Όνομα: Μαγδαληνή Παναγιωτοπούλου
Ιδιότητα: Ελεύθερη Επαγγελματίας
Τόπος καταγωγής: Νέο Μικρό Χωριό Ευρυτανίας
Τόπος διαμονής: Νέο Μικρό Χωριό Ευρυτανίας
Συναντήσαμε τη Μαγδαληνή, μία νέα κοπέλα με ελεύθερο και φιλομαθές πνεύμα, που το τελευταίο διάστημα ζει και δραστηριοποιείται στο Καρπενήσι στο Ιχθυοτροφείο Πέστροφας “Fresko”. Σε έναν τόσο μικρό τόπο η Μαγδαληνή κατάφερε να αξιοποιήσει τις σπουδές της στον τομέα της Γεωπονίας στο ΑΠΘ με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Η φιλοπεριέργειά της την οδήγησε στην Ινδία, όπου απέκτησε πιστοποίηση Yoga Instructor. Έχει εργαστεί ως δασκάλα ski στο Χιονοδρομικό Κέντρο Καρπενησίου ενώ λατρεύει να κάνει ορειβασίες.
ΕΠ: Μίλησέ μας για την πολυπραγμοσύνη σου.
ΜΠ: Θεωρώ ότι η ενασχόληση με διαφορετικά αντικείμενα είναι προϋπόθεση για την εξέλιξη του κάθε ανθρώπου. Κανένας μας δεν είναι μονοδιάστατος ή μονοδιάστατη, έχουμε πολλές πτυχές τις οποίες πρέπει να εξερευνήσουμε, και πολλές φορές βρίσκουμε ενδιαφέρον σε κάτι εντελώς αναπάντεχο. Πολύ σημαντικό είναι να ήμαστε δεκτικοί σε νέες ιδέες και προκλήσεις που θα μας βγάλουν από τη φούσκα μας (safety zone). Έτσι κανείς ανακαλύπτει τι κρύβει μέσα του και αντιλαμβάνεται οτι τα μόνα όρια, τους μόνους περιορισμούς που έχουμε, είναι αυτοι που βάζουμε οι ίδιοι στους εαυτούς μας. Έτσι κι εγώ στην πορεια και χωρίς ιδιαίτερο προγραμματισμό καταπιάστηκα με διαφορετικά αντικείμενα. Άλλες φορές για δουλειά, όπως στο ιχθυοτροφείο και άλλες για προσωπική ευχαρίστηση και γνώση όπως με τη γιόγκα.
EΠ: Στο τμήμα Γεωπονίας του ΑΠΘ διάλεξες κατεύθυνση ζωικής παραγωγής. Πώς οι σπουδές σου αξιοποιήθηκαν στον τομέα της ιχθυοκαλλιέργειας;
ΜΠ: Η κατεύθυνση σπουδών που διάλεξα είναι Ζωικής Παραγωγής και Ιχθυοκαλλιέργειας στη γεωπονία του ΑΠΘ. Με ενδιέφερε πολυ σαν κλάδος η γεωπονία καθώς σαν χώρα, αλλά και ατομικά, πρέπει να παράγουμε ότι τρώμε και να γνωρίζουμε τι τρώμε. Μέσω της Γεωπονίας, λοιπόν, είχα την ευκαιρία να μάθω πώς λειτουργεί αυτός ο κλάδος και μετά μέσω της απασχόλησής μου στο ιχθυοτροφείο να βάλω τη θεωρία στην πράξη. Ένα πολύ σημαντικό κομμάτι κατ’ εμέ είναι το κομμάτι της ηθολογίας στην καλλιέργεια φυτών και στην εκτροφή ζώων ενώ παράλληλα επιδιώκεται η αύξηση της παραγωγής. Είναι σημαντικό να σεβόμαστε τη φύση και ό,τι μας παρέχει.
EΠ: Πολύ πρόσφατα μάθαμε ότι έκανες ένα ταξίδι μερικών μηνών στην Ασία, συγκεκριμένα στην Ινδία, το Νεπάλ και τη Μαλαισία. Μπορείς να μας μεταφέρεις εμπειρίες που αποκόμισες σε σχέση με την κουλτούρα των ανθρώπων εκεί;
ΜΠ: Πολλά πράγματα μου έκαναν εντύπωση στην Ασία, άλλα θετική και άλλα αρνητική. Με εντυπωσίασε ο τρόπος που ντύνονται, ιδιαίτερα στην Ινδία, καθώς κυρίως οι γυναίκες έχουν κρατήσει σε μεγάλο βαθμό τα παραδοσιακά ρούχα τους, τα σάρι που είναι συνήθως και πιο επίσημα και τα κούρτα που είναι πιο καθημερινά. Δεν έχουν αφήσει τον δυτικό τρόπο ζωής να αλλοιώσει τις παραδόσεις τους. Οι άνθρωποι που συνάντησα ήταν τρομερά φιλόξενοι, πρόθυμοι να βοηθήσουν και να μιλήσουν με ταξιδευτές, όπως εγώ.
EΠ: Ένα πράγμα που με δυσαρέστησε ιδιαίτερα είναι η εκμετάλλευση των καστών στην Ινδία. Οι άνθρωποι εκεί χωρίζονται σε κάστες ανάλογα με την καταγωγή της οικογένειάς τους, κάτι σαν κοινωνικές ομάδες, καταδικάζοντας όμως έτσι τους ανθρώπους των κατώτερων καστών να ζουν στην εξαθλίωση και να δουλεύουν για ελάχιστα. Πολλά από αυτά που καταναλώνουμε καθημερινά παράγονται από ανθρώπους και παιδιά, οι οποίοι δεν έχουν να φάνε και ο μέσος όρος ζωής τους είναι στο μισό απ’ ό,τι στις δυτικές χώρες. Ξέρω ότι ακούγονται τετριμμένα, αλλά όταν τα βλέπεις ιδίοις όμμασι δυσκολα τα ξεχνάς και σίγουρα σε αλλάζουν.
ΕΠ: Τι πιστεύεις ότι έχει να προσφέρει ο ανατολικός κόσμος στον δυτικό;
ΜΠ: Έχουμε πολλά να μάθουμε από τον Ανατολικό κόσμο τα οποία θα μας κάνουν να απομυθοποιήσουμε τον Δυτικό και να ανοίξουμε τους ορίζοντές μας. Έχει τρομερή ιστορία, όπως για παράδειγμα το ότι στο Νεπάλ δεν γιορτάζουν ημέρα ανεξαρτησίας, επειδή δεν κατάφερε ποτέ καμία χώρα να τους κατακτήσει καθώς έχουν τους ικανότερους στρατιώτες. Ο κόσμος είναι ανοιχτός σε νέες ιδέες και δεκτικός με όλες τις θρησκείες. Στα σχολεία της Ινδίας δεν διδάσκεται μάθημα θρησκευτικών, καθώς κάτι τέτοιο θα θεωρούνταν προσηλυτισμός. Επιπλέον, η γιόγκα που έχει μπει στις ζωές μας τα τελευταία χρόνια, δεν είναι απλά ένα είδος γυμναστικής, είναι τρόπος ζωής. Είναι να ζεις ευτυχισμένος, να αγαπάς εσένα και τους γύρω σου, να σέβεσαι τη φύση. Και μπορεί όλα αυτά να ακούγονται ουτοπικά αλλά παραμένουν εφικτά.
EΠ: Ως νέα που ζεις το τελευταίο διάστημα στο Καρπενήσι, θεωρείς ότι οι νέοι μπορούν να δραστηριοποιηθούν επαγγελματικά σε αυτόν τον μικρό και αναξιοποίητο τόπο; Επιπλέον, με τι είδους δραστηριότητες μπορούν να καταπιαστούν στον ελεύθερό τους χρόνο; Τι επιλέγεις εσύ η ίδια;
ΜΠ: Σίγουρα το Καρπενήσι παραμένει αναξιοποίητο, κυρίως λόγο της τεράστιας αστικοποίησης η οποία μαστίζει την Ελλάδα. Παρ’όλα αυτά, μέσα από αυτό το κλίμα, πιστεύω ότι δόθηκε μία μοναδική ευκαιρία στον τόπο μας να παραμείνει ένα μέρος ηρεμίας και καθαρής ατμόσφαιρας. Σε πολλές περιπτώσεις είναι πιο εύκολο να δοκιμάσει κανείς την επιχειρηματική του ιδέα εδώ, απ’οτι σε μία μεγάλη πόλη. Υπάρχει περισσότερος χώρος, λιγότερο άγχος και ανταγωνιστικότητα.
Οι δικές μου ενασχολήσεις στον ελεύθερο χρόνο μου περιστρέφονται γύρω από το βουνό. Μου αρέσουν οι πεζοπορίες, το ποδήλατο, κάμπινγκ στο βουνό, μπάνιο στο ποτάμι… Η Ευρυτανία είναι το ιδανικό μέρος για όλα αυτά.
EΠ: Τι πλάνα έχεις για το επόμενο διάστημα ή “go with the flow” είναι το μόνιμο πλάνο;
ΜΠ: Πάντα προτιμώ το go with the flow, διότι ο προγραμματισμός μας προκαλεί άγχος χωρίς λόγο. Όταν έρθει η ώρα να πας κάπου θα πας και όλα θα γίνουν όπως πρέπει, δεν χρειάζεται να πιεζόμαστε, ειδικά για τα ταξίδια. 🙂
