‘‘Ας μη βυθιζόμαστε στην κοιλάδα της απελπισίας, σας λέω σήμερα, φίλοι μου.
Και έτσι, ακόμα κι αν αντιμετωπίζουμε τις δυσκολίες του σήμερα και του αύριο, έχω ακόμη ένα όνειρο. Είναι ένα όνειρο βαθιά ριζωμένο στο αμερικανικό όνειρο.
Έχω ένα όνειρο ότι μια μέρα αυτό το έθνος θα ανατείλει και θα ζήσει την αληθινή σημασία του πιστεύω του: “Θεωρούμε ότι αυτές οι αλήθειες είναι αυτονόητες, ότι όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι”.
Έχω ένα όνειρο ότι μια μέρα στους κόκκινους λόφους της Τζόρτζια, οι γιοι των πρώην σκλάβων και οι γιοι των πρώην ιδιοκτητών σκλάβων θα είναι σε θέση να καθίσουν μαζί στο τραπέζι της αδελφότητας.
Έχω ένα όνειρο ότι μια ημέρα ακόμη και η πολιτεία του Μισισιπή, μια πολιτεία πνιγηρή από τη φλογερή θερμότητα της αδικίας, πνιγηρή από τη θερμότητα της καταπίεσης, θα μεταμορφωθεί σε μια όαση ελευθερίας και δικαιοσύνης.
Έχω ένα όνειρο ότι τα τέσσερα μικρά παιδιά μου θα ζήσουν μια μέρα σε ένα έθνος όπου δεν θα κρίνονται από το χρώμα του δέρματός τους αλλά από το περιεχόμενο του χαρακτήρα τους.
Έχω ένα όνειρο σήμερα!
Έχω ένα όνειρο ότι μια μέρα, κάτω στην Αλαμπάμα με τους φαύλους ρατσιστές της, με κυβερνήτη που τα χείλη του στάζουν λόγια όπως «παρεμβολή» και «ακύρωση» – Μία ημέρα ακριβώς εκεί, στην Αλαμπάμα, μικρά μαύρα αγόρια και μαύρα κορίτσια θα να είναι σε θέση να ενώσουν τα χέρια με λίγα λευκά αγόρια και λευκά κορίτσια σαν αδελφές και αδέλφια.
Έχω ένα όνειρο σήμερα!
Έχω ένα όνειρο ότι μια μέρα θα εξυψωθεί κάθε κοιλάδα, και κάθε λόφος και βουνό θα χαμηλώσουν, τα ανώμαλα μέρη θα γίνουν επίπεδα και ότι τα κυρτά μέρη θα γίνουν ίσια. “Και η δόξα του Κυρίου θα αποκαλυφθεί και κάθε σάρκα θα το δούμε μαζί”.
Ας ηχήσει η ελευθερία από τα δυνατά βουνά της Νέας Υόρκης.
Ας ηχήσει η ελευθερία από τα υψώματα Alleghenies της Πενσυλβάνια.
Ας ηχήσει η ελευθερία από τα χιονισμένα Βραχώδη Όρη του Κολοράντο.
Ας ηχήσει η ελευθερία από τις καμπύλες πλαγιές της Καλιφόρνιας.
(…)
Από κάθε βουνοπλαγιά, ας ηχήσει η ελευθερία.
Επιτέλους ελεύθερος! Επιτέλους ελεύθερος!’’
Ο Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ (1929 – 1968) έφυγε από τη ζωή, σαν σήμερα πριν 55 χρόνια, στις 4 Απριλίου 1968. Ήταν μόλις 39 ετών. Βρισκόταν σε ταξίδι στο Μέμφις του Τενεσί για την υποστήριξη μιας απεργίας εργαζομένων στα νοσοκομεία. Δολοφονήθηκε από ένα λευκό ελεύθερο σκοπευτή.
