Συνέχεια από το προηγούμενο…
Στη μικρή έρευνα που έκανα για το άρθρο της προηγούμενης εβδομάδας, για την αναγνώριση της σπουδαιότητας και την εκμάθηση της αρχαίας ελληνικής γλώσσας από ξένες χώρες, ανακάλυψα ένα άρθρο που δεν μπορώ να μην το μοιραστώ. Και για να μην θεωρηθώ αρχαιολάτρις ή ‘κολλημένη’ στη παρελθόν, ξαναεξηγώ ότι αυτή η επιμονή μου για τη συγκεκριμένη γλώσσα οφείλεται στα τεράστια οφέλη που έχω δει εγώ η ίδια στην όξυνση και την εκπαίδευση του μυαλού μου, αλλά και στα οφέλη που αποδεικνύει και η ίδια η επιστήμη σιγά σιγά.
Συγκεκριμένα, το άρθρο που ανακάλυψα στο www.briefingnews.gr, αναφέρει
«Σύμφωνα με την θεωρία, του καθηγητού Φιλολογίας Eric Havelock, η οποία στηρίζεται στον Πλάτωνα, το αρχαίο Ελληνικό αλφάβητο προκάλεσε πακτωλό αφηρημένων εννοιών στον Αρχαίο Ελληνικό κόσμο, λόγω ενεργοποίησης του εγκεφάλου των χρηστών του.
Στον συνεδριακό τόμο των τετρακοσίων σελίδων «Alphabet and the Brain» παρουσιάζονται τα συμπεράσματα πλήθους κορυφαίων επιστημόνων φιλολόγων, γλωσσολόγων και άλλων ειδικοτήτων, πλην Ελλήνων αντιστοίχων ειδικοτήτων. Επιμελητές της έκδοσης ήταν ο Καθηγητής της Ιατρικής Charles Lumsden του Πανεπιστημίου του Τορόντο και ο Διευθυντής του Κέντρου Θεωρίας της Επικοινωνίας “Marchal McLuhan” Derrick De Kerckhove.
Tα επιστημονικά αποτελέσματα τα οποία υποστηρίζουν την θεωρία του Havelock είναι τα εξής:
- Η περιοχή Broca, που βρίσκεται στην αριστερή πλευρά του εγκεφάλου, ενεργοποιήθηκε λίγο περισσότερο, λόγω του Ελληνικού αλφαβήτου διότι χρησιμοποιήθηκαν επιτυχώς φωνήεντα σε γραφή για πρώτη φορά.
- Ο ανθρώπινος εγκέφαλος επαναπρογραμματίστηκε ριζικώς.
- Η πιο πάνω αναφερθείσα συγκλονιστική μεταβολή στην λειτουργία του εγκεφάλου προκάλεσε μία ουσιώδη αλλαγή στην ψυχολογία των χρηστών του αλφαβήτου από την οποία προέκυψε η ανάγκη επικοινωνίας των πολιτών δια της λειτουργίας του θεάτρου.
Οι δημοσιευμένες έρευνες της επιστημονικής ομάδας του Ιωάννη Τσέγκου παρουσιάζονται στο βιβλίο «Η ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΩΝ ΤΟΝΩΝ».
Σε αυτές, αλλά και σε νεώτερες έρευνες 1999-2010, απέδειξαν ότι οι μετρήσιμοι δείκτες της Λεκτικής Νοημοσύνης και της Αφαιρετικής Σκέψης με αποδεκτές τεχνικές επιταχύνθηκαν σε ομάδα 25 μη-δυσλεξικών παιδιών. Η διδασκαλία στα παιδιά αυτά καθώς και οι μετρήσεις των δεικτών άρχισαν από την ηλικία των 8 ετών και συνεχίστηκαν μέχρι και τα 12 χρόνια τους. Οι ίδιοι δείκτες επιβραδύνθηκαν στην ισάριθμη ομάδα μη-δυσλεξικών παιδιών τα οποία δεν διδάχθηκαν εβδομαδιαίως και εξωσχολικώς επί δίωρο την Αρχαία Γλώσσα. Ας σημειωθεί ότι οι δύο ομάδες διδάχθηκαν τα ίδια προγραμματισμένα μαθήματα στο κανονικό ωράριο η δε στατιστική ανάλυση των αποτελεσμάτων έγινε με γενικώς αποδεκτό πρότυπο. Ωστόσο, η Αυστραλή πανεπιστημιακή ερευνήτρια Kate Chanock έκανε ένα βήμα παράλληλο ως προς τον Ιωάννη Τσέγκο διότι στο έργο της «Help for a dyslexic learner from an unlikely source: the study of Ancient Greek, Literacy 2006» περιγράφει πως κατέστησε ένα αγγλομαθή δυσλεξικό σε μη-δυσλεξικό με τα Αρχαία Ελληνικά!» (πηγή: www.briefingnews.gr)
Μετά τα παραπάνω φαντάζομαι δεν χωράει αμφιβολία για την τεράστια συμβολή των αρχαίων ελληνικών στην εξέλιξη του νου και της κατανόησης αφηρημένων εννοιών και της φιλοσοφίας. Είναι ένα υπέροχο και δυνατό εργαλείο που θα πρέπει να μάθουμε από την αρχή πώς δουλεύει για να μας εξελίξει…
Ελένη Ευαγγελία Αρωνιάδα
Εκδότρια
