Γράφει ο: Δημήτρης Μαντέκας
Πέρασαν 50 χρόνια κι όμως μου φαίνεται σαν να ήταν χθες. Η συναισθηματική φόρτιση των ημερών πολλές φορές δεν αφήνει πολλά περιθώρια για αποτιμήσεις. Ένα είναι όμως βέβαιο:
Ότι τα γεγονότα εκείνων των ημερών αλλά και τα όσα προηγήθηκαν να φτάσουμε εκεί έχουν μείνει χαραγμένα όχι μόνο στη μνήμη μας αλλά στην ζωή μας στις απόψεις μας και καθόρισαν σε μεγάλο βαθμό τις αξίες μας την κοινωνική και πολιτική μας πορεία.
Το Πολυτεχνείο συμπυκνώνει, διαχρονικά και οικουμενικά στοιχεία με αγωνιστικά χαρακτηριστικά, πάντα επίκαιρα. Ακούμε να αντηχούν στους δρόμους συνθήματα που εκφράζουν αδικαίωτους πόθους, ελπίδες και προσδοκίες της νεολαίας και του ελληνικού λαού. Παραμένει, η παρακαταθήκη μιας εξεγερμένης γενιάς, που δημιούργησε ένα ιστορικό ορόσημο, και κανείς, όσο κι αν το αμφισβητήσει, δεν μπορεί να μην παραδεχτεί το θάρρος, την αυταπάρνηση, τη θυσία, την τόλμη, τον ηρωισμό, την προσφορά και τη συμβολή όλων εκείνων των νέων τότε που το δημιούργησαν και αγωνίστηκαν για να πέσει η δικτατορία, με όραμα μια άλλη καλύτερη κοινωνία. Το Πολυτεχνείο «δεν ήταν σπορά της τύχης, αλλά ώριμο τέκνο της ανάγκης».
Ιστορικά κάθε σημαντικό γεγονός όσο περνάει ο χρόνος περιβάλλεται όλο και περισσότερο με μυθοπλασίες και διαστρεβλώσεις, που εξυπηρετεί όσους θέλουν να φέρουν στα μέτρα τους την ερμηνεία των γεγονότων για τους δικούς τους σκοπούς και άλλους που δικαιολογούν την απραξία τους ή την αντίθεσή τους παρουσιάζοντάς τα σαν υπερβατικό μύθο. Η εξέγερση του Πολυτεχνείου ήταν η κατάληξη μιας πολύμηνης έντονης διεργασίας που γινόταν μέσα στον φοιτητικό χώρο. Τα γεγονότα που προηγήθηκαν, ΑΣΟΕΕ, Νομική, Πολυτεχνείο παρά τα μέτρα εναντίον μας, στράτευση φοιτητών, κλήσεις στην ασφάλεια, ξυλοδαρμοί, βασανιστήρια εδραίωσαν την πεποίθηση ότι πλέον η σύγκρουση με τη δικτατορία ήταν αναπόφευκτη και σηματοδότησε πολλά και σημαντικά μεταξύ των οποίων:
Την πλήρη αποτυχία του πειράματος «φιλελευθεροποίησης » της δικτατορίας δηλαδή της «ομαλής» μετάβασης σε ένα «νομιμοποιημένο καθεστώς». Την αρχή του τέλους της δικτατορίας.
Επηρέασε σημαντικά τις πολιτικές εξελίξεις της μεταπολίτευσης.
Πενήντα χρόνια μετά οι αξίες, οι ιδέες, τα οράματα και τα ιδανικά της εξέγερσης συνεγείρουν την ψυχή των απλών ανθρώπων και των νέων. Το «Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία» επανανοηματοδοτείται σε αντιστοιχία με τις αγωνίες και τις ανάγκες του σήμερα σε κρίσιμα πολιτικά ζητήματα που αφορούν τη δημοκρατία, την ελευθερία τις οικονομικές και κοινωνικές διεκδικήσεις, την ίδια την ανθρώπινη υπόσταση..
Θεωρούμε υποχρέωσή μας να συμβάλουμε και να συνεισφέρουμε στη διατήρηση της ιστορικής μνήμης και των διαχρονικών αξιών του Πολυτεχνείου και του αγώνα για δημοκρατία, ελευθερία, λαϊκή κυριαρχία και εθνική ανεξαρτησία».
