‘Τα ναυάγια και οι ζωές μας που δεν μετράνε το ίδιο… Νούμερο ένα θέμα παγκοσμίως στα ειδησεογραφικά Μέσα τα τελευταία 24ωρα είναι μεγάλη η έρευνα για το τουριστικό υποβρύχιο Titan που θα έκανε περιήγηση στο κουφάρι του Τιτανικού κι αγνοείται.Σύμφωνα με πληροφορίες, οι πέντε επιβάτες του Titan είχαν πληρώσει 250.000 δολάρια ο καθένας για να δουν από κοντά το θρυλικό ναυάγιο. Ανάμεσα τους, ένας δισεκατομμυριούχος κι ένας από τους πλουσιότερους επιχειρηματίες του Πακιστάν. Μία μεγαλειώδης επιχείρηση έρευνας και διάσωσης είναι σε εξέλιξη: Έχουν στείλει δύο αεροσκάφη C-130 Hercules, συνεπικουρούμενα από δύο καναδικά C-130 και ένα Ρ8 με δυνατότητα υποβρύχιου σόναρ, ενώ στην έρευνα θα συνδράμει και η Γαλλία.
Στη Μεσόγειο, λίγες ημέρες πριν, “θάφτηκαν” εκατοντάδες πρόσφυγες που δεν έφτασαν ποτέ στον προορισμό τους για ένα καλύτερο αύριο. Ενάντια σε αυτό το διαρκές έγκλημα που οδηγεί κατατρεγμένους στον θάνατο, δεν υπήρξε αντίστοιχη κινητοποίηση από την διεθνή κοινότητα. Δεν συνέδραμαν άλλες χώρες, ούτε φιγούραρε στην κορυφή τόσων ΜΜΕ. Η ταξική αντιδιαστολή γίνεται ακόμη πιο έντονη μάλιστα, αν σκεφτεί κανείς ότι και στον Τιτανικό δεν επέβαιναν μόνο πλούσιοι αλλά και άνθρωποι που πήγαιναν μετανάστες στις ΗΠΑ αναζητώντας κάτι καλύτερο. Εκείνοι μάλιστα είχαν λιγότερες ελπίδες επιβίωσης.’
Διαβάζοντας το παραπάνω κείμενο στο ROSA θυμήθηκε αυτό που μου έλεγε ο αγαπημένος μου διευθυντής, ο Πέτρος Τσαούσης. Αριστερός και βαθιά ιδεολόγος ο ίδιος, μου έλεγε λοιπόν ότι η επόμενη μεγάλη κοινωνικοπολιτική αλλαγή στον κόσμο θα ξεκινήσει με πρωτεργάτη κάποιον που θα προέρχεται από την άρχουσα τάξη και την ανώτερη ταξική διαστρωμάτωση. Την κρατάω χρόνια αυτή την άποψη, όχι γιατί προέρχεται από κάποιον έμπειρο και διεισδυτικό στα των ανθρώπων και της ιστορίας τους, αλλά γιατί έτσι είχα πάντα την ελπίδα ότι το παράλογο του να συσσωρεύει κάποιος δις χωρίς από κάποιο σημείο και πέρα να έχει αυτό κάποιο πρακτικό νόημα για τη ζωή τους, μπορεί για έναν απ’ αυτούς να ήταν η αφετηρία και το μέσω ν’ αλλάξει ο κόσμος. Μέσα στο βυθό οι ψυχές που χάνονται μακάρι να είχαν τη δύναμη με κάποιο τρόπο ν’ άλλαζαν τον κόσμο μας και μακάρι να τον είχαν αλλάξει αυτοί που μπορούσαν πριν χαθούν… Μακάρι ένας απ’ αυτούς τους εκατομμυριούχους του Titan να ήταν αυτός ο νέος κοινωνικός επαναστάτης που θα άλλαζε τον κόσμο. Οι ανθρώπινες ζωές δεν αξίζουν περισσότερο ή λιγότερο ανάλογα με τα εκατομμύρια που έχουν. Αξίζουν το ίδιο γιατί σ’ κάθε μια μπορεί να κρύβεται η πιθανότητα της φλόγας αυτής της αλλαγής που θα φέρει μια ανθρωπότητα χωρίς ταξικούς προσδιορισμούς.
