Όνομα: Δημήτρης Θ. Ευαγγελοδήμος
Ιδιότητα: Δημοσιογράφος
Τόπος καταγωγής: Καρπενήσι
Τόπος διαμονής: Αθηνά – Καρπενήσι
Ξεχωριστή τιμή για την εφημερίδα να αφιερώνει τη στήλη του ‘Ευρυτάνα της εβδομάδας΄ στον κ. Δημήτρη Ευαγγελλοδήμο. Χαρά και τύχη για όλους εμάς τους Ευρυτάνες, η επαφή μας με τη δημιουργική του πένα και την καθαρότητα της σκέψης του.
ΕΠ. Πως ξεκίνησε όλη αυτή την πορεία των 38 χρόνων ως δημοσιογράφος και συγγραφέας και τι σημαίνει σήμερα για σας η «δύναμη της πένας»;
ΔΕ. Πρέπει να πάμε αρκετά χρόνια πίσω. Μαθητής του Δημοτικού κιόλας, ξεκοκκάλιζα την εφημερίδα που κάθε μεσημέρι έφερνε ο πατέρας μου στο σπίτι. Ακόμη και στο αποχωρητήριο ξεχνιόμουν διαβάζοντας τα αποκόμματα που κρέμονταν σε ένα σύρμα αντί για χαρτί τουαλέτας. Στα 1972, τελειόφοιτος του εξατάξιου Γυμνασίου Καρπενησίου, έβγαλα μια εφημερίδα, «Μαθητικοί Παλμοί» λεγόταν, χειρόγραφη, που τυπωνόταν σε έναν πολύγραφο μελάνης της Αγροτικής Τράπεζας. Η εφημερίδα αυτή δεν είχε την τύχη να μακροημερεύσει, καθώς οι καθηγητές ασκούσαν λόγω δικτατορίας ασφυκτικό έλεγχο. Το τρίτο φύλλο, στο οποίο άρχισαν να διορθώνουν και να απορρίπτουν τα κείμενα, δεν έφτασε ποτέ στον πολύγραφο. Το απέσυρα! Αρκετό καιρό αργότερα και μετά τις σπουδές μου και το στρατιωτικό, αυτή η εμμονή επανήλθε και επέλεξα να κάνω το χόμπι επάγγελμα. Η συγγραφή ήλθε αρκετά χρόνια μετά, όταν συνταξιοδοτήθηκα. Ουσιαστικά δεν ήταν μια διαφορετική ενασχόληση. Η ίδια ήταν. Όπως και στη δημοσιογραφία, της συγγραφής προηγείται η έρευνα, η επαλήθευση, η ανάλυση και η σύνθεση του υλικού. Δεν γράφω ποίηση ούτε διηγήματα. Τα βιβλία μου αποτελούν προϊόν ιστορικής έρευνας, χωρίς να διεκδικώ δάφνες ιστορικού. Ας πούμε ότι είναι εκτενείς δημοσιογραφικές έρευνες, αφού στηρίζονται σε στοιχεία, ντοκουμέντα και μαρτυρίες. Το ίδιο θα είναι και δυο ακόμη πονήματα που βρίσκονται υπό επεξεργασία. Το ένα αναφέρεται στη βιωματική σχέση των Καρπενησιωτών με τις εκκλησίες και το άλλο με τα πολιτικά τζάκια των ορέων. Η δύναμη τη πένας! Αυτό που έχω μάθει στα 38 χρόνια της μάχιμης δημοσιογραφίας είναι ότι ο ρόλος της πένας είναι να ενημερώνει, να επιμορφώνει και να διασκεδάζει τον αναγνώστη. Κάθε υπέρβαση αυτών των παραδοχών, μπορεί να είναι καταστρεπτική. Πάντοτε σεβόμουν και προστάτευα τις πηγές μου, σεβόμουν τον αναγνώστη μου και του επέτρεπα τον τελευταίο λόγο.
ΕΠ. Παρόλο που μένετε μόνιμα εκτός Ευρυτανίας, είστε πολύ δραστήριος στα κοινωνικά και πολιτικά τεκταινόμενα του νομού. Τι κρατά ζωντανή αυτή σας την αγάπη για τον τόπο σας;
ΔΕ. Στο Καρπενήσι γεννήθηκα, μεγάλωσα μέσα στην αγορά, διατηρώ τα περιουσιακά στοιχεία μου, έχω τους στενούς φίλους μου. Δεν είμαι επισκέπτης των τριήμερων. Σε πολλά χωριά της Ευρυτανίας, όπως το Ραυτόπουλο, το Κεράσοβο, το Κλαυσί, τα Δολιανά, το Μουζήλο, περνώ κάποιες μέρες μου, έχω συγγενείς που αγαπώ και με αγαπούν. Παρακολουθώ την εξέλιξη της πόλης, με θλίβει η άναρχη αστικοποίησή της, οργίζομαι με την τσιμεντοποίηση των ελεύθερων χώρων σαν να μην υπάρχει αύριο. Στενοχωριέμαι με την ανικανότητα των τοπικών αρχόντων να διαμορφώσουν ένα οραματικό πλαίσιο, που θα έδινε στα νέα παιδιά μια προοπτική. Παρακολουθούν μοιραίοι κι άβουλοι τον κατήφορο. Χαίρομαι τις μεμονωμένες προσπάθειες κάποιων που προσπαθούν να βγάλουν το κεφάλι έξω από το νερό. Τους χειροκροτώ! Δεν μπορώ να είμαι αμέτοχος της ζωής της πόλης μας.
ΕΠ. Το Καρπενήσι του χθες και του σήμερα. Ποια είναι η πιο δυνατή ανάμνησή σας ως παιδί και πως τη βλέπετε σήμερα με τη δημοσιογραφική σας ματιά;
ΔΕ. Έχω ζήσει το μετεμφυλιακό Καρπενήσι, έχω διαβάσει για το Καρπενήσι της ακμής του Μεσοπολέμου, παρακολούθησα στενά την εξέλιξη σε μια νοθευμένη αστική κοινωνία, ένα απίστευτο χορό συμφερόντων στις εποχές της ευμάρειας. Έχω ζήσει την εποχή που η άσφαλτος σταματούσε στην Τσουγκάνα και ένα ταξίδι έως το Ραυτόπουλο έπρεπε να περιλαμβάνει δυο διανυχτερεύσεις! Όμως, ποτέ δεν θα φύγει από το μυαλό μου η εποχή της αθωότητας. Την εποχή που γνωρίζαμε όλους τους κήπους της πόλης, που βρίσκονταν οι καλύτερες κερασιές, οι πιο γενναιόδωρες κορομηλιές. Όταν ξέραμε κάθε συμπολίτη και συμπολίτισσα με τα μικρά τους ονόματα, που όταν συναντιόμαστε πολλές φορές την ημέρα δεν λέγαμε πια καλημέρα –πόσες φορές άλλωστε να καλημερίσεις τον ίδιο άνθρωπο;- παρά λέγαμε ένα ‘επ!’. Το μόνο που έχει μείνει απαράλλαχτο από τότε είναι ότι οι μισοί Καρπενησιώτες κάθε μέρα ανηφορίζουν και οι άλλοι μισοί κατηφορίζουν!!!
ΕΠ. Ως δημοσιογράφος και αρχισυντάκτης σε οικονομικά έντυπα, τι τίτλο θα είχε ένα άρθρο σας για τις προοπτικές του νομού, αλλά και τις ευκαιρίες που μπορεί να χάθηκαν;
ΔΕ. «Η μοίρα της Ευρυτανίας είναι να γίνει τόπος θερινών κατοικιών, εκτός και αν…»
ΕΠ. Στο παρελθόν εργαστήκατε στη Γενική Γραμματεία Τύπου, απ’ όπου παραιτηθήκατε, θεωρώντας ασυμβίβαστη τη θέση του κρατικού υπαλλήλου με την ιδιότητα του δημοσιογράφου. Ποιο είναι για σας το κρίσιμο στοιχείο της δημοσιογραφικής ιδιότητας;
ΔΕ. Ναι. Είμαι ο μοναδικός που άφησε μια καλοπληρωμένη θέση για τέτοιο λόγο. Το κρίσιμο στοιχείο της δημοσιογραφικής ιδιότητας είναι η εντιμότητα. Οφείλεις να είσαι έντιμος και απέναντι στις πηγές σου και απέναντι στους αναγνώστες σου. Με θλίβει όταν βλέπω κομματικά στελέχη ή υπαλλήλους αθλητικών σωματείων ή επιχειρηματιών να δηλώνουν τάχα δημοσιογράφοι και να προωθούν τα συμφέροντα των αφεντικών τους. Δεν επιθυμώ να λογοκριθούν, το αντίθετο! Απαιτώ να δηλώνουν την κύρια ιδιότητά τους. Είναι πολύ σημαντικό ο αναγνώστης/ακροατής/θεατής να γνωρίζει ποιος ακριβώς είναι αυτός που λέει ο,τιδήποτε!
