Την Κυριακή, 18 Φεβρουαρίου 2024, διοργανώθηκε ενημερωτική εκδήλωση και διαμαρτυρία στη Βαλαώρα Ευρυτανίας κατά της τοποθέτησης χερσαίων και πλωτών φωτοβολταϊκών στη Λίμνη Κρεμαστών.
Εκπρόσωποι του κινήματος “Save Kremasta Lake” για τα πλωτά φωτοβολταϊκά, μέλη της δημοτικής επιτροπής για τα χερσαία φωτοβολταϊκά, κτηνοτρόφοι και κάτοικοι ήταν όλοι παρόντες. Οι συνέπειες από την τοποθέτηση φωτοβολταϊκών σε βιοτικό, κοινωνικό, οικονομικό και περιβαλλοντικό επίπεδο τέθηκαν στο προσκήνιο της συζήτησης και ο Ευρυτανικός Παλμός βρέθηκε εκεί και μίλησε με τους εκπροσώπους των κινημάτων και τους κατοίκους για το εξαιρετικά σοβαρό αυτό ζήτημα για τη βιωσιμότητα των χωριών των Αγράφων.
Μαργαρίτα & Ελένη Παπανικολάου, Εκπρόσωποι του Κινήματος ‘SaveKremastaLake’
«Εμείς δημιουργήσαμε το κίνημα ‘Σώστε τη Λίμνη Κρεμαστών’ για το θέμα των πλωτών φωτοβολταϊκών, τα οποία πρόκειται να τοποθετηθούν με αποφάσεις και όχι σενάρια σε δύο σημεία της Λίμνης Κρεμαστών, ένα είναι στη Βαλαώρα κι ένα είναι κοντά στην προβλήτα του Αγίου Βασιλείου. Φυσικά υπάρχουν αποφάσεις και για χερσαία, τα οποία θα μπουν επίσης στην προβλήτα του Αγίου Βασιλείου, δηλαδή θα ξεκινάνε από την αρχή της προβλήτας και θα καταλήγουν στη λίμνη. Οπότε, θεωρήσαμε ότι είναι καλό να δημιουργήσουμε μία συλλογικότητα, για να αποτρέψουμε και να διασώσουμε τη λίμνη μας από τα πλωτά φωτοβολταϊκά αλλά και γενικότερα από την απειλή των ΑΠΕ και την πράσινη ενέργεια που μονάχα πράσινη δεν είναι. Μπορεί να σας είπαμε ότι είμαστε από τον Ψηλόβραχο αλλά αυτή τη στιγμή που μιλάμε αυτό δεν έχει καμία σημασία, εμείς είμαστε εδώ για όλους, για εμάς δεν υπάρχει ούτε Ευρυτανία ούτε Αιτωλοακαρνανία, είμαστε ένα πράγμα. Αυτό που ήρθαμε να κάνουμε σήμερα εδώ είναι να μαζέψουμε υπογραφές απαιτώντας και ζητώντας να απορριφθεί η απόφαση για τα πλωτά φωτοβολταϊκά ενώ παράλληλα υπογραφές θα μαζευτούν και για τα χερσαία. Θεωρούμε πως χωρίζοντάς τα και πολεμώντας τα ξεχωριστά τούς δίνουμε μεγαλύτερη ισχύ. Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι να κάνουμε μία σύμπραξη, να δούμε πώς θα συντονίσουμε το κομμάτι των πλωτών φωτοβολταϊκών με τα χερσαία, γιατί καλώς ή κακώς είναι μία απειλή.
Γιατί είμαστε εδώ όμως κατά βάθος; Μιλάμε για ανεμογεννήτριες, για φωτοβολταϊκά στη γη, στο νερό, τι καταλαβαίνουμε; Ότι γίνεται μια προσπάθεια να γίνουν τα κοινά αγαθά, γιατί η φύση και αυτά που μας προσφέρει είναι ένα κοινό αγαθό, είναι το σπίτι μας, να γίνει ένα χρηματιστικό προϊόν σε έναν τόπο – μια σταλιά.»
Μαργαρίτα Παπανικολάου, εκπρόσωπος του κινήματος και φοιτήτρια Μαθηματικών
‘Καλούμε τον Δήμο Αγρινίου να πράξει όπως και ο Δήμος Αγράφων.’
«Ευτυχώς έχουμε τον Δήμο Αγράφων μαζί μας, ο οποίος έχει προχωρήσει πρόσφατα και σε καταγγελίες για τα αντισταθμιστικά έργα της ΔΕΗ που οφείλει να δώσει στον κόσμο, οπότε επειδή από τον Δήμο Αγρινίου έχουμε μια πολύ λυπηρή στάση, μιας και δεν παίρνει θέση, ούτε συνεργάζεται με τους πολίτες ούτε με το κίνημα, του απευθύναμε κάλεσμα να συμπράξει με τον Δήμο Αγράφων και να προχωρήσει στην εποπτεία του θέματος με τη βοήθεια δικηγόρου, όπως έκανε και ο Δήμος Αγράφων.
Επίσης, να σας ενημερώσουμε ότι την προηγούμενη εβδομάδα ο βουλευτής Παύλος Σαράκης απηύθυνε ερώτημα στον Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας και έθεσε το θέμα στη Βουλή. Ειδικά για το ζήτημα των πλωτών φωτοβολταϊκών έχουμε απευθυνθεί σε πολλούς βουλευτές, στη Ζωή Κωνσταντοπούλου, η οποία ήξερε από μόνη της το θέμα, στον ΣΥΡΙΖΑ σε τρεις βουλευτές, στον Γιάννη Βαρουφάκη, στη Λαϊκή Συσπείρωση και ο μοναδικός που έκανε το βήμα για το ερώτημα στη Βουλή ήταν ο Παύλος Σαράκης. Αυτό είναι ένα πολύ καλό βήμα, γιατί το θέμα έχει φτάσει στο Υπουργείο κι έτσι υπάρχει μία αντίσταση. Επίσης, είναι σημαντικό να είμαστε προσεκτικοί με όσα γίνονται γύρω μας, να μη μένουμε στις εντυπώσεις. Άμα καταλάβουμε τι δύναμη έχουμε οι πολλοί, θα αλλάξουν πολλά πράγματα! Ούτε δήμαρχοι ούτε πολιτικοί ούτε περιφερειάρχες κάνουν κουμάντο στον λαό. Ο λαός κάνει κουμάντο. Ξανά έχει απειληθεί το χωριό με φωτοβολταϊκά και έχει κερδηθεί ο πόλεμος».
Γιάννης Γιαννούλης, μέλος της επιτροπής για τα Χερσαία Φωτοβολταϊκά
‘Μας ανήκει το νερό, μας ανήκει η γη, μας ανήκει ο αέρας, οπότε θα τα διαχειριστούμε όπως εμείς θέλουμε για το δικό μας όφελος.’
“Η ρυθμιστική αρχή ενέργειας για την Ευρυτανία ορίζει ότι ο νομός δεν είναι πλέον αγροτοκτηνοτροφικός και ήπια τουριστικός. Έχει χαρακτηριστεί ως ‘βιομηχανική περιοχή’ που σημαίνει πως το 75% των επιφανειών της θα καλυφθούν είτε από φωτοβολταϊκά είτε από αιολικά είτε από υδροηλεκτρικά. Εμείς είμαστε έτοιμοι να αγωνιστούμε. Δεν υπάρχει φωνή στο χωριό που να μην αντιστέκεται. Ψάχνουμε εναγωνίως συμμαχίες. Μας ανήκει το νερό, μας ανήκει η γη, μας ανήκει ο αέρας, οπότε θα τα διαχειριστούμε όπως εμείς θέλουμε για το δικό μας όφελος. Μακριά οι ιδιώτες, μακριά οι καταπατητές».
Ελένη Παπανικολάου, εκπρόσωπος του κινήματος και φοιτήτρια Φυσικής
‘Πόση ακόμη ενέργεια να αποδώσει μία περιοχή που δημιούργησε το μεγαλύτερο φράγμα της Ελλάδος, αν όχι των Βαλκανίων, για να αποδώσει ενέργεια στο κράτος, που αυτό εντέλει καθόλου δεν ωφελεί τον τόπο αλλά εξάγεται εκτός;’
«Αρχικά, πρέπει να αναφέρουμε ότι η πρώτη και πιο σημαντική επίπτωση που θα έχει η τοποθέτηση των πλωτών φωτοβολταϊκών μέσα στη λίμνη είναι ότι με βάση τις τελευταίες δραστηριότητες και προσπάθειες που έχουν γίνει για τον τουρισμό μέσα στη λίμνη, όπως είναι οι βαρκάδες, οι εκδρομές με κανό, οι περιηγήσεις, αυτές ασφαλώς δε θα μπορούνε πλέον να γίνονται. Επιπλέον, αν αναλογιστούμε ότι υπάρχουν πάρα πολύ νέοι άνθρωποι που έχουν προσπαθήσει να γυρίσουν από τις πόλεις τους πίσω στην πατρίδα τους και να ζήσουν μόνιμα και να επενδύσουν εδώ, ώστε να ανέβει οικονομικά η επαρχία, αυτό δε θα μπορούν να το κάνουν. Και είναι σημαντικό να διευκρινιστεί κάτι εδώ. Γνωρίζουμε πάρα πολύ κόσμο που θέλει να έρθει στο χωριό και να μείνει και είναι παραμύθι αυτό που πουλάνε ότι έχουν πεθάνει τα χωριά και ότι ο κόσμος που μένει στις πόλεις δε θέλει να γυρίσει πίσω. Υπάρχει πάρα πολύς κόσμος που θέλει να γυρίσει πίσω αλλά δεν ξέρει πώς, γιατί ο τόπος δεν προωθείται καθόλου.
Πρέπει να τονίσουμε ότι δεν πρέπει να βλέπουμε μόνο τα συγκεκριμένα σημεία που θα τοποθετηθούν τα φωτοβολταϊκά, γιατί κανείς δε μας εγγυάται ότι, εφόσον γίνει η αρχή, δε θα επεκταθεί όλο αυτό το ζήτημα σε ολόκληρη την περιοχή. Είμαστε σε μία περιοχή που τα χωριά γύρω από τη λίμνη έχουνε εγκαταλειφθεί, όλοι ξέρουμε ότι αυτή η λίμνη κατασκευάστηκε το 1965 με αποτέλεσμα τον ξεριζωμό 20 χωριών και μιας μεγάλης πολιτιστικής κληρονομιάς, όπως είναι το μεσαιωνικό Μοναστήρι της Επισκοπής που είναι μεγάλης αξίας καθώς και άλλα πολιτιστικά ευρήματα. Αυτή τη στιγμή παίζουμε με έναν δεύτερο πόνο των κατοίκων στο όνομα της ενέργειας.
Επιπλέον, πρέπει να επισημάνουμε πως τα πλωτά φωτοβολταϊκά είναι ένα πειραματικό έργο, δεν υπάρχουν μελέτες προς το παρόν, είναι από τα πρώτα έργα που γίνονται στην Ευρώπη. Οπότε, μπορούμε να υποθέσουμε με την κοινή λογική και το λέω αυτό και ως Φυσικός ότι εάν αναλογιστούμε την τεράστια έκταση που έχουν αυτά τα πύρινα τζάμια, οι θερμοκρασίες που θα αναπτυχθούν πάνω και κάτω από το νερό, θα επηρεάσουν σίγουρα την πανίδα και τη χλωρίδα της λίμνης. Το οικοσύστημα της περιοχής θα υποστείμεγάλες αλλαγές στη θερμοκρασία. Μία λίμνη, που έχει γύρω-γύρω βουνά, από μόνη της δημιουργεί δικό της κλίμα με κάποιες συγκεκριμένες συνθήκες. Με όλο αυτό που πάει να γίνει, δε θα επηρεαστεί μόνο ο βιότοπος της λίμνης. Αλλαγές θα παρατηρηθούν και στα γύρω χωριά και τα βουνά. Επίσης, πλήγμα θα είναι και για τα πουλιά, συγκεκριμένα για τους γλάρους, που θα βουτάνε στο νερό χωρίς να αντιλαμβάνονται τα πύρινα τζάμια, θα τραυματίζονται και πεθαίνουν.
Όλο αυτό που πάει να γίνει είναι μία μοντέρνα δουλοποίηση, θέλουμε να κάνουμε μπαταρία τα βουνά και τις λίμνες κι εμείς να πάμε μετά όλοι στην Αθήνα να τρελαθούμε. Παίζουμε με τις λέξεις, ‘πράσινη ενέργεια’, ‘φωτοβολταϊκά πάρκα’. Γιατί τα αποκαλούμε ‘πάρκα’; Θα πάμε να περάσουμε ωραία;‘Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας’ μας το πασάρουν λες και είναι κάτι καλό. Μιλάμε για ένα παγκόσμιο καρτέλ. Πρέπει να έχουμε την ελευθερία να ζούμε όπως θέλουμε».
Χρήστος Τσιαμπόκαλος, Πρόεδρος ΤΚ Βαλαώρας – κτηνοτρόφος
‘Τα βοσκοτόπια θα ανήκουν πλέον στα φωτοβολταϊκά και όχι στην κτηνοτροφία’
«Αν τοποθετηθούν φωτοβολταϊκά στα βοσκοτόπια μας, η κτηνοτροφία θα σβήσει, διότι εκεί βοσκάνε τα ζώα μας ελεύθερα και έχουμε πολύ καλύτερη ποιότητα στο κρέας και το γάλα. Είναι ελάχιστος ο κόσμος που έχει μείνει εδώ και όλοι δραστηριοποιούνται με την κτηνοτροφία. Οπότε, εάν χάσουν και αυτοί οι λίγοι το επάγγελμά τους, θα ξεριζωθεί τελείως το χωριό. Να χρησιμοποιήσουμε διαφορετικό τρόπο εκμετάλλευσης των ζώων δε γίνεται, να γίνουν ας πούμε σταβλιζόμενα, γιατί το κόστος παραγωγής είναι υψηλό, τέτοιες μονάδες δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν εδώ, διότι οι ζωοτροφές και όλα τα απαραίτητα έρχονται στο χωριό μας σε πολύ πιο ανεβασμένες τιμές».
Ρεπορτάζ: Μαίρη Μπαζιώνη
