Ήρθε πριν από δυο μέρες το νέο έτος!
Χαράς ευαγγέλια για όλους μας. Κατά κοινή ομολογία, αγκομαχήσαμε το 2017 και με αγωνία και προσμονή περιμέναμε να τελειώσει και να ξεκινήσει το 2018, ελπίζοντας πάντα ότι θα βρεθούμε σε μια χρονιά κατά πολύ καλύτερη, πιο ξεκούραστη, πιο χαρούμενη και πιο χαλαρή.
Η νέα χρονιά ήρθε αισίως με πυροτεχνήματα, γιορτές και φαντασμαγορίες ανά τον κόσμο αλλά και την Ελλάδα, και όσο και αν ήμασταν όλοι σε γιορτινή διάθεση και βρισκόμασταν σε μικρά ή μεγάλα τραπέζια και πάρτυ, κάτι μας κράταγε πίσω στη διασκέδασή μας.
Από τη μια πλευρά, μια πραγματικότητα που δεν μας αφήνει να ξεχαστούμε και μας θυμίζει ότι είμαστε στο μάτι του κυκλώνα θέλουμε δεν θέλουμε και έχουμε στα χέρια μας την τύχη τόσων ανθρώπων. Πάνω στην αλλαγή του χρόνου και συγκεκριμένα μετά τα μεσάνυχτα της Πρωτοχρονιάς, έφτασαν σε Λέσβο και Σάμο 173 πρόσφυγες και μετανάστες που ξεκίνησαν από την Τουρκία. Γύρω στις 12.30 αμέσως μετά τα μεσάνυχτα, στη Λέσβο κατέφθασαν 52 άτομα μέσα σε πλαστική βάρκα, νότια της Μυτιλήνης. Ενώ, μία ώρα αργότερα έφτασαν άλλα 83 άτομα και ακόμη 38 πρόσφυγες και μετανάστες, που επέβαιναν σε πλαστική βάρκα εντοπίστηκαν μετά τα μεσάνυχτα από σκάφος της Frontex στη Σάμο. Όλοι τους περισυλλέγησαν και μεταφέρθηκαν στο νησί για καταγραφή στα αρμόδια Κέντρα Υποδοχής και Ταυτοποίησης.
Από την άλλη, με το που άλλαξε η χρονιά ο παρανοϊκός δικτάτορας της Βόρειας Κορέας, σε διάγγελμά του αντί για ευχές, εξαπέλυσε απειλές για πυρηνική επίθεση, κάτι που το αντίπαλον δέος του, ο Αμερικανός Πρόεδρος αρνήθηκε να σχολιάσει, λέγοντας απλώς: «…θα δούμε, θα δούμε…». Γεγονός που αποτελεί από μόνο του υφέρπουσα απειλή, αν αναλογιστούμε όλο το ιστορικό της γενικότερης στάσης του πλανητάρχη, αλλά και της σχέσης των δύο ηγετών. Με τη σκιά ενός πολέμου να φαίνεται κάπου στο βάθος σε ολόκληρο τον πλανήτη.
Τέλος, έγινε η αλλαγή του χρόνου με χιλιάδες συνανθρώπους μας να βρίσκονται σε τραγική οικονομική κατάσταση, να ζουν στους δρόμους ή να μην έχουν ούτε τα βασικά αγαθά για να περάσουν την πρωτοχρονιά και εκατοντάδες άλλους –ηλικιωμένους αλλά και νεότερους – να είναι εντελώς μόνοι τους, σε κλειστά σπίτια περιμένοντας απλά να περάσει η βραδιά.
Όσο και αν έχουμε εναποθέσει τις ελπίδες μας, λοιπόν, στο 2018, δυστυχώς τα γεγονότα δεν μας αφήνουν να αισιοδοξούμε ιδιαίτερα για μια ήρεμη και ξέγνοιαστη νέα χρονιά. Πέρα όμως, από τη δύσκολη γενική πραγματικότητα που η έκβασή της δεν περνά και πολύ από το χέρι μας, υπάρχει και η προσωπική πραγματικότητα, που στηρίζεται επί το πλείστον στις επιλογές μας.
Εμείς είμαστε υπεύθυνοι, για το αν θα έχουμε μια καλή χρονιά ή τουλάχιστον μια καλύτερη από τις προηγούμενες. Εμείς οι ίδιοι επιλέγουμε αν θα είμαστε δημιουργικοί ή τελματωμένοι, αν θα είμαστε δυνατοί ή αδύναμοι, αν θα επιλέγουμε το καλό από το κακό και το φως από το σκοτάδι, αν θα είμαστε χρήσιμοι στους συνανθρώπους μας ή ατομιστές, αν θα γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι ή χειρότεροι.
Μπορεί στη γενικότερη εικόνα, να νιώθουμε αδύναμοι και μόνοι, αλλά μπορούμε να αλλάξουμε πολλά περισσότερα από όσα πιστεύουμε στον κόσμο όπου ζούμε. Μπορούμε να ξεκινήσουμε από το να αλλάξουμε εμάς τους ίδιους και το θαύμα δεν θα αργήσει.
Κι όμως Κεμάλ, αυτός ο κόσμος κάποτε θα αλλάξει… όταν αλλάξουμε εμείς.
Ελένη-Ευαγγελία Αρωνιάδα
Εκδότρια
