Η προπαγάνδα, διαχρονικά, αποτελεί το βασικό εργαλείο χειραγώγησης των λαών, όπως και σήμερα χρησιμοποιείται επιτηδείως με επιστημονική μεθοδολογία από τα διαπλεκόμενα Μ.Μ.Ε.
Εκατοντάδες διανοούμενοι, συγγραφείς και δημοσιογράφοι προπαγανδίζοντας την Ιταλογερμανική Κατοχή συνεργάστηκαν με ραδιοφωνικές εκπομπές, ημερήσια και περιοδικά έντυπα. Μια προπαγάνδα του χειρίστου είδους υπέρ των κατακτητών, με την οποία συμφωνούσαν άμεσα ή έμμεσα γνωστοί εκδότες της εποχής.
Πρωτεργάτες που στήριξαν το χιτλερικό καθεστώς, ήταν οι δημοσιογράφοι Σίτσα Καραϊσκάκη και Ευάγγελος Κυριάκης, θερμοί υποστηρικτές του καθεστώτος 4ης Αυγούστου του Ιωάννη Μεταξά. Με την επιβολή της Ιταλογερμανικής Κατοχής κατέφθασαν από τη Γερμανία στην Ελλάδα για να συνεχίσουν την μεθοδική προπαγάνδα υπέρ του Γκαίμπελς και του «Γερμανικού Εθνικοσοσιαλισμού». Ούτε λίγο ούτε πολύ παρουσίαζαν τους Γερμανούς εισβολείς στην Ελλάδα «ως φίλους κι όχι ως εχθρούς» !
Κύρια όργανα της Ιταλικής προπαγάνδας ήταν οι εφημερίδες «Ακρόπολις» και «Καθημερινή». Την Γερμανική γραμμή εκπροσωπούσαν η «Πρωία» και οι εφημερίδες του συγκροτήματος «Λαμπράκη», «Ελεύθερο Βήμα» και «Αθηναϊκά Νέα».
Ο ανεκδιήγητος Σπύρος Ευταξίας, προϊστάμενος της λογοκρισίας των γερμανικών εφημερίδων, μετά την κατάληψη της Ελλάδας, τοποθετήθηκε ως νομάρχης Έβρου, απ’ όπου αργότερα κατέφυγε μέσω Τουρκίας στη Μέση Ανατολή. Εκεί συνελήφθη απ’ τους Βρετανούς και παραδόθηκε στις Ελληνικές αρχές, που τον είχαν κρατούμενο πλέον του έτους. Μάρτυρας στην κατά του Ευταξία ποινική δίκη ήταν και ο Γιώργος Σεφέρης, ο οποίος έγραψε αργότερα στο «Πολιτικό Ημερολόγιο»,1935-1944 (Έκδοση Ίκαρος), σελ. 164-165, τα παρακάτω :
«…Ο Ευταξίας, μεγάλο καθίκι, που μας ήρθε τώρα τελευταία, που κατάλαβε πως δεν είναι πια πολλά τα ψωμιά των Γερμανών. Ήταν νομάρχης Έβρου ως τη στιγμή της αυτομολίας του. Σαν έξυπνο παλικάρι, κρατούσε επαφή με τους δικούς μας στην Αδριανούπολη, αλλά οι υπηρεσίες μας δεν του είχαν καμιά εμπιστοσύνη. Την εποχή που υπηρετούσε στον Εξωτερικό Τύπο, έκανε διάφορες χαφιέδικες δουλειές και δεν αποκλείω καθόλου πως ήταν άνθρωπος των Γερμανών. Ήρθε στη Μέση Ανατολή μ’ ένα ψοφοειδές υποκείμενο που είχε κοντά του (κι αυτός άλλοτε του Υπουργείου Τύπου) ονόματι Σέλληνα. Τον έχωσαν μέσα και σκαρφίστηκε να πει πως αυτός δεν ήταν διόλου υπεύθυνος για τα καμώματά του της εποχής εκείνης, γιατί εκτελούσε οδηγίες των προϊσταμένων του, Σβολόπουλου κι εμένα. Τον Σβολόπουλο τον παρουσίαζε σαν διευθυντή Εσωτερικού κι Εξωτερικού Τύπου και εμένα υπό τον Σβολόπουλο. Εξήγησα ποια ήταν η θέση μου τότε ανάμεσα Υπουργείου Εξωτερικών και Υπουργείου Τύπου και ότι δεν είχα ανάμειξη στις δουλειές της υπηρεσίας του Σβολόπουλου που χρησιμοποιούσε τον Ευταξία. Ανάφερα παράδειγμα της «Athener Zeitung”, όπου ζήτησα διαμαρτυρόμενος να αφαιρέσει από τον Ευταξία τη λογοκρισία της εφημερίδας γιατί μεροληπτούσε σκανδαλωδώς υπέρ των Γερμανών…»
Τι να πει και τι να πρωτογράψει κανείς, ο βίος και η πολιτεία του καθενός σύντομα ή αργά καταγράφεται!
Κώστας Μπουμπουρής
Αστυν.Δ/ντής ε.α.-Συγγραφέας
(k.boubouris@yahoo.gr)