Μεγάλες ανακατατάξεις ζούμε αυτή τη χρονιά. Καλές δεν τις λες, μάλλον κακές, αν όχι δραματικές. Εκτός από το παγκόσμιας εμβέλειας φαινόμενο του covid-19 και ενός ‘κλεισίματος’ ολόκληρου του πλανήτη, στην Ελλάδα γίνονται και άλλου τύπου αλλαγές, όπως είναι η αναδιάρθρωση του κράτους και η ψηφιοποίηση των υπηρεσιών και όλων των δραστηριοτήτων, γενικά. Αυτή η κίνηση της κυβέρνησης, ομολογώ ότι θεωρητικά είναι εξαιρετική, αν σκεφτούμε τη γραφειοκρατία και έγγραφα να πηγαινοέρχονται από αρμόδιο σε αρμόδιο και από υπηρεσία σε γραφείο για μήνες, να μην πω για χρόνια. Το ερώτημα είναι στην πράξη πόσο εφικτά μπορεί να γίνουν;
Πέρα όμως, από τα αντικειμενικά ωφέλιμα νομοσχέδια, που ψηφίστηκαν αυτό το διάστημα, υπάρχουν κι αυτά που είναι αμφιλεγόμενα και έχουν ξεσηκώσει κύματα αντιδράσεων όπως αυτά για την παιδεία και το περιβάλλον, που δεν διαφαίνεται καθαρά τι σκοπό έχουν ή πώς (και αν) εξυπηρετούν την κοινωνία στο σύνολό της ή πιο πολύ τα συμφέροντα λίγων. Με την αντίδραση πολιτών, συλλόγων και συλλογικοτήτων να ρωτά γιατί τώρα; Γιατί να παρθούν τέτοιες αποφάσεις τη στιγμή που όλη η κοινωνία υπολειτουργεί και είναι κλεισμένη μέσα.
Το ίδιο παρατηρούμε να συμβαίνει και σε μικρότερη κλίμακα, σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο σε όλη τη χώρα. Αποφάσεις και κινήσεις τοπικών αρχόντων με τη σύμπνοια, την ανοχή ή ακόμη και την άγνοια της κεντρικής διοίκησης, και φυσικά με αμφίβολα κίνητρα και στόχους. Το κοινό καλό για μια ακόμη φορά παίρνει τόσες πολλές ερμηνείες και μορφές που συχνά, παύει να είναι και ‘κοινό’ και ‘καλό’- όπως συμβαίνει ενίοτε και με τον κοινό νου και την κοινή λογική (!).
Μια τέτοια περίπτωση, τοπικών αποφάσεων διανθισμένων με χυδαιότητα και ύβρεις είναι και η περίπτωση των Σταγιατών, του χωριού του Πηλίου που υπάγεται στο Δήμο Βόλου και έχει έρθει στα φώτα της δημοσιότητας για το θέμα του νερού και της κόντρας μεταξύ Δημάρχου Βόλου και κατοίκων, στους οποίους συγκαταλέγεται και ο μουσικός – τραγουδιστής, Αλκίνοος Ιωαννίδης.
Ενώ όλη η χώρα βρισκόταν ακόμα σε κατάσταση lockdown, ο κ. Μπέος, Δήμαρχος Βόλου, στην κόντρα που έχει ξεσπάσει για την ιδιωτικοποίηση του νερού των Σταγιατών, για το οποίο είναι φημισμένο το χωριό και είναι και ένας λόγος ανάπτυξής του, σύμφωνα με τους κατοίκους του, είπε για τον κ. Ιωαννίδη – μόνιμο κάτοικο τα τελευταία χρόνια στο χωριό- σε συνέντευξή του: «Έχουν κι έναν ****** που λέγεται Αλκίνοος Ιωαννίδης, που τους συμπαραστέκεται λέει… Επάγγελμα τραγουδιστής. Τι τραγουδάει, εγώ δεν ξέρω όμως».
Τι ήθελε και ξεστόμισε αυτή τη φράση για τον συγκεκριμένο άνθρωπο, ο οποίος έχει μια πολύ μεγάλη πορεία στη μουσική και το τραγούδι με κύρια χαρακτηριστικά πάντα την ευγένεια, το ήθος και το χαμηλό προφίλ, αμέσως, ένα μεγάλο κύμα συμπαράστασης, τόσο από τους Ενεργούς Πολίτες του Βόλου όσο και από σημαντικούς ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών, ξεσηκώθηκε.
Ο Αλκίνοος Ιωαννίδης όλο αυτό το διάστημα δεν απάντησε. Πριν από λίγες μέρες όμως, μαζί με την Εστουδιαντίνα Νέας Ιωνίας Βόλου και παιδιά της περιοχής συναντήθηκαν στην πλατεία των Σταγιατών, όπου ηχογράφησαν και οπτικογράφησαν ένα νέο τραγούδι – απάντηση, με μήνυμα τον αγώνα για ελεύθερα νερά.
«Στη λάσπη και στον βούρκο απαντάς με κρυστάλλινο νερό, με τραγούδι και χορό παιδιών, με φως. Αυτό είναι ο Πολιτισμός, αυτός είναι o Αλκίνοος για όσους κακομοίρηδες αναρωτιούνται ακόμα» γράφει στο city.sigmalive.com, ο Μιχάλης Μιχαηλίδης. Ενώ σε μια στροφή από το νέο τραγούδι, ο Αλκίνοος Ιωαννίδης γράφει: «Σαν το νερό των Σταγιατών δεν έχει, όποιος το πίνει πολεμάει κι αντέχει δεν τ’ αγοράζω, δεν πουλώ μα με κερνά και το κερνώ…».
Ο πολιτισμός φαίνεται από πολύ λεπτά πράγματα και η τέχνη που βρίσκεται σε αφθονία στην Ελλάδα, ήταν σχεδόν πάντα κομμάτι κάποιου αγώνα. Πάντως ένα είναι το σίγουρο, η πλανήτης, η χώρα και οι μικρότερες κοινωνίες αυτή τη στιγμή βράζουν. Μάλλον θα πρέπει να περιμένουμε άλλο ένα lockdown για να μα ηρεμήσουν λιγάκι…
Ελένη Ευαγγελία Αρωνιάδα
Εκδότρια
