια ψυχή που έχει
έρθει για να εκτελέσει έναν σκοπό, που γνωρίζει ποιος είναι αυτός ο σκοπός και που
εργάζεται αδιάκοπα και αδιαπραγμάτευτα γι αυτόν, όσα εμπόδια κι αν βρει, όσο πόλεμο
και αν του κάνουν. Η ανθρώπινη ιστορία έχει καταγράψει εκατομμύρια τέτοιες Ψυχές, που
εργάστηκαν πάνω σε ένα σκοπό, το σύστημα τους δέχτηκε ή τους πολέμησε, τους έκαψε
στην πυρά και κάποιες φορές τους αναγνώρισε μετά θάνατον και τους ονόμασε ήρωες.
Είναι φοβερό λοιπόν πως μια τέτοια Ψυχή, μια τέτοια προσωπικότητα, μπορεί όχι μόνο να
βάλει το ‘λιθαράκι’ της στην εξέλιξη αυτής της ανθρωπότητας, αλλά να αναγκάσει ακόμα
και το ίδιο το σύστημα βραχυπρόθεσμα ή μακροπρόθεσμα, να αλλάξει το ίδιο. Γιατί ακόμα
και οι σκοποί και τα συμφέροντα του συστήματος μεταβάλλονται, όταν έρθει η κατάλληλη
ώρα γι αυτή την αλλαγή. Και αρκεί μόνο ένας άνθρωπος με το όραμά του, την εργασία του,
την προσφορά του, κάποιες φορές ακόμα και με τη θυσία του, να γίνει ο ‘μοχλός’ για να
αλλάξει η λειτουργία του συστήματος. Αρκεί μόνο ένας άνθρωπος που η αλήθεια του, το
σθένος, η επιμονή και η δύναμή του, μπορούν να αναγκάσουν το κατεστημένο να
ξεκουνηθεί και να αναπροσαρμόσει τους μηχανισμού του. Αρκεί να γνωρίζει τον
υψηλότερο σκοπό, πέρα απ΄ το κάθε σύστημα, για τον όποιο ήρθε στη γη και που θα
αφιερώσει τη ζωή του εδώ. Αρκεί να είναι άνθρωπος του Θεού.