Από τα πρώτα μέρη που ξεκίνησαν επαναστατικά τον Μάρτιο του 1821 ήταν η Ευρυτανία.
Οι τοπικοί οπλαρχηγοί κινήθηκαν άμεσα για προετοιμασία και την επιβολή της Επαναστασης.
Το καλο για αυτους ήταν το ορεινό και το γεμάτο δάση έδαφος της περιοχής, που ευνοούσε τον ανταρτοπόλεμο.
Το αρνητικό του εγχειριματος ήταν ότι τα τουρκικά στρατεύματα στην Ήπειρο,ήταν σχετικά κοντά.
Η πρώτη νικηφόρα μάχη διεξάγεται στη γέφυρα της Τατάρνας, κατά την οποία, επικεφαλής των Ελληνικών δυνάμεων είναι ο Οδυσσέας Ανδρούτσος και ο ηγούμενος της παρακείμενης ομώνυμης μονής Κυπριανός.
Ενώ στις 10 Μαΐου του 1821, ο Κερασοβίτης Κώστας Βελής ή Στεργιόπουλος, κηρύττει την επανάσταση στο Κεράσοβο (Κερασοχώρι).
Το Καρπενήσι γίνεται το επίκεντρο της εξέγερσης, λόγω της στρατηγικής του θέσης.
Ήταν το προπύργιο της στρατιωτικής επιβουλής των Τούρκων στην ορεινή περιοχή και το γόητρο της οθωμανικής κυριαρχίας.
Οι Τούρκοι το φρουρούσαν γερά, όπως και τις διόδους του μέχρι τη Λαμία.
Από το Μάιο του 1821, στα περίχωρα της πόλης, άρχιζαν να συγκεντρώνονται τμήματα των οπλαρχηγών του Καρπενησίου Γιολδασαίων και του Γιάννη Μπράσκα από το Σοβολάκου.
Στόχος τους η κατάληψή της και η εκδίωξη των Τούρκων από αυτή.
Η συγκέντρωση κλεφτών στα περίχωρα της πόλης, σηματοδοτούσε πόλεμο και οι Τούρκοι οχυρώνονται στα πιο γερά σπίτια της πόλης.
ΕΕ21
Έτσι στις 4 Ιουνίου του 1821, αρχίζει η πολιορκία του Καρπενησίου.
Οι Τούρκοι βρίσκονται σε δυσμενή θέση και ζητούν ενισχύσεις από τα Γιάννενα.
Ο Σπυρίδων Τρικούπης, στην Ιστορία της Ελληνικής Επανάστασης (εν Λονδίνω 1853), αναφέρει για τη πολιορκία:
“Την τρίτην δε ημέραν αφ’ ης οι Έλληνες εκτύπησαν τους εν Βραχωρίω Τούρκους, οι Γιολδασαίοι και ο οπλαργηγός του Σοβολάκου Γιάννης Μπράσκας εστράτευσαν επί τους εν Καρπενησίω Τούρκους.
Ούτοι, ως 70 οικογένειαι, εκλείσθησαν εντός των δυνατωτέρων οικιών της κωμοπόλεως και ανθίσταντο γενναίως, ειδοποιήσαντες κρυφίως το εν Ιωαννίνοις στρατόπεδον περί της καταστάσεως των.
Οι δε πολιορκούντες Έλληνες, τόσον ήσαν απλοί και ανίδεοι, ώστε μετεχειρίσθησαν τα εξής πολεμιστήρια:
Έσχισαν το στέλεχος αγριαπιδιάς και το έσκαψαν πλην του κάτω μέρους, συνήνωσαν έπειτα τας δύο σχίζας και τας εσιδηρόδεσαν εν είδει κανονίου εις εκπόρθησιν των οικειών, βλέποντες δε ότι το πυροβόλον τούτο εκαίετο μάλλον ή έκαιε, κατασκεύασαν σιδηράς διχάλας, ας εφαρμόζοντες πεπυρωμένας εις το στόμα των τουφεκιών έρριπταν επί τας εχθρικάς οικίας, αλλ’ οι Τούρκοι έσβεναν τα φλογερά ταύτα βέλη, προσάποντες, όπου εκόλλων, βρεκτά ξυλλοσπόγγια.
Την δε 19 Ιουνίου μαθόντες οι πολιορκηταί, ότι ήρχοντο στρατεύματα υπό τον Βελήμπεην Πρεμετινόν εις βοήθειαν των πολιορκουμένων διηρέθησαν και οι μεν έμειναν όπου ήσαν, οι δε κατέλαβαν τα Καγγέλια, βουνά περί της ώρας μακράν της κωμοπόλεως, άλλ’ επελθόντες οι Τούρκοι τους έτρεψαν φονεύσαντες και τον Κατσικογιάννην, επορεύθησαν και εις την κωμόπολιν και την έκαυσαν εν μέρει, οι δε εν αυτή Έλληνες έφυγαν δια νυκτός και συνήλθαν εις το χωρίον Άγιον Ανδρέαν, τρεις ώρας μακράν του Καρπενησίου, δημοπρατούντες όσα ήρπασαν του Νούρκα, ως αν ήσαν εν πλήρει ειρήνη, αλλά μαθόντες ότι παρηκολούθουν οι Τούρκοι, κατέλαβαν το επί της οδού του Καρπενησίου χωρίον Μπιάραν, όπου προσβαλόντες αυτούς γενναίως τους διεσκόρπισαν, διεσκόρπισαν μετ’ ολίγον και τους κατασχόντας τα Καγγέλια.
Εν ω δε επολέμουν, οι πολιορκούμενοι μη θεωρούντες εαυτούς του λοιπού ασφαλείς, έφυγαν την νύκτα δια δυσβάτων οδών εις Ήπειρον”.
Το Καρπενήσι, απελευθερώνεται στις 7 Ιουλίου του 1821, αλλά με μια εικόνα απογοητευτική.
Το μεγαλύτερο μέρος της πόλης κάηκε, μαζί του και ο Ναός της Αγίας Τριάδας.
Ας σημειωθεί, ότι, με την απελευθέρωση του Καρπενησίου, απελευθερώθηκε και η περιοχή των Αγράφων.
Fb page: Ελληνική Επανάσταση 1821
