Με αίμα βάφτηκε η διεξαγωγή του δημοψηφίσματος την περασμένη Κυριακή, στην Καταλονία, για την ανεξαρτησία της περιοχής, ενώ από καθαρή τύχη δεν υπήρξαν νεκροί.
Δυνάμεις επιβολής του νόμου αναπτύχθηκαν μαζικά στην Καταλονία με ρητή διαταγή της κυβέρνησης Ραχόι να εμποδίσουν τη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος που είχε απαγορευθεί από το Συνταγματικό Δικαστήριο. Οι αστυνομικοί έκαναν χρήση κλομπ και πλαστικών σφαιρών. Οι μονάδες των σωμάτων ασφαλείας επενέβησαν σε τουλάχιστον 92 εκλογικά κέντρα για να κατασχέσουν το εκλογικό υλικό και επιτέθηκαν σε πλήθη ανεξέλεγκτα.
Σύμφωνα με την καταλανική κυβέρνηση, η δράση των αστυνομικών είχε αποτέλεσμα 844 άνθρωποι να ζητήσουν ιατρική βοήθεια. Δύο άνθρωποι τραυματίστηκαν σοβαρά: ένας 70χρονος υπέστη έμφραγμα, ενώ ένας άνθρωπος τραυματίστηκε στο μάτι από σφαίρα καουτσούκ. Από την πλευρά του το υπουργείο Εσωτερικών της Ισπανίας ανακοίνωσε ότι τουλάχιστον 33 αστυνομικοί τραυματίστηκαν, ορισμένοι από πέτρες που τους πέταξαν αυτονομιστές.
Την εορταστική ατμόσφαιρα η οποία επικράτησε το πρωί μεταξύ των πολιτών στην Καταλονία, που σχημάτιζαν τεράστιες ουρές για να ψηφίσουν μπροστά από τα εκλογικά τμήματα, διαδέχθηκαν σκηνές βίας, μετά τις εννέα το πρωί (τοπική ώρα) οπότε και είχε προγραμματιστεί η έναρξη της ψηφοφορίας για το δημοψήφισμα.
Σύμφωνα με την καταλανική κυβέρνηση, στη διαδικασία συμμετείχαν περίπου 2,26 εκατομμύρια πολίτες, δηλαδή το 42,3% του συνόλου των ψηφοφόρων στην Καταλονία, που φθάνουν τα 5,34 εκατομμύρια. Υπέρ του «ναι» τάχθηκε το 90% όσων ψήφισαν στο δημοψήφισμα της Κυριακής.
Το ερώτημα στο οποίο καλούνταν να απαντήσουν οι ψηφοφόροι ήταν: «Θέλετε η Καταλονία να γίνει ανεξάρτητο κράτος με τη μορφή της Δημοκρατίας;».
Ο Ραχόι ευχαρίστησε τις δυνάμεις ασφαλείας που επέβαλαν τον νόμο και «έκαναν τη δουλειά τους» και υποστήριξε πως το κράτος δικαίου επικράτησε στην Καταλονία. Επεσήμανε παράλληλα ότι οι δυνάμεις της τάξης «έκαναν το καθήκον τους» και «σεβάστηκαν την εντολή της δικαιοσύνης», η οποία είχε απαγορεύσει το δημοψήφισμα. (Πηγές: ΑΜΠΕ, AFP, Reuters)
Η Ισπανία ζει αυτή τη στιγμή τη χειρότερη πολιτική κρίση των τελευταίων 35 χρόνων, μετά το τέλος του στρατιωτικού καθεστώτος του Φράνκο το 1981. Ένας λαός διχασμένος και μια κυβέρνηση συντηρητική, η οποία παρόλο που αρχικά δέχτηκε να γίνει το δημοψήφισμα για την αυτονόμηση της Καταλονίας, στο τέλος όχι μόνο το απέρριψε αλλά και το κατέστειλε. Μιλάμε για μια περιοχή με πάνω από 5 εκατομμύρια πληθυσμό και αρκετά ισχυρή οικονομία, η οποία μιλά διαφορετική γλώσσα και πάντα ξεχώριζε τον εαυτό της από την υπόλοιπη Ισπανία. Το ζήτημα είναι ότι μια τέτοια βίαιη επέμβαση της κυβέρνησης, σε καμία περίπτωση δεν θα έχει καλά αποτελέσματα για τη γενικότερη εξέλιξη της υπόθεσης της Καταλονίας αλλά και για τις από εδώ και πέρα σχέσεις του λαού της Ισπανίας. Το μόνο σίγουρο είναι ότι μια τέτοια αιματηρή καταστολή δείχνει περίτρανα, πόσο πολύ φοβάται τους Καταλανούς η Ισπανική κυβέρνηση και πόσο πολύ θα της στοιχίσει μια πιθανή αυτονόμηση της Καταλονίας. Το ίδιο μπορούμε να πούμε και για τη ‘φιλειρηνική’ Ευρώπη που τηρεί ‘σιγήν ιχθύος’ απέναντι στη βία στην Ισπανία, που παρατηρούσε αμήχανα και κάνοντας τα στραβά μάτια, μιας και τρέμει τα αποσχιστικά κινήματα που ‘απειλούν’ την κατ’ επίφαση ισορροπία της Ευρώπης. Αν αποσχιστεί η Καταλονία, τι ακολουθεί; Μήπως η Ιρλανδία;
Ελένη-Ευαγγελία Αρωνιάδα
Εκδότρια