Μπαίνει το καινούριο κρασί στο παλιό βαρέλι; Αν μπει μάλλον θα ξινίσει και σίγουρα δεν θα καταφέρει να κρατήσει την καλή του ποιότητα. Μπορεί η Ευρυτανία να προχωρήσει με παλιές νοοτροπίες και λογικές; Προσπαθεί, αλλά δυστυχώς πάει δυο βήματα μπροστά, ένα πίσω και αυτά κούτσα, κούτσα. Με όποιον Ευρυτάνα και να μιλήσεις που να μπορεί να την δει με ‘εξωτερική’ ματιά, είτε ζει εδώ και έχει την εμπειρία να δει τα πράγματα αντικειμενικά, είτε έζησε και αλλού και είδαν και άλλα πράγματα τα μάτια του, θα πει το ίδιο πράγμα: ‘‘Ο τόπος μας είναι ένας ευλογημένος τόπος, αλλά έχει μείνει πολύ πίσω και δεν έχει όσα του αξίζουν’’. Τι είναι αυτό λοιπόν που εμποδίζει τον τόπο μας να αλλάξει πραγματικά και να ακολουθήσει το παράδειγμα άλλων περιοχών που το κατάφεραν; Τι και ποιοι ευθύνονται για το ότι έχουμε μείνει πίσω σε υποδομές και παροχές; Η απάντηση ‘αυτοί που είχαν και έχουν θέσεις εξουσίας’’ ή ‘‘όλοι εμείς οι πολίτες που τους δίνουμε τη εξουσία’’, μοιάζει σαν φαύλος κύκλος χωρίς καθαρή απάντηση. Τι θα έφερνε την αλλαγή; Πιθανά η αλλαγή της νοοτροπίας μας; Και από που μπορεί να ξεκινήσει μια τέτοια αλλαγή; Και πώς μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο με δεδομένο ότι οι Ευρυτάνες είμαστε φύση αργοί στις μεταβολές, δύσπιστοι σε κάθε νέο και σταθεροί στις αξίες και τα δεδομένα που βρήκαμε; Μήπως αυτό ακριβώς το χαρακτηριστικό εκμεταλλεύονται όσοι αποφασίζουν απ΄ τις καρέκλες τους και κερδίζουν χρόνο μένοντας σε παλιές νοοτροπίες, που τους είναι ωφέλιμες για το χτίσιμο της πολιτικής τους ανέλιξης, αλλά καταδικάζουν την Ευρυτανία να ‘κυνηγάει την ουρά της’;
Πόσες είναι οι ‘καρέκλες’ που κυβερνούν τον τόπο; Πέντε και κάνα δυο με επίτιμη ευθύνη. Αυτές λοιπόν οι ‘καρέκλες’ που υπόσχονται καθημερινά, διαλαλούν το ‘τρανό αύριο’ της Ευρυτανίας, με τις μεγάλες προοπτικές και τις επιτυχημένες συμπράξεις, που άλλοτε πείθουν για τα έργα και τις προθέσεις τους και άλλοτε προκαλούν μόνο γέλιο με το φιάσκο και την ασυνέπεια των πολυετών πεπραγμένων τους, πρέπει να καταλάβουν ότι δεν μπαίνει το καινούριο κρασί στο παλιό βαρέλι. Κι αν θέλουμε μια νέα πραγματικότητα για τον τόπο μας, μια πραγματικότητα που του αξίζει, εδώ και τώρα πρέπει να απογοητεύσουν εκατοντάδες ψηφοφόρους και κομματικούς τους φίλους που φυτοζωούν εις βάρος της Ευρυτανίας. Αν θέλουμε την επόμενη μέρα για την Ευρυτανία, έμπρακτα και άμεσα πρέπει να μπουν στο περιθώριο νοοτροπίες, μέθοδοι και άτομα που ‘ψαλιδίζουν’ ότι πάει να ανθήσει, προκειμένου να μην φύγουν από την κατεστημένη νοοτροπία του κηφήνα που θα φέρει μόνο στο μελίσσι ψήφους και εκδούλευση. Η Ευρυτανία είναι όντως ένα διαλεχτό ‘κρασί’ και δεν πρέπει να μείνει πια στο παλιό βαρέλι!