Μια εξαναγκαστική παραίτηση υπουργού είναι κάτι και μια αυτόματη αποσιώπηση του θέματος της ψηφοθηρία είναι επίσης κι αυτό κάτι. Ο διάλογος αποκαλυπτικός, όχι γιατί δεν ξέραμε ότι γίνονται αυτά στη χώρα μας, αλλά για την απουσία οποιασδήποτε έστω και προσχηματικής σοβαρότητας, μετριοπάθειας και σύνεσης. Και η ‘παραίτηση’ δυστυχώς δεν ήρθε για την ίδια την πράξη, γιατί τότε θα είχαν την ίδια ευθιξία και όλα τα άτομα που συμμετείχαν στο διάλογο, αλλά για το ότι δεν πρόσεξαν και τους ξέφυγε η αλήθεια.
“Όταν σου πει για τα θέματα αποζημιώσεων για τον παγετό, όπως θυμάσαι είχαμε πάει στην Ηλεία στις φωτιές τότε, έτσι πήραμε τις εκλογές το 2007. Είχαμε κατέβει κάτω με τσάντες και αποζημιώναμε όλους αυτούς που είχανε…” είπε ο κ. Δούκας.
Και όχι πως δεν έχουμε ακούσει ακόμα και στον τόπο μας για το πως γυρίζει μια εκλογική αναμέτρηση την τελευταία στιγμή κρατώντας γεμάτες τσάντες και εξαγοράζοντας ψήφους και κάποιες φορές και συνειδήσεις. Αλλά το να ακούς ότι η βάση της δημοκρατίας, η εκλογική αναμέτρηση, είναι για κάποιους ένα ‘παιχνίδι’, πάει την κουβέντα ένα βήμα παραπέρα.
«Έχουν μείνει αξέχαστα τα χρόνια αυτά…» ακούγεται κάποιος από τη σύσκεψη να λέει. «Κυριολεκτικά γυρίσαμε το παιχνίδι, εκεί που πέφταμε με 15% θα καταστρεφόμασταν, πήγαμε εκεί και με δύο κινήσεις γύρισε όλο το παιχνίδι»… συμπλήρωσε ο σημερινός δήμαρχος Σπάρτης.
Και ο επίλογος εξίσου αποκαλυπτικός. Ένα στέλεχος παρεμβαίνει για να επισπεύσει ο κ. Δούκας την κουβέντα για το θέμα των αποζημιώσεων από τον παγετό και τότε φαίνεται να παρεμβαίνει ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Σπήλιος Λιβανό και να λέει «αυτό πρέπει να το απαντήσουμε, από τότε έχετε μείνει στην ιστορία με αυτά τα οποία κάνατε εκεί …και υπολειπόμεθα ό,τι και να κάνουμε μετά από αυτή την εποποιία» και όλοι μαζί γελάνε…
Και αν αυτά κουβεντιάζονται ανοιχτά σε μια σύσκεψη που μεταδίδεται διαδικτυακά, φανταζόμαστε τι μπορεί να λέγεται με κλειστές τις πόρτες. Και δυστυχώς σήμερα όλοι γνωρίζουμε ότι πίσω απ΄ αυτές τις πόρτες δεν υπάρχουν, δεν υπήρξαν και ούτε θα υπάρξουν γραφεία μόνο του ενός χρώματος. Δυστυχώς έχουμε αποδεχτεί ότι κυβερνιόμαστε από μια σάπια πολιτική φιλοσοφία που τη συνδέουν με συμφέροντα και με εκμετάλλευση της εξουσίας.
Και το χειρότερο ψηφίζουμε και έχουμε ενεργή συμμετοχή στη διαμόρφωση αυτής της πραγματικότητας και όταν έρθει η ώρα της κάλπης βάζουμε πολλές φορές μπροστά μικρολογικές και μικροσυμφέροντα. Και για όλους αυτούς που διεκδικούν την ψήφο μας είναι το μόνο εύκολο και ξέρουν να το κάνουν καλά, να εξαγοράσουν όσους βρίσκονται σε ανάγκη για μια καλύτερη ζωή, μιας και φροντίζουν πάντα να την έχουν υποβαθμίσει πρώτα. Γιατί δεν είναι για το ηθικό του θέματος, αλλά γιατί τέτοιες ψηφοθηρίες μας ταπεινώνουν ως πολίτες και κλέβουν τις ζωές μας.
