Το απόσπασμα από συνέντευξη του συγγραφέα Ρένου Αποστολίδη, σε εκπομπή της κας Φωτεινής Πιπιλή, της τότε δημοσιογράφου και σημερινής Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας, με αφορμή συζήτησης τη θέση της Ελλάδας μέσα στην Ευρώπη. Φτάσαμε σε αυτό το σημείο σήμερα, λίγο πριν εκλέξουμε τους νέους μας κοινοβουλευτικούς εκπροσώπους, σχεδόν 20 χρόνια μετά, οι μη μετριοπαθείς απόψεις, ενός μη μετριοπαθούς συγγραφέα και κριτικού, δυστυχώς να επιβεβαιώνονται. Φτάσαμε εκεί που είμασταν ή μάλλον παρακάτω… ‘‘Τοθέμα δεν είναι αν η αρχαία Ελλάδα έδωσε τα φώτα της στην Ευρώπη, γιατί πρώτον δεν τους δώσαμε τα φώτα. Ο πληθυντικός αυτός μας ταυτίζει με τους αρχαίους και εμείς δεν είμαστε σαν εκείνους και μακάρι να ήμασταν.Αυτοί πήραν τα φώτα από αυτούς, ενώ εμείς δεν τα πήραμε μετά ούτε από κείνους.Τώρα αν δεν τα πήραμε γιατί ήμασταν δούλοι 2.000 χρόνια, είμασταν φτωχοί και πεινασμένοι, αυτό είναι άλλο θέμα, όμως δεν τα πήραμε. Κι ας πάψουμε να φουσκώνουμε για να κάνουμε πολιτική,δεν βγήκε τίποτα από την πολιτική, αλλά αν θέλουμε να παίξουμε ένα ρόλο στον κόσμο, να υπάρξουμε ανθρώπινα αληθινά, πρέπει ν’ αλλάξουμε. Δεν υπάρχει τρόπος να είναι ελεύθερος ο άνθρωπος με συνείδηση χωρίς τη γλώσσα του. Εμείς όμως είμαστε αμόρφωτοι και ακαλλιέργητοι και το ‘χουμε ρίξει στις μάσες, ξάπλες, φούμες, τρεις δεκαετίες τώρα με επικεφαλής μάλιστα τη συντηρητική μας παράταξη που εγκαινίασε το‘Χτίστε, κλέψτε, ΖΗΤΩ οι εργολάβοι’.
Λοιπόν ή αλλάζουμε και κρατάμε με τα δόντια, παλεύοντας και δουλεύοντας με ποιότητα και ουσία για τουλάχιστον δύο δεκαετίες, ώσπου να βγάλουμε νέες γενιές ανθρώπων. Νέων οι οποίοι να μην είναι αμόρφωτοι, να μην είναι ανελεύθεροι, να μην είναι χωρίς συνείδηση. Ευκαιρία είναι όταν τρώμε ένα χαστούκι, όχι με τέτοια όπως όλα τα μεταπολεμικά χρόνια που όλο κάτω πάμε, και να συνειδητοποιήσουμε ότι έτσι θα πάει και να περιμένουμε και χειρότερα. Πρέπει ο κόσμος να νιώσει το χαστούκι, να συνειδητοποιήσει ότι έτσι που πάει, να περιμένει και χειρότερα εάν δεν πνευματικοποιηθεί, αν δεν μορφωθεί και να πάψει να αυτόσυγχωρείται και να πιστεύει ότι για όλα φταίνε οι πολιτικοί του, πρώτον γιατί τους βγάζει αυτός, δεύτερον γιατί είναι από το βάθος της καρδιάς του βγαλμένοι, είναι όμοιοι του απολύτως. Να μην λέει ότι φταίνε εκείνοι, φταίει αυτός είναι ίδιος με εκείνους, αυτός αλλά έχει και το ‘όπλο’να αλλάξει… Μπορεί παρά το τι κάνουν αυτοί, που το συμφέρον τους είναι να δουλεύουν πάνω στην επιφάνεια και σε σύμπραξη πάντοτε με το ξένο, και να κάνει αυτός το δικό του, αν αλήθεια θέλει να υπάρξει.’’.
