Το μεταναστευτικό είναι ένα από τα κρισιμότερα ζητήματα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα τα τελευταία χρόνια και αποτελεί δυνητική απειλή για τα εθνικά της συμφέροντα και την κοινωνική της συνοχή. Στη μεγάλη τους πλειονότητα αυτοί που φτάνουν σήμερα στη χώρα μας είναι μετανάστες και όχι πρόσφυγες. Το 2015-16 οι Σύριοι που έφευγαν πανικόβλητοι από την εμπόλεμη ζώνη ήταν κατά 75% πρόσφυγες. Σήμερα το 50% είναι Αφγανοί και Πακιστανοί που μετακινούνται από διακινητές, ήρεμα και προγραμματισμένα, κατά κανόνα από μη εμπόλεμες ζώνες, καθώς και ροές από Σομαλία και Κονγκό. Βλέπουμε λοιπόν πως το προσφυγικό του 2015 έγινε μεταναστευτικό του 2018 που πιθανότατα θα συνεχιστεί και θα ενταθεί.
Η Ευρώπη είναι ¨μαγνήτης¨ μετανάστευσης από την Ασία και την Αφρική και η Ελλάδα λόγω της γεωγραφικής της θέσης αποτελεί την κερκόπορτα για την είσοδο κάθε παράνομου μετανάστη. Το πρόβλημα εντάθηκε από την απειρία, τη χαλαρότητα και την κακοδιαχείριση της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ που θεωρούσε πως η θάλασσα είναι χωρίς σύνορα, πως μπορεί να μπαίνει και να βγαίνει στη χώρα όποιος θέλει και όποτε θέλει και πως οι πρόσφυγες απλά ¨λιάζονται¨ στις πλατείες και δεν ενοχλούν. Η Ελλάδα του 2015 ήταν ελκυστική με τα ανοιχτά της σύνορα και αποτελούσε ΄διακινητική ευκαιρία¨ για τη μαφία των διακινητών και τα τεράστια οικονομικά συμφέροντα από την εκμετάλλευση των κάθε λογής αναξιοπαθούντων που ονειρεύονται μια καλύτερη ευκαιρία στην Ευρώπη.
Ένας μεγάλος αριθμός προσφύγων ή μεταναστών που μπαίνουν στην Ελλάδα διαφεύγουν παράνομα και καταλήγουν στην Ευρώπη. Πολλοί λοιπόν που πιστεύουν ότι η Ευρώπη μας δίνει κάποια εκατομμύρια για να φορτωθούμε εμείς το πρόβλημα και εκείνοι να κοιμούνται ήσυχοι, κάνουν μεγάλο λάθος. Το μεταναστευτικό είναι ένα κοινό ευρωπαϊκό πρόβλημα αφού τα ελληνικά σύνορα είναι και ευρωπαΪκά σύνορα. Γι αυτό χρειάζεται συνεργασία με τους εταίρους μας, ενότητα, στρατηγική και σχέδιο ώστε να αντιμετωπιστεί.
Η τωρινή κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας τα αλλάζει όλα στο μεταναστευτικό ζήτημα. Νομοθεσία και στρατηγική διαχείριση. Κάνει ένα νέο σοβαρό ξεκίνημα, όπως αρμόζει σε μια Ευρωπαϊκή χώρα που σέβεται τα εθνικά της συμφέροντα, τους πολίτες της, τις διεθνείς συνθήκες αλλά και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ο νόμος αλλάζει. Άσυλο θα δίνεται μόνο σε όσους το δικαιούνται και θα επιστρέφονται όσοι δεν το δικαιούνται. Δεν θα στοιβάζουμε πια ανθρώπινες ψυχές σε Μόριες, με τον απάνθρωπο και εξευτελιστικό τρόπο που γινόταν μέχρι τώρα, παραβιάζοντας κάθε έννοια ανθρωπίνων δικαιωμάτων και σεβασμού προς τον συνάνθρωπο. Ο ΣΥΡΙΖΑ μέσα σε 4 χρόνια επέστρεψε μόνο 1806 μετανάστες στην Τουρκία. Επιστροφές δεν έγιναν γιατί το νομικό πλαίσιο όπως είχε διαμορφωθεί δεν ήταν αποτελεσματικό. Τώρα το σχέδιο νόμου αλλάζει και θα επιστρέψουμε 10.000 μετανάστες μέχρι το 2020. Όποιος μετανάστης δεν συνεργάζεται, δηλαδή δεν αποδέχεται τη νομιμότητα και δεν τηρεί τους κανόνες, θα διακόπτεται η διαδικασία εξέτασης της αίτησής του για άσυλο.
Οργανώνουμε τις δομές του κράτους, δικαιοσύνη, ένοπλες δυνάμεις, αστυνομία, σύστημα πρόνοιας και παιδεία, ώστε να αντιμετωπίσουμε άμεσα αλλά και σε βάθος χρόνου το μεταναστευτικό.
Φυλάμε ενεργητικά τα σύνορά μας. Πολύ πιο έντονα τα χερσαία στον Έβρο και πολύ πιο αποφασιστικά και με τη συνδρομή της FRONTEX τα θαλάσσια. Δεν θα είναι πλέον τόσο εύκολος ο δρόμος για τη Μυτιλήνη, τη Σάμο και τα νησιά μας. Παύει η Ελλάδα να αποτελεί το ¨ ξέφραγο αμπέλι¨ της Μεσογείου και τον παράδεισο του οργανωμένου εγκλήματος των διακινητών.
Προχωράμε στη διεθνοποίηση του μεταναστευτικού ζητήματος με συντονισμένες προσπάθειες που ξεκίνησε ο ίδιος Πρωθυπουργός και συνεχίζουμε σε όλα τα επίπεδα, στην Ευρωπαϊκή Ένωση και σε συμφωνίες με τρίτες χώρες.
Γενικά, σχεδιάζονται και εφαρμόζονται πολιτικές που αποσκοπούν σε δύο βασικά ζητούμενα: Πρώτο και κυριότερο να εμποδίσουμε την έλευση μεταναστών και την είσοδό τους στη χώρα μας. Δεύτερο και εξίσου σημαντικό, να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα όταν αυτοί καταφέρουν να έρθουν. Τόσο για το πρώτο όσο και για το δεύτερο, κινούμαστε σε εθνικό αλλά και σε διεθνές επίπεδο.
Το τεράστιο πρόβλημα της αποσυμφόρησης των νησιών μας, που ¨βουλιάζουν¨ κυριολεκτικά από τους μετανάστες, προβλέπεται να γίνει με επιμερισμό 20.000 μεταναστών που έχουν ζητήσει άσυλο, στις 10 περιφέρειες της χώρας (εξαιρούνται η Θράκη, το Β. και το Ν. Αιγαίο). Θα κατανεμηθούν κυρίως σε ξενοδοχεία, όπως συμφώνησαν και οι περιφερειάρχες στη σύσκεψη που έγινε στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη. Σε ξενοδοχεία θα μείνουν μόνο οικογένειες με μικρά παιδιά και η χρηματοδότηση θα γίνει από τα έκτακτα κονδύλια της επιτροπής DG home.
Στη διαχείριση αυτής της διαδικασίας μπαίνει ισότιμα και η συμμετοχή της Ευρυτανίας. Παρακολουθούμε όμως όλοι τον τελευταίο καιρό, έναν καταιγισμό δράσεων και αντιδράσεων, δηλώσεων και αντιδηλώσεων, τόσο από θεσμικούς παράγοντες όσο και από απλούς πολίτες, που γεννούν απορίες και ερωτηματικά. Με την πιθανή έλευση ολίγων μεταναστών στην Ευρυτανία, η τοπική κοινωνία έχει αναστατωθεί και οι αντιδράσεις του κόσμου, υπέρ ή κατά, αγγίζουν τα όρια της εμφυλίου σύρραξης. Και όλα αυτά γιατί ; Είναι άραγε σαφές το ζητούμενο ;
Είναι δεδομένο ότι κανένας Έλληνας, κανένας Ευρυτάνας δεν θα αποδεχτεί αδιαμαρτύρητα τη συνύπαρξη με ξένους, ίσως αλλόθρησκους, ίσως παραβατικούς, με διαφορετική κουλτούρα, άλλα ήθη και άλλα έθιμα. Το ερώτημα όμως στην τωρινή συγκυρία δεν είναι αν θέλουμε ή αν δεν θέλουμε μετανάστες δίπλα μας. Το ερώτημα είναι αν πρέπει ή αν δεν πρέπει να δείξουμε την ανθρωπιά μας και την αλληλεγγύη μας, όχι μόνο προς αυτούς τους κατατρεγμένους από τη μοίρα ανθρώπους, αλλά κυρίως προς τους νησιώτες συμπατριώτες μας, που κυριολεκτικά ασφυκτιούν από το δυσανάλογο βάρος που έπεσε στους ώμους τους. Οι δήμαρχοι της Ευρυτανίας διαπραγματεύονται την έλευση 60-100 μεταναστών σε όλο το νομό, την ώρα που ο δήμαρχος της Σάμου κάνει καθημερινά εκκλήσεις από την τηλεόραση και τον τύπο για αποσυμφόρηση του νησιού από δεκάδες χιλιάδες μετανάστες ! Μπορούμε να μείνουμε αδιάφοροι σ αυτές τις εκκλήσεις για βοήθεια ; Μπορούμε να αρνηθούμε, στο βαθμό που μας αναλογεί, τη συμμετοχική μας συμβολή στην προσπάθεια επίλυσης ενός εθνικού θέματος ;
Ακούσαμε όλοι από θεσμικά χείλη ότι θα πληγεί ο τουρισμός της Ευρυτανίας. Δηλαδή ο τουρίστας, ντόπιος ή ξένος, θα αλλάξει προορισμό επειδή ενδεχομένως θα συναντήσει μπροστά του μερικούς μετανάστες ; Αν είναι έτσι, διερωτώμαι γιατί το Παρίσι που παρουσιάζει τη μεγαλύτερη φυλετική και θρησκευτική πολυχρωμία στην Ευρώπη και είναι γεμάτο μετανάστες, αποτελεί έναν τόσο ελκυστικό τουριστικό προορισμό. Το ίδιο και η Ν. Υόρκη και πολλές άλλες μεγαλουπόλεις της Ευρώπης και της Αμερικής. Φοβάμαι πως το επιχείρημα αυτό είναι πολύ άστοχο και θεωρώ πως ο τουρισμός της Ευρυτανίας δεν θα επηρεαστεί καθόλου από μερικούς μετανάστες. Αν θέλουμε να τονώσουμε τον τουρισμό της Ευρυτανίας ας στοχεύσουμε στην υλοποίηση έργων, υποδομών και επενδύσεων που δεν έγιναν, στις υποσχέσεις που δεν τηρήθηκαν και στην οικονομική ανάκαμψη του νομού.
Ακούσαμε ακόμη από το Δήμο Αγράφων ότι η έλλειψη υποδομών, αστυνόμευσης, υγειονομικής περίθαλψης, ΕΚΑΒ και οι αντίξοες καιρικές συνθήκες αποτελούν εμπόδιο στην έλευση μεταναστών. Δεν συμφωνώ ότι πάσχουν σε τέτοιο βαθμό οι παραπάνω υποδομές του δήμου ώστε να μη μπορούν να ανταποκριθούν στις ανάγκες λίγων μεταναστών. Τα προβλήματα είναι πολλά για τους κατοίκους και οι βελτιώσεις επιβεβλημένες, αλλά δεν αποτελούν εμπόδιο για το συγκεκριμένο ζήτημα. Όσο για τις αντίξοες καιρικές συνθήκες, αφού αυτοί οι άνθρωποι επιβίωσαν στο κρύο, την υγρασία των νησιών και τη λάσπη της Μόριας, μάλλον θα τα καταφέρουν και στην Ευρυτανία.
Ακούσαμε με έκπληξη στο Καρπενήσι, στο πρόσφατο δημοτικό συμβούλιο, παρόντων πολλών πολιτών, μέσα σε μια εκρηκτική ατμόσφαιρα, να λαμβάνεται απόφαση με συντριπτική πλειοψηφία 18 προς 6, να μη φιλοξενηθεί κανένας πρόσφυγας γιατί θα υποβαθμιστεί ο νομός και ο τουρισμός. Ποιος θα περίμενε ότι η ¨προοδευτική¨ αντιπολίτευση, θα εμφάνιζε μια τόσο ρατσιστική και ξενοφοβική στάση ! Πώς αλλάζουν αλήθεια οι καιροί… Και πόσο λυπηρό είναι να βλέπεις ορισμένους συμπατριώτες μας, που ξέρουμε ότι ζουν από τα χρήματα Ευρυτάνων συγγενών τους της διασποράς, που κάποτε μετανάστευσαν παράνομα στην Αμερική ή την Αυστραλία, να αλαλάζουν τώρα με θυμό ενάντια στη φιλοξενία λίγων μεταναστών.
Γνωρίζουμε όλοι πως η Ευρυτανία μαστίζεται από την οικονομική κρίση, την ανεργία, τη φυγή των νέων ανθρώπων. Γνωρίζουμε ότι με δυσκολία ανταποκρίνεται στις δικές της ανάγκες. Πώς λοιπόν θα ‘φορτωθεί’ λίγα στόματα παραπάνω ; Μα οι άνθρωποι αυτοί είναι αυτοχρηματοδοτούμενοι. Θα πληρώνουν και δεν θα παίρνουν. Θα μπορούσε λοιπόν να διερωτηθεί κάποιος, γιατί τόσος θόρυβος για το τίποτα! Τι μας ενοχλεί και τι μας επιβαρύνει τελικά; Και από τι κινδυνεύουμε; Ούτε τα θρησκευτικά μας πιστεύω, ούτε η εθνική μας συνείδηση μπορούν να αλλοιωθούν, ούτε η σωματική μας ακεραιότητα, ούτε οι περιουσίες μας κινδυνεύουν, από την πρόσκαιρη παρουσία λίγων μεταναστών !
Η θέση μου είναι ξεκάθαρη: Το μεταναστευτικό είναι ένα εθνικό θέμα με υπερκομματική διάσταση. Πρέπει να σκύψουμε όλοι πάνω του και να βοηθήσουμε στην επίλυσή του. Με αισθήματα σεβασμού και αλληλεγγύης προς τους νησιώτες και ακρίτες συμπατριώτες μας που πέρασαν και περνούν τα πάνδεινα υπό το βάρος του τεράστιου αριθμού μεταναστών. Με σεβασμό στους νόμους, στα δικαιώματά μας, αλλά και στον ισότιμο καταμερισμό των υποχρεώσεών μας ως πολίτες. Χωρίς αισθήματα ρατσισμού, ξενοφοβίας και αλαζονείας, που δεν ταιριάζουν με την ιστορία και το ποιόν της Ευρυτανίας. Γιατί όταν είσαι δυνατός δεν φοβάσαι! Και η Ευρυτανία δεν φοβάται και δεν απειλείται από κανέναν!
Γράφει η: Θωμαΐς Οικονόμου
Ιατρός
Πολιτευτής Ν.Δ. Ευρυτανίας
