Μία απ’ τις μαύρες επετείους του Μάη για τον Ελληνισμό είναι αυτή της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου που τιμάται στις 19 του μήνα. Λόγω της προεκλογικής περιόδου όμως εφέτος στα ψιλά πέρασε αυτή η επέτειος.
Με τον όρο γενοκτονία των Ποντίων εννοούμε τις σφαγές και τους εκτοπισμούς Ελληνικών πληθυσμών στην περιοχή του Πόντου, που πραγματοποιήθηκαν από το κίνημα των Νεότουρκων κατά την περίοδο 1914-1923. Εκτιμάται ότι στοίχισε τη ζωή 350.000 περίπου Ελλήνων. Οι επιζώντες κατέφυγαν στον Άνω Πόντο (στην Ε.Σ.Σ.Δ.) και μετά την Μικρασιατική καταστροφή το 1922, στην Ελλάδα. Η πρώτη φάση της γενοκτονίας εξελίχτηκε από το 1914-1918, αν και με την επικράτηση των Νεότουρκων στα 1908 το ελληνικό στοιχείο του Πόντου έτρεφε ελπίδες. Η χαρά όμως και οι ελπίδες των μειονοτήτων της περιοχής του Πόντου διαψεύστηκαν, αφού άδικα πίστευαν ότι οι Τούρκοι θα ξεκολλούσαν από τον θρησκευτικό κι εθνικιστικό τους φανατισμό.
Στο πρόγραμμα των Τούρκων ήταν ο εκτουρκισμός αυτών των λαών και σε περίπτωση άρνησης η εξολόθρευσή τους. Εφαρμόζοντας τα ‘’Τάγματα εργασίας’’ με κύριο πρόσχημα την ασφάλεια της χώρας, έστελναν τους Ελληνοπόντιους για καταναγκαστικά έργα στην ενδοχώρα κάτω από τραγικές συνθήκες και οι περισσότεροι πέθαιναν από τις κακουχίες. Στη συνέχεια μπήκε η εφαρμογή και ο νόμος ‘’μετακίνησης υπόπτων ατόμων’’. Ο εκτοπισμός των Ποντίων γίνονταν ομαδικά με τις ατέλειωτες πορείες θανάτου μέχρι την τελική εξόντωσή τους.
Η β’ και τελειωτική φάση της ποντιακής γενοκτονίας άρχισε στις 19 Μάη 1919 με τον Μουσταφά Κεμάλ καθοδηγούμενο από του γερμανούς και Σοβιετικούς συμβούλους του ξεκινώντας από την Σαμψούντα. Οι σκληροτράχηλοι και ημιάγριοι Τσέτες πετσόκοψαν τον άμαχο πληθυσμό κι αυτούς που δεν μπορούσαν να καταφύγουν στα δάση και στα βουνά, για να γλυτώσουν. Μέχρι την Μικρασιατική καταστροφή πάνω από 350.000 Ελληνοπόντιοι εξοντώθηκαν και οι υπόλοιποι από τις 700.000 και παραπάνω ήρθαν πρόσφυγες στην Ελλάδα. 815 πόλεις και κεφαλοχώρια καταστράφηκαν, 1134 εκκλησίες και 960 σχολεία έγιναν παρανάλωμα του πυρός. Η ημερομηνία 19 του Μάη που έχει καθιερωθεί ομόφωνα από την Ελληνική βουλή το 1994 ως ημέρα Ποντιακής γενοκτονίας από τη Τουρκία αντίστοιχα έχει καθιερωθεί ως εθνική γιορτή που συμπίπτει με τα γενέθλια του Μουσταφά Κεμάλ. Παρά τις διαμαρτυρίες και τα ψηφίσματα των απανταχού ανά την γη οργανώσεις των Ποντίων στους Διεθνείς Οργανισμούς δεν έχει γίνει διεθνής αναγνώριση αυτής της γενοκτονίας.
Για τις φρικαλεότητες εκείνες χύθηκε πολύ μελάνι από εκατοντάδες συγγραφείς, ποιητές και δημοσιογράφους. ‘’Τα ματωμένα χώματα’’ της Διδώς Σωτηρίου’’, είναι ίσως το συγκλονιστικότερο συγγραφικό δημιούργημα για την μαύρη εκείνη εποχή. Σε συγκλονισμό δεν πάει πίσω και η δραματική τηλεοπτική σειρά στο ΟPEN ‘’Το κόκκινο ποτάμι’’ του σκηνοθέτη Μανούσου Μανουσάκη. Η τηλεοπτική αυτή σειρά στηρίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του Χάρη Τσιρνικίδη, ένα καταπληκτικό, ιστορικό διήγημα, πλημμυρισμένο από πόνο, συναισθήματα και πυκνό σε αληθινά ιστορικά γεγονότα. Ελάχιστος φόρος τιμής στη γενοκτονία των Ποντίων…!
