Ανάμεσα στον ορυμαγδό των προεκλογικών ομιλιών-εκδηλώσεων στις 14/5 συμμετείχα στις εκδηλώσεις «Ηρωικά των Αγράφων» από την Ένωση Αγραφιώτικων χωριών Καρδίτσας-Ευρυτανίας, στο Πολεμικό Μουσείο χωρίς καμία πολιτικο-κομματική χροιά. Μεταξύ των άλλων έγινε και ομιλία για τον Νίκο Πλαστήρα, ως πολιτικός και στρατιωτικός, από τον επίτιμο Αρχηγό ΓΕΣ , Φράγκο Φραγκούλη.
Ανέκαθεν πίστευα, πως μετά τον πρώτο Κυβερνήτη της Ελλάδας Ιωάννη Καποδίστρια, από την απελευθέρωση και μετά, ο Νίκος Πλαστήρας προέχει όλων ως φιλόπατρις και τίμιος πολιτικός.
Ο Νίκος Πλαστήρας (1883-1953) από το Μορφοβούνι Καρδίτσας, γνωστός για την πολεμική του δράση στον Μακεδονικό αγώνα, τους Βαλκανικούς πολέμους, την εκστρατεία της Αντάντ στην Ουκρανία το 1919 και την Μικρασιατική εκστρατεία. Από την γενναιότητα στις μάχες πήρε τον τίτλο του «Μαύρου καβαλάρη» από τους συμπολεμιστές του ως Ανθυπολοχαγός στους Βαλκανικούς πολέμους.
Στην περίοδο του Διχασμού, κατά τον Α’ Παγκόσμιο πόλεμο, τάχτηκε με το «κίνημα Εθνικής Αμύνης» το οποίο στήριζε ο Ελευθέριος Βενιζέλος. Μετά την Μικρασιατική καταστροφή αποστρατεύτηκε με το βαθμό του Αντιστρατήγου (1924) και συντάχτηκε πάλι στο πλευρό του Ελευθερίου Βενιζέλου, παίζοντας από δω και πέρα σημαντικό ρόλο στα πολιτικά δρώμενα της χώρας. Ήταν αντίθετος και πολέμιος στο καθεστώς Μεταξά. Μετά την Κατοχή και τα «Δεκεμβριανά» μετείχε στη Συμφωνία της Βάρκιζας και προσπάθησε να αποτρέψει τον Εμφύλιο. Στις 3-11-1945 κλήθηκε και ανέλαβε την Πρωθυπουργία της χώρας ως πρόσωπο κοινής αποδοχής. Στα 1952 διετέλεσε Πρωθυπουργός σε δυο κυβερνήσεις Συνασπισμού των κομμάτων του Κέντρου.
Ως Πρωθυπουργός άσκησε μετριοπαθή πολιτική με πλούσια δράση. Ασχολήθηκε να εξαλείψει τις συνέπειες του Εμφυλίου, την κοινωνική και οικονομική ανασυγκρότηση της χώρας με ένα σοσιαλδημοκρατικό πρόγραμμα εθνικοποιήσεων. Σκοπός του, οι κοινωνικές παροχές, η διανομή γης στους ακτήμονες και η χορήγηση δικαιώματος ψήφου στις γυναίκες. Προσπάθειά του ήταν η κατάργηση των Στρατοδικείων στην μετεμφυλιακή περίοδο, των αντικομμουνιστικών νόμων, η απελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων και η κατάργηση της θανατικής ποινής. Απογοητευμένος που δεν κατόρθωσε να αποτρέψει την εκτέλεση του Νίκου Μπελογιάννη, στις επόμενες εκλογές τον Νοέμβρη 1952 έχοντας απέναντί του τον Αμερικανικό παράγοντα και την υγεία του κλονισμένη, ηττήθηκε από τον Αλέξανδρο Παπάγο.
Ο Νίκος Πλαστήρας θεωρήθηκε και ήταν ικανότατος Στρατιωτικός, τίμιος πολιτικός, υπόδειγμα ανθρωπιάς, φιλοπατρίας και αγαπήθηκε πολύ από το λαό. Γεγονότα που τον χαρακτήρισαν ήταν πολλά: Η διαρκής προσφορά του μισθού του στους φτωχούς και η άρνησή του να βολέψει τον μεροκαματιάρη αδελφό του από τη θέση του Πρωθυπουργού. Η άρνησή του να του τοποθετήσουν τηλέφωνο στην οικία του, μη θέλοντας να ξοδέψει δημόσιο χρήμα. Πέθανε πάμφτωχος, στο νοίκι και χωρίς κανένα περιουσιακό στοιχείο. Παράδειγμα λαμπρό και σπάνιο για τους σημερινούς πολιτικούς, που εκτός απ’ την καρέκλα το όνειρό τους είναι να πλουτίσουν με κάθε μέσο..!
Κώστας Μπουμπουρής
Αστυν.Δ/ντής ε.α.-Συγγραφέας
(k.boubouris@yahoo.gr)
