Το παιδί με τη σάλπιγγα

… ή το βαθύτερο νόημα των Χριστουγέννων

Είναι πολλά τώρα, τα Χριστούγεννα, που έρχονται και φεύγουν σαν ανεμοδούρες. Προσδοκία, χαρές, λύπες, άγχη, αλλά και ευγνωμοσύνη και αγάπη. Πολλές οι εναλλαγές, πολλές οι εικόνες, πολλά τα συναισθήματα και οι σκέψεις. Τα γιορτινά τραπέζια, τα στολισμένα δέντρα, οι οικογένειες που σμίγουν για λίγο, οι γιαγιάδες και οι παππούδες που θα είναι μόνοι τους τις Γιορτές στο μικρό τους σπιτάκι, η δουλειά που δεν σταματά, η κοπέλα με το μωρό στο καρότσι που ζητιάνευε ξυλιασμένη έξω από την Τράπεζα, το γέλιο ενός μικρού παιδιού που σε γεμίζει ελπίδα κι αγάπη. Είναι τόσα πολλά και τόσο αντιφατικά πράγματα η ζωή. Αλλά, η αγάπη… αυτό το γλυκό φως που σου γεμίζει ολόκληρη την ύπαρξη σου. Κάθε μέρα θα έπρεπε να γεμίζουμε με αγάπη τις καρδιές μας, αλλά αυτές τις μέρες περισσότερο. Αυτές τις μέρες γιορτάζουμε τη Γέννηση της Αγάπης προσωποποιημένης. Αυτές τις μέρες ειδικά, ζητάμε από την Αγάπη να ξαναγεννηθεί για χάρη μας… Τέτοιες μέρες ‘πλήθος στρατιάς ουρανίου έψαλλε και υμνούσε τον Θεό και έλεγε: «Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη εν ανθρώποις ευδοκία»’.

Ειρήνη και Αγάπη. Τίποτα άλλο δεν εύχομαι. Και η υγεία και η ευημερία; Δεν είναι ευχές αυτές; Χωρίς αγάπη και εσωτερική ειρήνη, τι να τις κάνεις; Ένα άδειο κουφάρι είναι ο άνθρωπος χωρίς αγάπη.

Στη Συλλογή του Νικηφόρου Βρεττάκου (1912 – 1991) «Διεθνής παιδούπολη Πεσταλότσι» ανήκει το ποίημα «Το παιδί με τη σάλπιγγα», το οποίο – όπως ακριβώς αναγράφεται ως υπότιτλος – αποτελεί ένα «Παιδικό χριστουγεννιάτικο σχέδιο τυπωμένο σε κάρτα» και εμπερικλείει το βαθύτερο νόημα των Χριστουγέννων, την Αγάπη.

«Το παιδί με τη σάλπιγγα

Αν μπορούσες να ακουστείς

θα σου έδινα την ψυχή μου

να την πας ως την άκρη του κόσμου.

Να την κάνεις περιπατητικό αστέρι ή ξύλα

αναμμένα για τα Χριστούγεννα – στο τζάκι του νέγρου

ή του Έλληνα χωρικού. Να την κάνεις ανθισμένη μηλιά

στα παράθυρα των φυλακισμένων.

Εγώ μπορεί και να μην υπάρχω ως αύριο.

Αν μπορούσες να ακουστείς

θα σου έδινα την ψυχή μου

να την κάνεις τις νύχτες

ορατές νότες, έγχρωμες,

στον αέρα του κόσμου.

Να την κάνεις αγάπη».

Χρόνια Πολλά, Χρόνια Καλά, γεμάτα ολοκάθαρη Αγάπη!

Ελένη Ευαγγελία Αρωνιάδα

Εκδότρια