Γράφει o Αλέξανδρος Χουλιαράς
Ο κάθε τόπος έχει την ιδιαίτερη φυσιογνωμία του.
Προπολεμικά ο τόπος μας είχε την δική του παραγωγή με την χαρακτηριστική του ταυτότητα.
Μεταπολεμικά η βάρβαρη επέλαση του βιομηχανικού πολιτισμού, γκρέμισε και διέφθειρε τα πάντα. Όσα θνησιγενή έφερε και μας πρόσφερε τα καταναλώσαμε ή εξέπνευσαν άδοξα. Μας έφερε εργοστάσια και μας μείνανε τα πτώματά τους, μας πρόσφερε ξένο χρήμα και αγαθά που τα καταναλώσαμε και μετά αρχίσαμε την πεπατημένη δηλ. τη ζητιανιά και τα διαχρονικά δανεικά σ΄ όλους τους τομείς.
Από χρόνια ζούμε με δανεικά. Όμως πότε με τη πολύ δουλειά και πότε με τη σκληρή δουλεία της μετανάστευσης τα κουτσοφέρναμε βόλτα. Τώρα απ΄ ότι φαίνεται έφτασε ο κόμπος στο χτένι και μόνη λύση είναι να εφαρμοστεί (αν εφαρμοστεί) η σύγχρονη δουλεία στο τόπο μας με τις Ειδικές Οικονομικές Ζώνες και άλλες επιχειρήσεις, που βυσσοδομούν να καταργήσουν μέχρι και το “έξι μέρες εργά” του Μωσαϊκού Νόμου.
Μια και μιλάμε για εισαγωγές ήθελα ν΄ αναφέρω ακροθιγώς στις ιστορικοπολιτιστικές μας εισαγωγές.
Για την αρχαία ιστορία μας εισαγάγαμε και σφετεριστήκαμε το τοξοβόλο βασιλιά Εύρυτο, ιδιοποιηθήκαμε το αρχαίο Κάλλιο και νομίσαμε πανύβλακες τους Γαλάτες και τους φέραμε Κοκάλια, για να τους εξοντώσουμε. Θεωρήσαμε δικά μας τα κλοπιμαία που απέκρυπταν στον τόπο μας οι διάφοροι αρχαιοκάπηλοι ς (θησαυρός του Καρπενησίου, Διόνυσος του Γλα κ.ά.)
Για τη συμβολή μας στην εθνική παλιγγενεσία εισαγάγαμε το σουλιώτη και αρβανίτη Μάρκο Μπότσαρη, ο οποίος κυνηγώντας τους Τούρκους είχε αυτός την ατυχία, και μεις την τύχη, να σκοτωθεί στο Κεφαλόβρυσο. Επίσης δαφνοστεφανώσαμε πολλούς Ευρυτάνες πλιατσικολόγους οπλαρχηγούς, για να μην πω τα ίδια για τον Άγιο Κατσαντώνη, όσο κι αν στα απομνημονεύματά ο Μακρυγιάννης (άλλος άγιος κι αυτός). χαρακτηρίζει τους καρσαντωναίους ως ληστές.
Για να δέσει η ηρωική σούπα της ηρωοτόκου Ευρυτανίας, μετά το 1981, επί εποχής κοχλάζοντος πράσινου σοσιαλισμού, αποκαλύφτηκε το ευρυτανικό μεγαλείο της Εθνικής Αντίστασης. Απολαύσαμε, χτεσινούς αρειμάνιους αντικομουνιστές να λιβανίζουν και -παράλληλα- να βρωμίζουν τον Βελουχιώτη, την Εαμική Αντίσταση και την Κυβέρνηση των βουνών, (όλα εν πολλοίς εισαγόμενα στον τόπο μας).
Τώρα, βοηθούσης της κρίσης, καλό θάναι να χτίσουμε τη νέα μας τοπική ταυτότητα στην αλήθεια και στις δικές μας δυνάμεις. Τούτο δεν μπορούν και δεν θέλουν να το κάνουν οι μεγαλοξενοδόχοι, οι μεγαλοεργολάβοι και οι λοιποί ολιγάρχες, θα το κάνουν μόνο οι ενεργοί και δραστήριοι πολίτες (αν έμεινε κανένας), με τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις σ΄ όλους τους τομείς παραγωγής, με αρωγούς την πολιτεία, αλλά και παράλληλα τους ολιγάρχες, αν αυτοί θέλουν.