‘Στις 25 Αυγούστου 1609 ο Γαλιλαίος στρέφει το τηλεσκόπιο, που μόλις ένα χρόνο πριν είχε ανακαλυφθεί, στον ουρανό για να παρατηρήσει με μεγαλύτερη λεπτομέρεια απ΄ όση επέτρεπε το γυμνό μάτι τα αντικείμενα του ηλιακού μας συστήματος, τη Σελήνη, την Αφροδίτη, τον Δία και τον ίδιο τον Ήλιο. Το πρώτο τηλεσκόπιο που κατασκεύασε είχε μεγέθυνση μόλις 3x, δηλαδή έδειχνε τα αντικείμενα τρεις φορές μεγαλύτερα από το γυμνό μάτι. Το καλοκαίρι του 1609, όμως, κατασκεύασε ένα τηλεσκόπιο με μεγέθυνση 20x, και με αυτό έκανε τις κρίσιμες παρατηρήσεις που τον οδήγησαν στο συμπέρασμα ότι κέντρο του ηλιακού μας συστήματος ήταν ο Ήλιος και όχι η Γη. Στην αρχή, τον Οκτώβριο του 1609, παρατήρησε τη Σελήνη και διαπίστωσε ότι έχει βουνά όπως η Γη. Λίγους μήνες αργότερα έστρεψε το τηλεσκόπιο σε άλλα ουράνια σώματα και παρατήρησε ότι η Αφροδίτη έχει φάσεις όπως η Σελήνη, ότι ο Ήλιος έχει κηλίδες και ότι γύρω από τον Δία περιφέρονται τέσσερις δορυφόροι.
Μόνο 412 χρόνια μετά… Το διαστημικό τηλεσκόπιο Τζέιμς Γουέμπτο Διαστημικό Τηλεσκόπιο Νέας Γενιάς NGST, αποτελεί εγχείρημα της NASA με δυνατότητες που επιτρέπουν τη διεύρυνση των ερευνών και των αναλύσεων στα πεδία της Αστρονομίας και της Κοσμολογίας. Το τηλεσκόπιοβρίσκεται σε μακρινή απόσταση από τη Γη (1,5 εκατομμύρια χιλιόμετρα) στο σημείο Λαγκράνζ L2 στην αντίθετη κατεύθυνση από τον Ήλιο, τοποθεσία όπου έφτασε ένα μήνα μετά την εκτόξευση του. Ένας από τους στόχους του τηλεσκοπίου, είναι η παρατήρηση μερικών από τα πιο μακρινά συμβάντα και αντικείμενα στο σύμπαν, όπως ο σχηματισμός των πρώτων γαλαξιών, κάτι που ήταν αδύνατο για τα παλαιότερα επίγεια και διαστημικά όργανα μέτρησης.’
Το μαγικό όταν μελετάει κανείς την Ιστορία της Επιστήμης είναι ότι μπορεί να δει την ιστορία της εξέλιξης της ανθρωπότητας σε ουδέτερο πεδίο, ατόφια και μακριά από τα ερωτηματικά που προκύπτουν όταν την γράφουν οι νικητές. Μόνο 412 χρόνια λοιπόν πήρε στην ανθρωπότητά μας να κάνει αυτά τα φοβερά βήματα στον τομέα της τεχνολογικής ανάπτυξης και αν δεχτούμε ότι τα επόμενα 30-50 χρόνια θεωρείται ότι θα εκτοξευθεί μέσω της ρομποτικής, της νανοτεχνολογίας και των ανακαλύψεων στο Σύμπαν, θα χρειαστούν λιγότερο από 500 χρόνια για να φτάσουμε από το μηδέν σε ανακαλύψεις και γνώσεις που σήμερα δεν μπορούμε σίγουρα να φανταστούμε. Ακόμα λοιπόν κι αν δεχτούμε ότι η τεχνολογική ανάπτυξη ξεκίνησε 400 χρόνια πίσω και δεν υπήρχε εξελιγμένη σε πολιτισμούς άγνωστους σε μας, το γεγονός ότι μπορεί μέσα σε 400 χρόνια να μεγαλουργήσει με αυτή την ταχύτητα, κάνει να αναρωτιέται κανείς γιατί σαν ανθρώπινο είδος χρειαζόμαστε χιλιετίες για να βελτιώσουμε και το παραμικρό στις κοινωνίες μας. Γιατί εδώ και περίπου 3.000 που γνωρίζουμε την ιστορία της ανθρωπότητας, δεν μάθαμε για τα δεινά των πολέμων, γιατί εδώ και 2.000 χρόνια δεν μάθαμε να εφαρμόζουμε την Αγάπη, γιατί εδώ και 1.000 δεν καταφέραμε να δημιουργήσουμε καλύτερες κοινωνίες, αν και είχαμε όλα τα εφόδια να το κάνουμε;