Κυβέλη – Γεώργιος Παπανδρέου’
ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΔΑΝΔΟΛΟΣ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ
Ποιο πάθος γιατρεύτηκε ποτέ;
Μ. Καραγάτσης
Γράφει ο Θεοφάνης Παναγιωτόπουλος
Το καλοκαίρι του 1920 στο όμορφο νησί της Χίου συναντήθηκαν για πρώτη φορά η Κυβέλη Αδριανού -η μεγάλη δόξα του ελληνικού θεάτρου- με τον Γενικό Διοικητή του νησιού που δεν ήταν άλλος από τον γοητευτικό Γεώργιο Παπανδρέου. Κι εκεί αρχίζει ο μεγάλος έρωτας! Θα γίνουν ένα από τα μυθικά ζευγάρια του εικοστού αιώνα αλλά έως τότε θα ζήσουν έναν θυελλώδη παράνομο έρωτα σε μια εποχή σκοτεινή.
Ο Γεώργιος Παπανδρέου σε επιστολή (1968) του προς την Κυβέλη της γράφει: «Τι θα ήταν η ζωή μας χωρίς την αγάπη μας;»
Διαβάζοντας κανείς το μυθιστόρημα «ΦΛΟΓΑ ΚΑΙ ΑΝΕΜΟΣ» -εκδόσεις Ψυχογιός- του συγγραφέα Στέφανου Δάνδολου θα γίνει θεατής όχι μόνο της άγιας στιγμή που γεννιέται ένας έρωτας αλλά και μιας σκοτεινής και δύσκολης εποχής, όπου έννοιες όπως ελευθερία και δημοκρατία σβήνονται από την Ελλάδα. Μια ομάδα ανθρώπων γίνονται τύραννοι μιας ολόκληρης χώρας. Βασανίζουν όσους δεν σκύβουν το κεφάλι και μιλούν για δικαιοσύνη και δικαίωμα. Εξορίζονται πολιτικοί, απαγορεύονται από βιβλία, τα ανθρώπινα δικαιώματα λησμονιούνται. Οι φυλακές γεμίζουν ασφυκτικά και μια πελώρια σιωπή τυλίγει τους πάντες. Ομίχλη. Σκοτάδι.
«Είχε μπει ο Απρίλης του 1967 και δε βοηθούσε ούτε η πολιτική κατάσταση που παρέμενε τοξική. Άνοιγε την εφημερίδα της και όσα διάβαζε της προκαλούσαν ναυτία». Στο πλάι ενός μεγάλου έρωτα ο αναγνώστης παρακολουθεί και ένα πλήθος άλλων ζωών όπως: Της Σοφίας Μινέϊκο, πρώτης συζύγου του Γ. Παπανδρέου και του γιού τους Ανδρέα. Του Γιώργου, γιού της Κυβέλη και του Γ. Παπανδρέου. Του πρώτου συζύγου της Κυβέλης, Μυράτ, του δεύτερου συζύγου Θεοδωρίδη. Την Βαλεντίνη Ποταμιανού κόρη της εγγονής της Κυβέλης. «Κάτι τέτοιες στιγμές ήθελε να πάρει τηλέφωνο την Κυβέλη και να τη ρωτήσει: Πως τα καταφέρατε εσείς, γιαγιά; Εγκαταλείψατε τον πρώτο σας σύζυγο και το σκάσατε με τον άντρα που έγινε ο δεύτερος σύζυγος σας. Και ύστερα από χρόνια, εγκαταλείψατε και τον δεύτερο σύζυγο σας για να ζήσετε τον απόλυτο έρωτα με τον Παπανδρέου, που έγινε ο τρίτος σύζυγος σας. Πως βρήκατε το κουράγιο να τα κάνετε όλα αυτά, γιαγιά; Πως καταφέρατε εκείνες τις εποχές τις δύσκολες για κάθε γυναίκα; Και πως, στο τέλος , βρήκατε τη δύναμη να διώξετε τον Παπανδρέου ενώ τον αγαπούσατε ακόμη;»
Έχει βουλιάξει στο πίσω κάθισμα της Μερσεντές κοιτάζοντας έξω από το τζάμι τους διαβάτες που περπατούν σκυφτοί προς την πλατεία Συντάγματος. […] «Για την κηδεία;» μονολογεί. «Μα πως;»
Επί της οδού Φιλελλήνων, παράθυρα έχουν ανοίξει, κάποιοι κοιτάζουν έξω, αμίλητοι, με περιέργεια. Η διάθεση του κόσμου είναι παράξενη. Υπάρχει φόβος. Υπάρχει η ανησυχία που κάνει μυριάδες ξένα χέρια να αγγίζονται. Αλλά υπάρχει κι ένα ανεπανάληπτο δέος. Όλοι πια ξέρουν ότι σήμερα γράφεται Ιστορία…