Γράφει ο: Ιωάννης Σκαρπής
Τις προηγούμενες ημέρες εμείς οι Ευρυτάνες γίναμε αποδέκτες καινούριων λέξεων, όπως «χιονοκαταιγίδα», «χιονολαίλαπα», «πολική κανονικότητα».. Εμείς οι Ευρυτάνες πρέπει να γελάμε με τον τρόμο ενός ψυχρού φαινομένου που παραληρεί την καθημερινότητα των πεδινών λαών της χώρας μας.
Φταίει το κρύο; Φταίει το χιόνι; Φταίνε τα ΜΜΕ που με τον συνδυασμό επικής μουσικής τα φουσκώνουν ή μήπως η αλήθεια είναι πιο πέρα απ’ όλα τα παραπάνω;
Ένα τραγικό προφίλ μιας είδησης πάντα είναι ελκυστικό για τον τηλεθεατή. Ταυτόχρονα όμως είναι και ένα ελκυστικό εργαλείο για την απόκρυψη των ουσιαστικών ελλείψεων μιας ‶ασφαλούς″ διακυβέρνησης που κάνει τα πάντα ώστε να πουλήσει ένα successstory. Κάνει τα πάντα για να σε κρατήσει εικονικά ‶ασφαλή″. Αλλά αν τυχόν απρόσεκτα πάθεις κάτι, θα φταις εσύ. Θα φταις εσύ γιατί το κεντρικό κράτος τους προειδοποιητικούς φάρους των εκχιονιστικών μηχανημάτων τους άναψε, το προσωπικό το έστησε ατσαλάκωτο μπροστά στις κάμερες και…για ότι δεν πάει καλά, θα φταις εσύ. Θα φταίει η κλιματική κρίση που και αυτή αργά την αντιληφθήκαμε και αργά την καταλάβαμε.Φταις εσύ, που το κεντρικό κράτος αναγκάζεται να συντρίψει την καθημερινότητα σου και σε βγάζει από την ρουτίνα σου. Τι σημαίνει ρουτίνα για εσένα;
Σημαίνει απώλεια καθημερινότητας και χρήματος. Πλέον ζούμε στην καθημερινότητα του χρήματος, ζούμε σε αυτή τη ψευδαίσθηση της ορθής κανονικότητας. Πρέπει να ξοδέψουμε ώστε να ήμαστε μέρος αυτής της κανονικότητας. Αυτοί εκεί πάνω, θέλουν να μην σταματήσουμε να ξοδεύουμε ώστε να κάνουν την δουλεία τους. Μας φοβίζουν ώστε να μην σταματήσουμε να ξοδεύουμε και κατά συνέπεια η ζωή μας να αλλάξει. Αν δεν κάνεις αυτό που σου λένε η ζωή σου θα αλλάξει. Είναι στην φύση του ανθρώπου να είναι συντηρητικός. Κάποιοι εκεί πάνω το γνωρίζουν καλά αυτό και το εκμεταλλεύονται. Πρέπει η κατάσταση στην καθημερινότητα του ανθρώπου να φτάσει στο αμήν ώστε να υπάρξει ριζοσπαστισμός. Ο φόβος, λένε πως είναι ένα εξαιρετικό εργαλείο ώστε να κρατάει τον άνθρωπο σε καταστολή, σε συρρίκνωση και σιωπή.
Είναι κάπως αλλοπρόσαλλο να ζεις στην Ευρυτανία και να κάθεσαι φοβισμένος και απομονωμένος μπροστά σε μια τηλεόραση επειδή χιονίζει στην Αθήνα. Και τι έγινε που χιονίζει στην Αθήνα;
Ας φορέσουμε σκούφο και γάντια όπως ξέρουμε και ας πάμε στις δουλειές μας, στο σχολείο μας.. Δεν φταίμε εμείς που χιονίζει.. Φταίνε αυτοί που για μια προβλεπόμενη κακοκαιρία τα κάνανε μαντάρα και δεν θέλουν να μας αφήσουν ελεύθερους υπό το πρίσμα της συλλογικής ευθύνης.
Πληρώνονται αδρά κάποια ΜΜΕ για να διασπάσουν τον ιστό της κοινωνικής ευθύνης.. Να μην υπάρχει κοινωνική ευθύνη ώστε εσύ κύριε Ευρυτάνα να νιώθεις ευάλωτος. Εσύ κύριε Ευρυτάνα επέζησες και πρόκοψες μέσα από πολλούς χειμώνες. Άσε τους λοιπόν να λένε και μην τρελαίνεσαι για τις έγνοιες άλλων. Λύσε τις δικές σου και φρόντισε να είναι γρήγορα γιατί ο χρόνος πλέον δεν είναι με το μέρος σου και οι ″χιονοπαγίδες‶ είναι πολλές..
