Τα χαρτιά λοιπόν προτείνω να ρίξουμε, όχι για να μάθουμε γιατί ο αγαπητός σε όλους μας Κώστας Μπακογιάννης άνοιξε ξανά, χωρίς καμιά αφορμή, το θέμα ‘δρόμος Λαμία – Καρπενήσι’, αλλά γιατί επέλεξε να το κάνει με τον τρόπο που το έκανε. Ένα όμορφο λοιπόν καλοκαιρινό βράδυ, κάτω από τα πλατάνια,έχοντας στο κοινό του κυρίως τους Ευρυτάνες της Αμερικής, μερικές κάμερες και παρουσία υψηλών προσκεκλημένων, επέλεξε να έχει σαν κεντρικό θέμα της ομιλίας του, αυτό που είναι απ’ τα λίγα που τον κατηγορούν οι Ευρυτάνες ότι δεν υλοποίησε όπως είχε δεσμευτεί. Ποιος άραγε ο λόγος να φέρει ξανά στο προσκήνιο το θέμα αυτό, ακόμα κι αν είναι 100% σίγουρος ότι το νέο χρονοδιάγραμμα που υποσχέθηκε θα τηρηθεί και γιατί διάλεξε να το κάνει σε μια κοσμική καθαρά εκδήλωση, μπροστά σ’ ένα κοινό που ενδιαφερόταν δευτερεύοντος για το θέμα, ‘ισοπεδώνοντας’ με την παρουσία του και με τα όσα είπε, τον άνευ χαρακτηρισμό βουλευτή του νομού, που απλά έμεινε στωικά στη θέση του να ακούει τον Κώστα Μπακογιάννη να λέει ότι πήρε πρωτοβουλίες σχετικά με το θέμα, σε ρόλο παρά τω Βουλευτή.
Η ανεπίσημη προεκλογική περίοδος που έχει αρχίσει δεν ακούγεται επαρκής ως εξήγηση, ούτε ακόμα και τα σενάρια που θέλουν την οικογένεια να επιστρέφει σε πρώτο πλάνο και να διεκδικεί ξανά θέση αιρετού στην Ευρυτανία. Ούτε ακόμα, ακόμα και το ότι κάτι έργα σαν του Μπράλου και της Αμφιλοχίας, πιθανά να πίεζαν την κατάσταση προκειμένου να μην μείνει ξανά το έργο εκτός των χρηματοδοτήσεων και άρα πρέπει να δημιουργηθούν πιέσεις προς κάθε κατεύθυνση. Γιατί το ακατανόητο στην περίπτωση αυτή είναι ότι ο Κώστας Μπακογιάννης μας είχε συνηθίσει, σ’ ένα πιο άμεσο και φυσικό προφίλ και όχι σε μια πιο στημένη και ‘κονσερβοποιημένη’στάση. Γιατί να βγει ξανά να δεσμευτεί για κάτι, που κοντός ψαλμός, θα φανεί σε λίγους μήνες αν θα ισχύει ή θα παραμείνει στα χαρτιά;
Να το πούμε κι αυτό βέβαια, ότι κάποιοι γεροντότεροι απ΄ το κοινό, είπαν το πιο σοφό, ότι δηλαδή οι δρόμοι ανοίγονται όχι για να έρχεται ο κόσμος ευκολότερα, αλλά για να φεύγει ευκολότερα. Κι επειδή αυτό είναι και το πιο μελανό σημείο του σήμερα στην Ευρυτανία, ενδιαφέρον θα είχε ν’ ακούσουμε έστω και στα χαρτιά ένα σχέδιο για το πως η Ευρυτανία θα ξαναγεμίσει κόσμο και μόνιμους κατοίκους. Γιατί καλοί οι δρόμοι αλλά για να φτάνεις σε ένα θέρετρο ακόμα και τεσσάρων εποχών του χρόνου, ίσως και να είναι πολυτέλεια αν δεν ζει κανείς στον τόπο αυτό. Λίγους μήνες υπομονή για να ακούσουμε (ή όχι) τα μεγάλα νέα, που όμως ελάχιστα θα ωφελήσουν πρακτικά το Καρπενήσι, αν τουλάχιστον δεν μιλάμε ήδη για το δρόμο Καρπενήσι -Αγρίνιο. Πολλά χαρτιά λοιπόν μαζεύτηκαν και άντε να καταλάβεις τι γίνεται…