Γράφει ο Θεοφάνης Παναγιωτόπουλος
Μας ταξιδεύουν οι ήχοι που ξεκολλούν
Απ’ το τίποτα κι απ’ τον ψευδάργυρο του χτες.
Τότε με πόδια μουσκεμένα και βήματα θολά
Απομακρυνόμαστε απ’ τη βασιλεία
Του λασπόνερου και της πράσινης χαλαζόπτωσης.
Σουλεϊμάν Αλάγιαλη – Τσιαλίκ
Τον Μάρτιο του 2022 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις ΔΩΔΩΝΗ η νέα ποιητική συλλογή του ποιητή Σουλεϊμάν Αλάγιαλη – Τσιαλίκ. Ο έξοχος σχεδιασμός του εξωφύλλου είναι έργο της Αριάδνης Μιχαηλάρη.
Η συλλογή μοιάζει να ξεκινά με μια διήγηση κάποιων περιπλανώμενων και η οποία ολοκληρώνεται στο τέλος του έργου. Ο ποιητής γράφει για τον ανέκφραστο Χρόνο και καταλήγει στην σχετικότητα της Μνήμης. Μας οδηγεί από τα πρώτα ποιήματα σε μια πολιτεία αναμνήσεων όχι με τρόπο αναπόλησης ή νοσταλγίας αλλά με μια φιλοσοφική κρυστάλλινη σκέψη – αψεγάδιαστη- για την πολιτεία που χτίζουμε όλοι εντός των προσωπικών μας τειχών. Οι κάτοικοι -πάντα- λιγοστοί σαν τους συντρόφους τους καλούς και τους φίλους. Δεν είμαστε παρά κάτοικοι της στέρησης με λάβαρο την ανεκτικότητα. Γραφή καλοδουλεμένη, στίχοι από μέταλλο, ένας αληθινός Ποιητής.
ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΝΩΡΙΣ
Περνάμε σαν φαντάσματα
Δίπλα από πλίνθους παλαιούς
Με οδοδείκτες ξύλινους
Όπου βρίσκεται η ανερμάτιστη πλευρά
Του κάθε συναισθήματος.
Περιπέτειες των βηματισμών
Που υποβάλλουν το απόμακρο.
Απόσταση ενός τσιγάρου μας λεν
Οι λιγοστοί κάτοικοι που συναντάμε
Κατευθυνόμενοι προς το ποτάμι
Θρώσκοντας σε όνειρα αυριανά.
Μες στα κλαδιά αιωρούνται οι ψυχές
Όσων κατοίκησαν στη στέρηση
Κυματίζοντας την ανεκτικότητα
Σαν ανταύγεια φωτός
Που επιτάσσει το άλγος της νοσταλγίας.
Για κοίτα- φέγγει πάντα την ίδια ώρα
Κι είναι νωρίς, πολύ νωρίς
Για συνειρμούς των αδικοχαμένων.
ΟΤΑΝ ΖΩΝΤΑΝΕΥΟΥΝ Τ’ ΑΓΑΛΜΑΤΑ
[…]
Κι ίσως η άλλη ζωή έξω από το αίμα
Να είναι γεμάτη με τα παραμιλητά
Του πιο λευκού λεπτού μέλλοντος.
Συμφιλιωθείτε με τον ίσκιο σας, καλοί μου,
Τώρα που εκβαθύνονται τα λόγια
Αυτά που θα ‘ρθουν και θα φύγουν
Μέσα στο σκοτάδι μιας άσπιλης νύχτας
Μαζί με τα κεριά που ανάφτηκαν
Βιαστικά μέσα στο ρίγος των ποιημάτων.
Ο Σουλεϊμάν Αλάγιαλη-Τσιαλίκ γεννήθηκε στη Ρόδο, όπου τελείωσε το Βενετόκλειο Λύκειο και τη Σχολή Στελεχών Επιχειρήσεων. Ασκεί το επάγγελμα του χρυσοχόου στη Μεσαιωνική Πόλη της Ρόδου.
Είναι μέλος της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών Δωδεκανήσου και πρώην μέλος του Δ.Σ. του Διεθνούς Κέντρου Λογοτεχνών και Μεταφραστών στη Ρόδο.
Έχει εκδώσει επτά ποιητικές συλλογές:
«Φως εφήμερο», «Κράσπεδα νάρκωσης», «Νυχτερινές ηχορρυθμίες», «Το ρολόι τ’ ουρανού σταματημένο» «Σαν υδατογραφία», «Στην αρχή των συμπτώσεων δυο εκλάμψεις…», «Προσεγγίσεις μετά την απόσταση».
Ποιήματά του έχουν συμπεριληφθεί στην Ανθολογία Λύρα Ελληνική του Βασίλη Βασιλικού καθώς και στην «Poesie Grecque Contemporaine» – Des iles et des muses (εκδ. Autres Temps, Marseilles 2000).
Τιμήθηκε με το Β΄ Βραβείο Ποίησης Ιπεκτσί 1992-1993.
Μεταφρασμένα ποιήματά του έχουν δημοσιευθεί σε διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά.