«Πρέπει να σπάσουμε το στερεότυπο, γιατί κι εγώ ως ανάπηρη νιώθω ότι είμαι ικανή για πολλά πράγματα. Μ’ αρέσει να ζω, να σπουδάζω, να ερωτεύομαι, να χορεύω, να απολαμβάνω την κάθε στιγμή. Δεν είναι ειδικές ανάγκες, είναι η καθημερινότητα», λέει η Δήμητρα Κοντοβά.
Τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, στο πλατό του ΣΚΑΪ ξεχύνονται οι κοπέλες του «My Style Rocks».
Σε λίγο θα περπατήσουν στην πασαρέλα επιδεικνύοντας το outfit της ημέρας. Η Δήμητρα Κοντοβά πάντα αναρωτιόταν: θα μπορούσε η ίδια να συμμετάσχει σε μια εκπομπή μόδας; Και αν όχι, γιατί; Το γεγονός ότι εξαιτίας ενός ατυχήματος που είχε σε νεαρή ηλικία κινείται με αναπηρικό αμαξίδιο, ποτέ δεν την απέτρεψε από το να εκφράζει τη δημιουργικότητά της μέσα από τα ρούχα και τα αξεσουάρ. Αντίθετα, πάντα πίστευε ότι η τέχνη και η μόδα τονώνουν την αυτοπεποίθηση και την ψυχολογία όλων των ανθρώπων, πόσο μάλλον των ατόμων με αναπηρία. «Σε βοηθούν να ξεφύγεις από τα προβλήματα της καθημερινότητας», λέει στην «Κ».
Έξυπνες λύσεις
Αυτή ήταν η σκέψη πίσω από το… My style rolls, την πρωτότυπη σειρά βίντεο που ετοίμασε σε συνεργασία με το πόρταλ για θέματα αναπηρίας «Με Άλλα Μάτια».
Στα βίντεο, η Δήμητρα δείχνει πώς μια γυναίκα σε αμαξίδιο μπορεί να ντύνεται όμορφα, με χρώμα και με… ακόμη περισσότερο χρώμα, πώς να μετατρέπει εύκολα ένα casual ντύσιμο σε ένα look κατάλληλο για βραδινή έξοδο, παρουσιάζει έξυπνες λύσεις για τα αξεσουάρ της καθημερινότητας όπως το κινητό και τα γυαλιά (ποιος δεν θα ’θελε να μην τα ψάχνει με τις ώρες στην τσάντα;), μοδάτες τσάντες ιδανικές για χρήστες αμαξιδίου και πολλά άλλα. Παρουσιάζει, με λίγα λόγια, τη μόδα χωρίς περιορισμούς.
«Πρέπει να σπάσουμε το στερεότυπο, γιατί κι εγώ ως ανάπηρη νιώθω ότι είμαι ικανή για πολλά πράγματα. Μ’ αρέσει να ζω, να σπουδάζω, να ερωτεύομαι, να χορεύω, να απολαμβάνω την κάθε στιγμή. Δεν είναι ειδικές ανάγκες, είναι η καθημερινότητα», λέει η Δήμητρα Κοντοβά.
«Αγαπώ πολύ τη μόδα, αλλά ήθελα να εστιάσω στην αναπηρία, ώστε να δώσω δύναμη σε όλους να ξεπεράσουν τυχόν φοβίες που έχουν σε σχέση με το να δείχνουν όμορφοι και να περιποιούνται την εμφάνισή τους», λέει η Δήμητρα, η οποία έχει τελειώσει μάρκετινγκ και επικοινωνία στην ΑΣΟΕΕ και τώρα σπουδάζει σχέδιο μόδας σε ιδιωτική σχολή.
«Όλα βοηθάνε»
«Οταν σου συμβαίνει ένα ατύχημα σε παίρνει από κάτω. Ακόμη κι εμείς οι ίδιοι νομίζουμε ότι πρέπει να ασχολούμαστε μόνο με φυσικοθεραπείες και ότι όλα τα άλλα είναι επιφανειακά. Όμως, όλα βοηθάνε. Οι αφορμές να κλεινόμαστε σπίτι είναι πολλές. Όταν ήμουν στην ΑΣΟΕΕ χρειάστηκε να ξεπεράσω μεγάλες δυσκολίες σε ό,τι αφορά την πρόσβαση στις υποδομές. Το ίδιο συνέβη και στη σχολή, που στεγάζεται σε νεοκλασικό. Όμως προσπαθώ να κοιτάζω τον απώτερο στόχο».
Η αναπηρία στην Ελλάδα προβάλλεται ως δυστυχία, λέει η ίδια. «Πρέπει να σπάσουμε αυτό το στερεότυπο, γιατί κι εγώ ως ανάπηρη νιώθω ότι είμαι ικανή για πολλά πράγματα. Μ’ αρέσει να ζω, να σπουδάζω, να ερωτεύομαι, να χορεύω, να απολαμβάνω την κάθε στιγμή. Δεν είναι ειδικές ανάγκες, είναι η καθημερινότητα». Η ιδέα για τα βίντεο προέκυψε στη μέση μιας πολύ δύσκολης χρονιάς για όλους. «Οι άνθρωποι με αναπηρίες κλείστηκαν στα σπίτια τους πολύ περισσότερο από ό,τι συνήθως. Όμως, είμαι θετικός άνθρωπος και ήθελα ακόμη και σε αυτό το πλαίσιο να αγκαλιάσουμε τον εαυτό μας και τους γύρω μας».
Πολλά μηνύματα
Τα βίντεο της Δήμητρας έχουν λίγες μόνον ημέρες στον «αέρα» (τα βρίσκετε στη σελίδα «Με Αλλα Μάτια» στο Facebook), αλλά μετρούν πάνω από 25.000 προβολές το καθένα, ενώ πάμπολλα είναι τα μηνύματα που λαμβάνουν η ίδια και ο Βαγγέλης Αυγουλάς, ιδρυτής της ΑΜΚΕ «Με Αλλα Μάτια». «Μου γράφουν ότι τους έφτιαξα τη μέρα, όχι ότι παίρνουν δύναμη αλλά ότι συνειδητοποιούν ότι είμαστε κομμάτι της κοινωνίας», λέει η κ. Κοντοβά, που ήδη ετοιμάζει βίντεο με τα outfits του χειμώνα. «Θα ήταν καλό, βέβαια, να βρεθούν εταιρείες-χορηγοί να μας στηρίξουν, γιατί δεν είναι πολύ εύκολο εγχείρημα», παραδέχεται.
«Πήραμε μήνυμα από μία μητέρα που μας έλεγε ότι έπιασε την κόρη της, που κινείται με αμαξίδιο, να βλέπει το βίντεο και να χαμογελάει κρυφά, να φτιάχνει η διάθεσή της», σημειώνει ο κ. Αυγουλάς. «Είναι σπουδαίο». (Πηγή: Λίνα Γιάνναρου / kathimerini.gr)
