Όνομα: Πάνος Μπλέτζας
Ιδιότητα: Ερμηνευτής – Τραγουδοποιός
Τόπος καταγωγής: Βίνιανη Αγράφων
Τόπος διαμονής: Μαρούσι – Αθήνα
ΕΠ. κ. Μπλέτζα, κατάγεστε από τη Βίνιανη Ευρυτανίας, μεγαλώσατε, όμως, στην Κω, στη γενέτειρα της μητέρας σας. Πότε ξεκίνησε η επαφή σας με τη μουσική τέχνη και με ποια αφορμή;
ΠΜ. Ξεκίνησα πολύ μικρός. Θυμάμαι ένα παιδί 6-7 χρονών να τραγουδά ασταμάτητα στο σπίτι. Θυμάμαι να ακούω τα τραγούδια του Στέλιου, του Γρηγόρη, του Στράτου σε γιορτές και γλέντια και παράλληλα να με συνεπαίρνει ο ήχος του βιολιού στα νησιώτικα – παραδοσιακά της Κως, όπως και του κλαρίνου που πάντα στα αυτιά μου ηχούσε σαν ανθρώπινη φωνή. Πιστεύω ακράδαντα πως η τέχνη μας διαλέγει και όχι εμείς. Γύρω στα 8-9 ξεκίνησα να ψέλνω. Αργότερα, γύρω στα 12, η θεία μου μού έκανε δώρο το πρώτο μου όργανο, ένα μπουζούκι. Έκτοτε, άρχισα ένα μακρύ ταξίδι.
ΕΠ. Πώς βιώσατε τη μουσική παιδεία στη γενέτειρά σας; Υπάρχει τέτοιου είδους παιδεία γενικότερα στην ελληνική επαρχία;
ΠΜ. Η αλήθεια είναι πως στη χώρα μας, η μουσική παιδεία, η αισθητική και η τέχνη έρχονται σε δεύτερη μοίρα. Ουσιαστικές μουσικές σπουδές είναι δύσκολο να κάνει κάποιος, ακόμη και στα μεγάλα αστικά κέντρα. Πάντα σε σύγκριση, φυσικά, με τις ίδιες σπουδές στο εξωτερικό. Όταν ήρθα με υποτροφία στο Εθνικό Ωδείο το 2012, αναγκάστηκα να ξεκινήσω από το μηδέν, διότι πολλά από όσα έμαθα στο τοπικό ωδείο της Κω ήταν λάθος. Σαν εμένα, κάθε χρόνο, «βγαίνουν» πολλοί υποψήφιοι αυριανοί μουσικοί με ελλιπή γνώση, αν δεν πέσουν σε σωστό δάσκαλο. Είναι, βέβαια, και προσωπική υπόθεση η μελέτη και η αγάπη για το αντικείμενο.
ΕΠ. Έχετε συνεργαστεί με πολλούς αξιόλους καλλιτέχνες. Ενδεικτικά αναφέρω τον Μίμη Πλέσσα, την Πίτσα Παπαδοπούλου, τον Θέμη Αδαμαντίδη, τη Στέλλα Κονιτοπούλου, τον Γρηγόρη Μπιθικώτση και άλλους. Θα θέλατε να μας πείτε μερικά λόγια για κάποιες από αυτές τις συνεργασίες;
ΠΜ. Η αγαπημένη Πίτσα Παπαδοπούλου ήταν η πρώτη μεγάλη καλλιτέχνιδα που δέχτηκε να κάνουμε μαζί ένα δισκογραφικό ντουέτο στα 23 μου χρόνια τότε. Επίσης, ο μεγάλος μας συνθέτης, Τάκης Σούκας, με τον οποίο βρέθηκα στην πρώτη μου δουλειά στην Αθήνα και έμαθα τόσα πολλά. Δε μπορώ να μην αναφέρω τον τεράστιο Σταμάτη Κόκοτα· ήμασταν μαζί στην τελευταία του σεζόν, το 2016, στο Baraonda, με την ορχήστρα του Σταύρου Ξαρχάκου. Επίσης, δεν μπορώ να μην αναφερθώ στον δάσκαλο και μέντορα μου, Χρήστο Παπαδόπουλο, έναν από τους σημαντικότερους συνθέτες της γενιάς του.
ΕΠ. Με τον Μίμη Πλέσσα έχετε γράψει μαζί το τραγούδι, “Βυζαντινό σημάδι” σε μουσική του Έλληνα συνθέτη και ποίηση Δημητρίου Ι. Μπρούχου, το οποίο παρουσιάσατε και δημόσια σε παράσταση αφιερωμένη στον ίδιο. Πώς προέκυψε αυτή η σχέση;
ΠΜ. Το 2015, ο συνεργάτης και παραγωγός μου τότε, Παύλος Χριστοδούλου, με πήγε για ακρόαση στον Μίμη Πλέσσα. Θέλαμε την πολύτιμη γνώμη του, εάν κάνω ή αν δεν κάνω και, ενδεχομένως, ίσως να με έπαιρνε και σε κάποιες συναυλίες μαζί του. Ο Μ. Πλέσσας ανέκαθεν βοηθούσε και έδινε βήμα σε νέα παιδιά. Αυτό που δεν περίμενα στην πρώτη εκείνη μας συνάντηση, η οποία υπάρχει στο Youtube, είναι εκείνη η χαρακτηριστική φράση του μαέστρου «Μπορεί να πει ό,τι θέλει.». Ύστερα μου έβαλε να ακούσω το «Βυζαντινό σημάδι». Ήταν ένα όνειρο που γινόταν πραγματικότητα. Για μέρες δεν το πίστευα. Το πίστεψα πραγματικά, όταν βρεθήκαμε στο studio για τις ηχογραφήσεις. Αργότερα κάναμε και την παράσταση «Με το άγαλμα ως το δρόμο».
ΕΠ. Συνθέσατε μουσική για το τραγούδι “Αλήθεια” εις μνήμην του αδικοχαμένου Γιώργου Καραϊβάζ. Γιατί για εκείνον;
ΠΜ. Την περίοδο εκείνη έγραφα κάποια τραγούδια σε συνεργασία με τον στιχουργό Στέλιο Μαργωμένο, ο οποίος είναι στενός φίλος της Ζήνας Κουτσελίνη. Ο Γιώργος Καραϊβάζ ήταν βασικό μέλος της εκπομπής «Αλήθειες με τη Ζήνα» στο Star. Στενός φίλος της παρουσιάστριας και αγαπημένος όλων μας. Όταν συνέβη το απεχθές συμβάν, θυμάμαι να έχω παγώσει μπροστά στην τηλεόραση και μετά από λίγο να χτυπά το τηλέφωνο. Ήταν ο Στέλιος με σπασμένη φωνή: «Έγραψα κάτι για τον Γιώργο. Το έστειλα στη Ζήνα έτσι σαν αποχαιρετιστήριο.» Η Ζήνα το διαβάζει στον αέρα και τότε αποφασίζει πως πρέπει να γίνει τραγούδι. Έγραψα τη μουσική και λίγες ημέρες μετά το τραγούδησα.
ΕΠ. Ποια είναι η άποψή σας για τη μουσική δημιουργία σήμερα;
ΠΜ. Υπήρχε και συνεχίζει να υπάρχει μια μουσική ύφεση, λίγο η τραπ, λίγο οι ξένες μουσικές που έχουν διαβρώσει το ελληνικό χρώμα, αν όχι και τις καρδιές και τις ιδέες των νεότερων ακροατών. Βλέπουμε μέσω της μουσικής τον εξευτελισμό της ανθρώπινης και ιδιαίτερα της γυναικείας υπόστασης. Προσπαθούν μέσα από τη μουσική να λανσάρουν ένα lifestyle που μόνο για καλό δεν είναι, προωθώντας την πορνεία, τα ναρκωτικά, τα όπλα, τη βία, το άκοπο και εύκολο κέρδος.
Το λαϊκό μας τραγούδι, όμως, είναι εδώ και φυλάει Θερμοπύλες. Η Ελλάδα είναι εδώ, έστω και σε μηχανική υποστήριξη, και συνεχίζει να αναπνέει και να αντιστέκεται. Πιστεύω θα έρθουν για τη μουσική μας και όχι μόνο καλύτερες μέρες.
ΕΠ. Πείτε μας κάποια από τα μελλοντικά σας σχέδια.
ΠΜ. Αυτή την περίοδο και μετά το πέρας των καλοκαιρινών συναυλιών, ετοιμαζόμαστε για τις χειμερινές μας βραδιές. Έρχεται νέο τραγούδι από την εταιρεία μου, Alpha Records, σε μουσική Βασίλη Δαραμούσκα και στίχους Γιούλης Ηλιοπούλου με τίτλο «Φίλα με» αλλά και πολλές εμφανίσεις στο εξωτερικό.
