Πριν από λίγες μέρες έφυγε από τη ζωή ο Πρωτοπρ. Γεώργιος Μεταλληνός, καθηγητής μου στο Πανεπιστήμιο και κατά κοινή ομολογία ‘φωτισμένος’ άνθρωπος, λειτουργός και καθηγητής. Με αφορμή το γεγονός αυτό που συνέβη μέρες των Χριστουγέννων παραθέτω ένα άρθρο του ίδιου στην Εφημερίδα Ορθόδοξη Αλήθεια και dimokratianews, τόσο επίκαιρο για το νόημα των ημερών.
Μεταξύ άλλων αναφέρει:
«Για να εξαπλωθεί
και να επικρατήσει το πολυπόθητο αγαθό, προϋπόθεση είναι η ύπαρξη «καλής
θελήσεως». Η προθυμία, δηλαδή, για την αποδοχή του Χριστού ως Λυτρωτή και
Σωτήρα. Αναγγέλλοντας τη Γέννηση του Χριστού οι Άγγελοι, τη συνδέουν με την
ειρήνη, που είναι ο μόνιμος πόθος του ανθρώπου: «Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί
Γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία» (Λουκ. 2, 14). «Ευδοκία» είναι η αγάπη του
Θεού και ευλογία Του. Είναι χαρακτηριστικό ότι η αρχαία λατινική απόδοση της
τελευταίας φράσης είναι «Hominibus bonae voluntatis», δηλαδή «στους ανθρώπους
καλής θελήσεως». Αυτό αποκαλύπτει ότι η εξάπλωση και η επικράτηση της
πολυπόθητης ειρήνης προϋποθέτουν την ύπαρξη «καλής θελήσεως» στους ανθρώπους.
Προθυμία, δηλαδή, για την αποδοχή του Χριστού ως Λυτρωτή και Σωτήρα, και
ενσάρκωση της θεϊκής ειρήνης, κατά τον λόγο του Αποστόλου Παύλου: «Αυτός (ο
Χριστός) εστίν η ειρήνη ημών» (Εφεσ. 2, 14).
Οι πολιτικοί ηγέτες,
και μάλιστα οι ισχυροί, που επαγγέλλονται την ειρήνη, εξαπλώνουν τον πόλεμο στη
Γη μας διότι συνδέεται με το οικονομικό κέρδος και την επέκταση της «εξουσίας»
τους… Οι φιλειρηνικές προσπάθειες είναι αντιπολεμικές και όχι ειρηνοποιητικές.
Ξεκινούν από τη δεδομένη πραγματικότητα του πολέμου, χωρίς να δείχνουν ότι
πιστεύουν στην ειρήνη ως «φυσική» κατάσταση του ανθρώπου και του κόσμου… Και
είναι στο σημείο αυτό ακριβώς που διαφοροποιείται ο κοσμικός λόγος περί ειρήνης
από την ειρήνη που ζητεί και πραγματοποιεί η Εκκλησία, στην αυθεντική της
έκφραση, φυσικά, ως κοινωνία αγίων. Λίγο πριν από το Πάθος του ο Χριστός μας
διέστειλε σαφέστατα τη δική του ειρήνη από την ειρήνη του κόσμου. «Ειρήνην
αφίημι υμίν. Ειρήνη την εμήν δίδωμι υμίν…» (Ιωάν. 14, 27). Δεν διαστέλλεται
δηλαδή μόνον οντολογικά η ειρήνη του Χριστού από την ειρήνη του κόσμου, αλλά
και ο τρόπος πραγματώσεώς της.
Η ειρήνη του Χριστού
δεν είναι κάτι αφηρημένο, μία ανυπόστατη ιδέα. Η χριστιανική ειρήνη είναι
ενυπόστατη, προσωπική ιδέα. Ταυτίζεται με το Πρόσωπο του Θεού-Λόγου. Είναι η
ένσαρκη Αλήθεια, ο Ιησούς Χριστός… Ο άνθρωπος -ορθόδοξα- δεν μπορεί να γίνει
ειρηνικός και ειρηνοποιός, αν δεν προηγηθεί η καταλλαγή του με τον Θεό. Καμιά
ειρήνη δεν μπορεί να υπάρξει στην ορθόδοξη παράδοση χωρίς να έχει προηγηθεί η
συμφιλίωση του ανθρώπου με τον Θεό. Αυτό διακηρύσσει στους αιώνες ο ύμνος των
Αγγέλων τη νύχτα της Γεννήσεως του Θεανθρώπου. Η δοξολογία του Θεού, εκφραζόμενη
ως καθολική αυτοπροσφορά τού όλου ανθρώπου στον Θεό, είναι η προϋπόθεση της
ειρήνης πάνω στη Γη μας. Σ’ αυτό ακριβώς έγκειται η τραγική αυταπάτη των
ειρηνιστικών κινήσεων των καιρών μας. Ζητούν ειρήνη χωρίς να έχουν διάθεση να
γνωρίσουν πώς αναιρείται η αιτία του πολέμου.
Σε αυτή όμως τη συνάφεια κατανοούνται η τραγικότητα και η ουτοπία του κοσμικού φρονήματος. Ο χωρίς Χριστό είναι μία ιδιαίτερα τραγική ύπαρξη… Ζητά ειρήνη, ενώ κυριαρχείται ακόμη από την απληστία, το συμφέρον, τη φιλαυτία. Ζητά καρπό του Πνεύματος χωρίς Πνεύμα. Σ’ αυτήν την κατάσταση δεν αρκούν η «καλή θέληση» ή η ανθρώπινη σοφία. Γιατί και τα δύο εκμηδενίζονται, όταν ο άνθρωπος είναι ενεργούμενο των παθών του. Καρπός της ανθρώπινης σοφίας είναι όλα τα ωραία κείμενα των πολιτικών διακηρύξεων για την ειρήνη και οι ειρηνολόγοι βερμπαλισμοί των θρησκευομένων αλλά μη ασκουμένων. Γι’ αυτό και δεν έχουν αποτελεσματικότητα, διότι το μόνο που κάνουν είναι η μετάθεση της ευθύνης. Αναζητούν την αιτία του κακού σε εσφαλμένη θέση. Έξω από τον άνθρωπο και όχι μέσα στον άνθρωπο…» (πηγή: http://aktines.blogspot.gr/Από την Εφημερίδα Ορθόδοξη Αλήθεια – & dimokratianews)
Καλά Χριστούγεννα λοιπόν σε όλους!
… και επί Γης ειρήνη…
Ελένη Ευαγγελία Αρωνιάδα
Εκδότρια