Όνομα: Νίκος Ανδρεάκης
Ιδιότητα: Ξυλογλύπης
Τόπος καταγωγής: Βούλπη
Τόπος διαμονής: Βούλπη
Ο κ. Νίκος Ανδρεάκης είναι ακόμα λαϊκός καλλιτέχνης του τόπου μας, που μέσα από την τέχνη της ξυλογλυπτικής καταφέρνει να διασώσει κομμάτια της παράδοσης και της τοπικής μας ιστορίας. Μας μιλάει για την αγάπη του για τον τόπο μας, που σμιλεύεται στο ξύλο.
ΕΠ. Πότε ήταν η πρώτη στιγμή που θυμάστε να πιάνεται στα χέρια σας το ξύλο και το καλέμι;
ΝΑ. Είναι το 1988 όταν άρχισα δειλά-δειλά και μετά συνέχισα πιο συστηματικά, να ασχολούμαι με την ξυλογλυπτική και μετά συνέχισα πιο αφοσιωμένος σε αυτό, γιατί η ξυλογλυπτική χρειάζεται αφιέρωση και χρήση της φαντασίας. Σιγά-σιγά ολοκλήρωσα τα 90 μου έργα που έχουν έμπνευση την λαϊκή παράδοση και κανένα δεν είναι ίδιο με το άλλο. Μου άρεσε πάντα η φύση και το δάσος και ξεκίνησα ως αυτοδίδακτος, αφού πήρα λοιπόν τη σύνταξη και μετά βίωσα μια απομόνωση και έτσι στην ξυλογλυπτική βρήκα μία διέξοδο. Σήμερα ασχολούμαι καθημερινά με την ξυλογλυπτική για δύο με τρεις ώρες, αλλά επιλέγω να μην ασχολούμαι παραπάνω, γιατί αυτό με βοηθάει να είμαι ξεκούραστος. Η ενασχόλησή μου με τη ξυλογλυπτική με κάνει να νιώθω πιο ευχάριστα. Την ώρα που εργάζομαι το μυαλό μου είναι πάντα συγκεντρωμένο εκεί και κατά τη διάρκεια. Νοιώθω ξεκούραστος και με ικανοποιεί πάρα πολύ μέσα στην ψυχή μου και αισθάνομαι πάρα πολύ χαρούμενους.
ΕΠ. κ. Ανδρεάκη τι αποτελεί για σας πηγή έμπνευσης;
ΝΑ. Η αγάπη μου για την ιστορία των προγόνων μας, οι παλιοί θρύλοι περασμένων καιρών, αντικείμενα λαϊκής τέχνης, η παράδοση, ο τόπος μας, οι διηγήσεις των παππούδων μας, για μια ζωή που σβήνει πλέον, μου έδωσαν το ερέθισμα και το υλικό για να ξεκινήσω αυτή τη προσπάθεια στη μόνιμη κατοικία μου στη Βούλπη, σε ένα μικρό εργαστήρι. Η ανάγκη να περάσω το πιστεύω μου με οδήγησε στην τέχνη της ξυλογλυπτικής και αποτέλεσαν το υφάδι για τα έργα μου. Ασχολούμαι με εσωτερική ξυλογλυπτική, όπου δουλεύουμε προς τα έξω, προς τα πάνω το ξύλο.
ΕΠ. Έχετε επικοινωνήσει στο κοινό τη δουλεία σας;
ΝΑ. Πριν μερικά χρόνια παρουσιάσαμε στο Συνεδριακό Κέντρο Καρπενησίου έργα ξυλογλυπτικής, ανάμεσα και τα δικά μου, στους φοιτητές των σχολών και πολίτες, όπως και στα Γυμνάσια και Λύκεια, Γρανίτσης, Ραυτοπούλου, Παλαιοκατούνα, Κερασοχωρίου και Φραγκίστα.. Η επαφή με τον κόσμο ήταν για μένα ευχαρίστηση. Ήθελα να τα από κοντά και να μιλήσω για τη δουλεία μου. Ήταν μια στιγμή ανακούφισης και αναγνώρισης του κόπου μου και μια ελπίδα ότι αυτή η τέχνη θα βρει μιμητές, ούτως ώστε να έρθουν στην επιφάνεια και στο φως έργα και άλλων καλλιτεχνών. Να αναφέρουμε σημαντικούς καλλιτέχνες επίσης , όπως τον Γιάννη Καστρίτση από τη Δάφνη, τον Γιάννη Ρίζο από το Κερασοχώρι, τον Λευτέρη Θεοδώρου από τη Γρανίτσα. Επίσης μερικά χρόνια πρίν, για ένα χρόνο δημιούργησα τμήμα ξυλογλυπτικής στην Κρέντη και είχαμε αρκετή συμμετοχή από παιδιά και μεγαλύτερους ανθρώπους. Υπήρχαν 25 εκπαιδευόμενοι και απ’ αυτούς δύο εκ των οποίων στη συνέχεια πέρασαν και ακολούθησαν την Καλών Τεχνών. Έκανα επίσης μαθήματα και στη Παλαιοκακούνα.
ΕΠ. Ξεχωρίζετε κάποιο από τα έργα σας;
ΝΑ. Αγαπάω τα έργα που είναι παρακαταθήκη της πολιτιστικής παράδοσης μας, όπως ο νερόμυλος ή ο αργαλειός που τα έχω φτιάξει με κάθε μικρή λεπτομέρεια και όλα τα εξαρτήματα που έχουν πραγματικά. Για να καταλάβετε ο αργαλειός αποτελείται από 46 εξαρτήματα τα οποία τα έχει τα έχω βάλει όλα και έχω φτιάξει δύο αργαλειούς σε μικρογραφία. Το ίδιο και στον παραδοσιακό νερόμυλο.
ΕΠ. Τι συμβουλή θα δίνατε για το μέλλον της λαϊκής παράδοσης;
ΝΑ. Πρέπει να αποδειχθεί πως και η Ευρυτανία έχει τη δικιά της παράδοση. Πρέπει κάποτε οι υπεύθυνοι, να προωθήσουν και έξω από την Ευρυτανία, την τέχνη, την παράδοση και τον πολιτισμό του τόπου μας. Μέσα από την λαϊκή τέχνη προσπαθούμε να βγάλουμε τον θετικό, κοινωνικό, πνευματικό, διδακτικό και δημιουργικό εαυτό μας. Η Ευρυτανία βρίσκεται πολύ πίσω στην ανάδειξη του πολιτισμού και της αρχαιότητας. Για παράδειγμα να αναφέρω το φρούριο που βρίσκεται στο χωριό μου τη Βούλπη, που είναι Ελληνιστικής περιόδου που πρέπει να αναδειχθεί με τη βοήθεια και του Δήμου και των υπευθύνων. Εμείς από την πλευρά μας και εγώ προσωπικά, έχουμε κάνει προσπάθειες για την ανάδειξή του, αλλά χρειάζεται περισσότερο ενδιαφέρον στον τομέα αυτό.