Ακριβώς 29 χρόνια κλείνουμε σήμερα από τη δολοφονία του Παύλου Μπακογιάννη. Στις 26 Σεπτεμβρίου 1989, πυροβολείται από τρία μέλη της 17 Νοέμβρη στην είσοδο της πολυκατοικίας της οδού Ομήρου στην Αθήνα, όπου στεγαζόταν το γραφείο του.
Το προηγούμενο βράδυ ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας είχε ξενυχτήσει σε συζητήσεις με τον Συνασπισμό και επέμενε ο άνδρας της συνοδείας του να ξεκουραστεί, καθώς είχε ταλαιπωρηθεί δίπλα του. Φτάνοντας στο γραφείο του, στα σκαλιά της εισόδου, τρεις άνδρες με δύο 45άρια πιστόλια τού έριξαν τέσσερις σφαίρες. Λίγες μέρες μετά, στις 29 Σεπτεμβρίου, κηδεύτηκε στο αγαπημένο του Καρπενήσι, όπου μαζί με την οικογένειά του, πλήθος κόσμου τον συνόδευσε στην τελευταία του κατοικία.
Η Ανακοίνωση της ΝΟΔΕ Νέας Δημοκρατίας Ευρυτανίας
«Συμπληρώνονται σήμερα 26 Σεπτεμβρίου, 29 χρόνια από την άνανδρη δολοφονία του Βουλευτή μας, οραματιστή και πρωτεργάτη της εθνικής συμφιλίωσης Παύλου Μπακογιάννη.
Ήταν λίγο πριν τις 8 το πρωί της 26ης Σεπτεμβρίου 1989. Τα πυρά από τα δύο 45άρια της 17Ν στόχευσαν το Βουλευτή Ευρυτανίας της ΝΔ Παύλο Μπακογιάννη τραυματίζοντας τον θανάσιμα, μπροστά από το γραφείο του επί της οδού Ομήρου στην Αθήνα.
Η είδηση προκάλεσε σοκ στο πανελλήνιο, καθώς ο Παύλος Μπακογιάννης είχε ήδη καταγράψει στο δημόσιο βίο του μία πορεία που τον κατέτασσε στις πιο ήπιες και ενωτικές φωνές της πολιτικής ζωής. Με έντονο αντιδικτατορικό αγώνα, αμέσως μετά την πτώση της Χούντας αφιέρωσε την ζωή του στο να σβήσουν τα πάθη του παρελθόντος και να υπάρξει η λεγόμενη «εθνική συμφιλίωση», αφήνοντας πίσω τις πληγές του εμφυλίου πολέμου.
Ο Παύλος Μπακογιάννης γεννήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 1935 στο χωριό Βελωτά της Ευρυτανίας. Ήταν ο μεγαλύτερος γιος του παπα-Κώστα και της πρεσβυτέρας Ειρήνης Μπακογιάννη. Γυμνάσιο πήγε στο Θέρμο Τριχωνίδας, για ένα χρόνο στο Καρπενήσι (1950) και τελείωσε στην Πάτρα στο Β’ Γυμνάσιο Πατρών.
Σπούδασε Πολιτικές και Κοινωνικές Επιστήμες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Συνέχισε τις σπουδές του στη Γερμανία, παίρνοντας πτυχίο Πολιτικής Οικονομίας και Πολιτικών Επιστημών των Πανεπιστημίων Μονάχου, Τύμπιγκεν και Κωνσταντίας (Konstanz), στο Πανεπιστήμιο της οποίας ανακηρύχθηκε κατόπιν Διδάκτωρ των Κοινωνικών Επιστημών. Δίδαξε Πολιτικές Επιστήμες και Δημοσιογραφία στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου, ενώ από τα μέσα της δεκαετίας του ΄60 και για 10 περίπου χρόνια διηύθυνε το ελληνόφωνο πρόγραμμα της ραδιοφωνίας της Βαυαρίας.
Στο Μόναχο γνώρισε τη Ντόρα Μητσοτάκη, κόρη του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, η οποία σπούδαζε στο Πανεπιστήμιο της ίδιας πόλης και την οποία και παντρεύτηκε το 1974. Μαζί της απέκτησε δύο παιδιά, την Αλεξία και τον Κώστα.
Όταν εκδηλώθηκε στην Ελλάδα η δικτατορία ήταν διευθυντής του ελληνικού προγράμματος της Βαυαρικής Ραδιοφωνίας και από τη θέση αυτή αντιτάχθηκε στο δικτατορικό καθεστώς και έκανε εκπομπές με σχόλια και ειδήσεις που αναμεταδίδονταν και από την «Ντόιτσε Βέλλε». Εκπομπές που έγιναν σήμα κατατεθέν του αντιδικτατορικού αγώνα.
Με την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, το 1974 επέστρεψε στην Ελλάδα.
Στην περίοδο της κυβέρνησης εθνικής ενότητας του Κωνσταντίνου Καραμανλή διετέλεσε αναπληρωτής γενικός διευθυντής του ΕΙΡΤ (νυν ΕΡΤ).
Εργάσθηκε στην εφημερίδα «ΤΟ ΒΗΜΑ» και το 1982 ανέλαβε εκδότης – διευθυντής του εβδομαδιαίου περιοδικού «ΕΝΑ» έως το Φεβρουάριο του 1985.
Από το Νοέμβριο του 1985 μέχρι το Σεπτέμβριο του 1989 διετέλεσε πολιτικός σύμβουλος του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας Κώστα Μητσοτάκη. Τον Ιούνιο του 1989 εκλέχθηκε βουλευτής της μονοεδρικής περιφέρειας Ευρυτανίας.
Ακολούθησε η Κυβέρνηση Τζαννετάκη, στο σχηματισμό της οποίας ανέλαβε ενεργό ρόλο, ως διαπραγματευτής μεταξύ του κόμματός του και του «Συνασπισμού».
Παροιμιώδης υπήρξε η φράση του Παύλου Μπακογιάννη «Στη Δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα».
Ήταν πολιτικός ήπιος και συναινετικός. Θεωρούσε επιβεβλημένη την υπέρβαση των διαχωριστικών γραμμών, την επούλωση των πληγών του εμφυλίου πολέμου και την Εθνική Συμφιλίωση. Στα πλαίσια αυτής του της πεποίθησης εργάστηκε για την επιτυχία του πρωτοποριακού, για την εποχή, εγχειρήματος συγκυβέρνησης Αριστεράς και Δεξιάς. Για τους ίδιους λόγους ήταν εισηγητής εκ μέρους της Ν.Δ., του νομοσχεδίου για την απάλειψη των συνεπειών του εμφυλίου πολέμου που υπερψηφίστηκε και έγινε Νόμος το καλοκαίρι του 1989.
Υπερασπιστής της ελευθερίας του τύπου, πρωτοπόρος σε δύσκολες συνθήκες , ίδρυσε τον περιφερειακό ραδιοφωνικό σταθμό «Ράδιο Καρπενήσι 97,5 FM», που εκπέμπει αδιαλείπτως έως σήμερα και εξέδιδε την τοπική εφημερίδα «Παλμός της Ευρυτανίας».
Ο Παύλος Μπακογιάννης είχε ιδιαίτερη αγάπη στην πατρίδα του, την Ευρυτανία και ασχολήθηκε για την ανάπτυξή της. Άλλωστε, το πρώτο του βιβλίο είχε τίτλο: «Η Ευρυτανία και οι οικονομικές της δυνατότητες» (Αθήνα, 1960).
Μάλιστα είχε καταρτίσει ολοκληρωμένο αναπτυξιακό σχέδιο της Ευρυτανίας, το οποίο υπέβαλε στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Την ημέρα που έπεφτε νεκρός από τις σφαίρες της 17Ν, εγκρίθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση η χρηματοδότηση του προγράμματός του.
Σήμερα που από πολιτικούς χώρους ακούγονται φωνές μισαλλοδοξίας, διχασμού και πόλωσης η ΝΟΔΕ Νέας Δημοκρατίας Ευρυτανίας εμπνεόμαστε από τις ιδέες του Παύλου Μπακογιάννη για δημοκρατία και εθνική συμφιλίωση».
