Εν όψει των επικείμενων εθνικών εκλογών συναγερμός έχει χτυπήσει στα επιτελεία των κομμάτων.
Η αποχώρηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή, οι αμφιταλαντεύσεις για την συμμετοχή μερικών που εκκρεμούν σε βάρος τους οικονομικά σκάνδαλα (Σοφία Νικολάου, Θ. Χειμάρας κ.λ.π) αποτελούν αγκάθια στο Μαξίμου. Με ένα ορυμαγδό επιδοματικών εξαγγελιών και υποσχέσεων θα προσπαθήσει να μετριάσει τις απώλειες ο κ. Μητσοτάκης.
Οι αποπομπή Παύλου Πολάκη και άρνηση του Γιώργου Αδαμίδη, προέδρου της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ, να είναι υποψήφιος στην Κοζάνη, έφεραν σύννεφα στο ρετιρέ της Κουμουνδούρου.
Στο χώρο του ΠΑΣΟΚ, πολλά στελέχη δραπετεύουν προς τα δεξιά, ο δε Βαγγέλης Βενιζέλος κατακρίνει τον Νίκο Ανδρουλάκη, πως δεν έχει σχέδιο, αλλά ο ίδιος φαίνεται να έχει …φιλοδοξίες.
Είναι η στιγμή που πρέπει οι Αρχηγοί των κομμάτων να θέσουν ασφαλιστικές δικλείδες, για να μην ξεφυτρώνουν μετά Πάτσηδες και Καϊλήδες…
Εκλογές γαρ… Για την επιλογή του υποψήφιου βουλευτή για στήριξη, δεν ήθελα να προσθέσω τίποτα περισσότερο από τα λόγια του διαδικτυακού καλού μου φίλου Μιχάλη Στρατάκη από την Κρήτη με την χαρακτηριστική ντοπιολαλιά του:
«…Μπορεί να μην έχει στους τοίχους του κονακιού και τση μάντρας του κορνιζομένα πτυχία και βραβεία, μπορεί τ’ όνομά του να μη βρίσκεται σε καμιά λίστα επιστημοσύνης και διανόησης, μα εγώ τσα ανθρώπους ψηφώ. Σαν τον Βασίλη Σμπώκο.
Ναι, ρε φίλε, και μη παραξενεύεσαι. Ψηφώ και παρέα κάνω μόνο ανθρώπους που μυρίζουνε ανθρωπίλα, που ο ιδρώς τση δουλειάς τρέχει από τον καφά τους στην πλάτη τους, που τση παλάμες τους η πινέζα στραβώνει σαν πας να τηνε καρφώσεις, που σε ξανοίγουνε ντρέτα στα μάθια δίχως να βλεφαρίζουνε, που κολλούνε το κούτελό τους στο δικό σου για να σου δώσουνε τη σκέψη τους και να πάρουνε τη δική σου. Που θωρούνε λασπωμένα τα παπούτσια σου και κάθονται τση λάσπες για να μη νοιώθεις άσκημα, που κλαίνε με τον πόνο σου και κάνουνε κουλουμούντρες στη χαρά σου, που βάνουνε τον ξενομπάτη στην κορφή του τραπεζιού και του στρώνουνε τα προικιά τση γυναίκα τους για να κοιμηθεί, που κόβουνε το τσιγάρο στη μέση και σου δίνουνε το μισό, που κάνουνε το σταυρό τους μπροστά στο ‘ρειπωμένο ξωκκλήσι κι αναντρανίζει ο Χριστός, που τυλίγουνε στο γαμπά τους το νιογέννητο πρόβατο για να μη κρυώνει.
Που τρώνε χαρούπια από την χαρουπιά και τρίβουνε την κοιλιά τους από χορτασμό, αφού γλεντούνε με την προκοπή των φίλων τους. Που μπορεί να μην τους περισσεύουνε λεφτά να μπούνε στο ντουκιάνι μα πρώτοι φωνάζουνε στον καφετζή, ‘’κέρασε τον άνθρωπο’’, σαν δούνε κάποιο ξένο μέσα, που τσουγκρίζουν το ποτήρι τους με το δικό σου κι ευχαριστούνε το θεό που σ’ έπεψε παρέα τους.
Ναι, ρε φίλε, παρέα κάνω και ψηφώ μόνο αθρώπους».
Τον Ανωγειανό υποψήφιο βουλευτή Ηρακλείου ΣΥΡΙΖΑ, Βασίλη Σμπώκο, δεν τον γνωρίζω, προς αποφυγή κάθε παρεξήγησης, αφού τον γνωρίζει από κοντά όμως και γράφει δημόσια ο φίλος Μιχάλης Στρατάκης, έτσι θα ‘ναι!
Κώστας Μπουμπουρής
Αστυν.Δ/ντής ε.α.-Συγγραφέας
(k.boubouris@yahoo.gr)