Έγγραφο αίτημα για τη λήψη μέτρων αποτροπής καταρρεύσεων επικινδύνων κτηρίων και κοινόχρηστων λειτουργικών δομών στον «ιστορικό τόπο» της Παλιάς Βίνιανης Δήμου Αγράφων, έστειλε η κάτοικος του χωριού κα Βούλα Σούκη. Στην επιστολή αναφέρει για το θέμα που χρήζει προσοχής μιας και η Παλαιά Βίνιανη είναι ένα πό τα πλέον ιστορικά χωριά της Ευρυτανίας:
«Παρακαλώ πολύ για την παρέμβασή σας και την εξέταση της δυνατότητας λήψης με μελέτη και μέριμνα του Υπουργείου Πολιτισμού, άμεσων μέτρων αποτροπής καταρρεύσεων επικινδύνων , αποδιοργανωμένων τμημάτων ( ιστορικά κτήρια, κοινόχρηστοι χώροι, λιθόστρωτοι οδοί πρόσβασης, λιθόκτιστοι περίβολοι και μαντρότοιχοι, λιθόκτιστα τοιχία αντιστήριξης πρανών, κλπ) του κηρυγμένου από το Υπουργείο σας ως «ιστορικού τόπου» οικισμού της Παλιάς Βίνιανης, προκειμένου να αποτραπούν ενδεχόμενοι και επαπειλούμενοι κίνδυνοι για την ανθρώπινη ζωή των περιοίκων και διερχομένων και η πλήρης καταστροφή του οικισμού.
Η Παλιά Βίνιανη, έχει κηρυχθεί Ιστορικός Τόπος από το Υπουργείο Πολιτισμού, καθώς συνδέεται άμεσα με τη νεότερη Ελληνική Ιστορία και αποτελεί αξιόλογο σύνολο αρχιτεκτονικού αποθέματος της παραδοσιακής μας αρχιτεκτονικής κληρονομιάς. Ωστόσο ο οικισμός παραμένει εδώ και χρόνια εγκαταλελειμμένος, οδηγούμενος στην πλήρη ερημοποίηση, στην συνεχιζόμενη και εξελισσόμενη κατά την διάρκεια του χρόνου καταστροφή του, την απαξίωση και τελικά στην απώλεια της ιστορικής και πολιτισμικής ταυτότητάς του.
Οι λιγοστοί άνθρωποι που έχουμε επιλέξει συνειδητά να παραμείνουμε στην Παλιά Βίνιανη προκειμένου να μην σβηστεί εντελώς από τον χάρτη ο οικισμός, προσπαθούμε με ίδια μέσα και πόρους να περισώσουμε ό,τι είναι δυνατόν. Παρά ταύτα, τόσο οι οικονομικοί μας πόροι, όσο και οι τεχνικές γνώσεις μας δεν επαρκούν για να αντιμετωπίσουμε τα μείζονα προβλήματα που απορρέουν από την έκταση της καταστροφής και εγκατάλειψής του οικισμού στο έλεος του χρόνου και της τετελεσμένης ως διαφαίνεται μέχρι σήμερα τύχης του, κινδυνεύοντας οποιαδήποτε στιγμή να καταπλακωθούμε, μαζί με τους κατά καιρούς οδοιπόρους και επισκέπτες, από όσα επιβάλλει το θυμικό μας να διασώσουμε.
Ανατρέχοντας στον θεμελιωτή της γνήσιας έκφρασης της παραδοσιακής μας αρχιτεκτονικής Δ. Πικιώνη «η εποχή μας είναι τόσο φτωχιά που πρέπει να σκύψουμε και να μαζέψουμε και τα τελευταία ψιχουλάκια που πάνω σ΄αυτά ζει το Σχήμα» δηλαδή η Ελληνική ψυχή και για τον λόγο αυτό αποτάσσομαι στο Υπουργείο Σας.
Το παραπάνω αίτημα μου γίνεται κατ επίκληση:
1. Του άρθρου 24 του Συντάγματος με το οποίο η προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος αποτελεί υποχρέωση του Κράτους και δικαίωμα του κάθε πολίτη.
2. Του ν.3028/2002 «Για την προστασία των αρχαιοτήτων και εν γένει της πολιτιστικής κληρονομιάς», σύμφωνα με τον σκοπό που αναφέρεται στο προοίμιο του ως προς την υποχρέωση μέριμνας του κράτους για την διατήρηση της ιστορικής μνήμης χάριν της παρούσας και των μελλοντικών γενεών, την αναβάθμιση του πολιτιστικού περιβάλλοντος και την προστασία των πολιτιστικών αγαθών που προέρχονται από την Ελληνική επικράτεια και συνδέονται ιστορικά με αυτήν.
3. Των διεθνών συνθηκών για την προστασία της πολιτιστικής κληρονομίας όπως η Σύμβαση της Γρανάδας για την προστασία της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς της Ευρώπης (1985) που επικυρώθηκε από το Ελληνικό Κράτος με τον ν.2039/1992.
Χωρίς την δυνατότητα της δικιάς Σας επέμβασης, η κρατική προστασία του ιστορικού τόπου της Παλιάς Βίνιανης θα χάσει την αποτελεσματικότητα, αν όχι και το ίδιο το νόημά της, δεδομένου ότι η διατήρηση αναλλοίωτης της πολιτιστικής κληρονομιάς δεν είναι υπόθεση που ενδιαφέρει μόνο εμάς που κατοικούμε στον οικισμό, αλλά και το κοινωνικό σύνολο και μάλιστα τόσο τη σύγχρονη γενιά όσο και τις επερχόμενες.»
