Όνομα: Ιερομόναχος π. Ιερόθεος Σπανομήτσος
κατά κόσμον Δημήτριος Σπανομήτσος
1925 – 2018Τόπος Καταγωγής: Λημέρι, Ευρυτανία
Η Ιερά Μονή της Αγίας Ελεούσας στην Κλεισούρα είναι ένα θαύμα από μόνη της. Το μοναστήρι βρίσκεται «καρφωμένο» στο αποτομο και απόκρυμνο Φαράγγι της Κλεισούρας και αποτελεί σήμα κατατεθέν για την θρησκευτική ζωή του Νομού Αιτωλοακαρνανίας. Το 1973, εξάλλου, όλη η περιοχή ανακηρύχθηκε ιστορική και προστατευόμενη από το Κράτος. Ο τόπος επιβλητικός από μόνος του με άγρια φυσική ομορφιά αλλά και μακραίωνη ιστορία. Για να γίνουμε πιο σαφείς εκατομμύρια χρόνια πρίν σύμφωνα με αναφορές ο ποταμός Αχελώος «πήγε» προς το μέρος που βρίσκεται σήμερα και δημιούργησε έτσι το φαράγγι της Κλεισούρας αλλά και την λίμνη Τριχωνίδα, Λυσιμαχεία και την πιο μικρή τον Οζερό.
Η ιστορία της Μονής μεγάλη, αλλά ένας από τους μοναχούς που εργάστηκαν μια ολόκληρη ζωή για να την αναδείξουν ήταν ο Ευρυτανικής καταγωγής Ιερομόναχος π. Ιερόθεος Σπανομήτσος.
Η ιστορία της Μονής
Χαρακτηριστικό, ακόμη, γνώρισμα της περιοχής αποτελεί ο μεγάλος λευκός Σταυρός που έχει ύψος 16 μέτρα και διακρίνεται από πολύ μακριά. Ο Σταυρός αυτός τοποθετήθηκε εκέι το 1975 έπειτα από τη μέριμνα του μακαριστού Μητροπολίτη Θεοκλήτου. Μέχρι το 1974, η Ιερά Μονή λειτουργούσε ως ησυχαστήριο και ήταν μετόχι της Ιεράς Μονής Εισόδων της Θεοτόκου. Οι ημέρες που πανηγυρίζει η Μονή είναι της Ζωοδόχου Πηγής, η Παρασκευή μετά το Πάσχα, και η πρώτη Κυριακή του Ιουνίου, στη μνήμη του Γιάννη Γούναρη.
Κατά την παράδοση, το 1700 μ. Χ., στο χωριό Χρυσοβέρι, στο εκκλησάκι της Αγίας Παρασκευής, κάποιος Τούρκος στρατιώτης την ώρα της Αναστάσεως χλεύασε τους Χριστιανούς και αμέσως ένας κάτοικος του χωριού που τον έλεγαν Κουμπούρα παρεξηγήθηκε με τον Τούρκο στρατιώτη και τον σκότωσε.
«Οι χωριανοί, αμέσως, πήραν τον Κουμπούρα και τον φυγάδευσαν πιο πάνω σε μια σπηλιά. Εκεί έμεινε πολύ καιρό και οι χωριανοί του πήγαιναν τρόφιμα για την συντήρησή του. Όταν το γεγονός ξεχάστηκε, ο Κουμπούρας πήγε στο χωριό και διηγήθηκε στους κατοίκους ότι εκεί που ήταν κρυμμένος έβλεπε κάθε βράδυ στη σπηλιά ένα φως. Οι κάτοικοι πήγαν στο σημείο της σπηλιάς που τους υπέδειξε ο Κουμπούρας και με μεγάλη έκπληξη αντίκρισαν την εικόνα της Παναγίας και λίγο πιο πέρα σε βάθος περίπου πέντε μέτρων ανακάλυψαν μια πηγή με νερό, το αγίασμα της Παναγίας. Σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, οι κάτοικοι του χωριού έχτισαν στο μέρος αυτό της σπηλιάς μικρό εκκλησάκι και αργότερα χτίστηκε το σημερινό εκκλησάκι μέσα στο σπήλαιο.»
Η πρόσβαση στο εκκλησάκι ολοκληρώθηκε πρόσφατα επί μακαριστού Μητροπολίτου Αιτωλίας και Ακαρνανίας Θεοκλήτου οπότε και χτίστηκαν προς το σπήλαιο πέτρινα σκαλιά.
Από το εκκλησάκι, μάλιστα, πέρασαν ανά τα χρόνια διάφορες σπουδαίες προσωπικότητες μεταξύ των οποίων και ο Εθναπόστολος Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός ο οποίος είχε φιλοξενηθεί εκέι και μάλιστα είχε προβλέψει ότι κάποτε σε αυτόν τον τόπο θα πραγματοποιείται ένα μεγάλο Προσκύνημα. Αυτός, εξάλλου, ήταν και ο λόγος που ο μακαριστός Μητροπολίτης Θεόκλητος έστησε τον ανδριάντα του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού, στον περίβολο της Ιεράς Μονής.
Αξίζει να τονιστεί ότι σημαντικά ήταν τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν εκέι και κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας με τον Γιάννη Γούναρη, όπως λέγεται, να σώζει το Μεσολόγγι από τη σφαγή του Ομέρ Βρυώνη κατά την Α’ Πολιορκία.
Ο κατά κόσμον Δημήτριος Σπανομήτσος γίνεται Ιερομόναχος
Το 1954 στην μονή παρευρέθηκε ο Ιερομόναχος π. Ιερόθεος Σπανομήτσος, ή κατά κόσμον Δημήτριος Σπανομήτσος, ο οποίος καταγόταν από το χωριό Λημέρι της Ευρυτανίας. Ο Ιερομόναχος π. Ιερόθεος, μάλιστα, διακόνισε στην Μονή επι εξήντα συναπτά έτη (1954-2014). Ο μακαριστός π. Ιερόθεος Σπανομήτσος γεννήθηκε το 1925 στο Λημέρι Ευρυτανίας. Χειροτονήθηκε διάκονος και πρεσβύτερος από τον αείμνηστο Μητροπολίτη Αιτωλίας και Ακαρνανίας Ιερόθεο το έτος 1954. Έπειτα, τοποθετήθηκε Ηγούμενος στην Ιερά Μονή Ζωοδόχου Πηγής (Αγίας Ελεούσης) στην Κλεισούρα Αιτωλικού. Αξίζει, βέβαια, να σημειωθεί πως υπηρέτησε για πολλά χρόνια ως εφημέριος στο διπλανό χωριό Φραγκουλέικα Αιτωλικού – Μεσολογγίου, όπου ανήγειρε τον Ιερό Ναό του Αγίου Αντωνίου.Ο Ιερομόναχος π. Ιερόθεος Σπανομήτσος όλα αυτά τα χρόνια ασχολήθηκε με την μελέτη και με την καταγραφή Ιερών κειμένων αλλά ήταν παρών και σε διάφορα σπουδαία γεγονότα που συνέβησαν στην Ιερά Μονή. Χαρακτηριστικό της συμβολής του είναι πως το 1973 μερίμνησε ώστε να ανακηρυχτεί όλη η περιοχή της Ιεράς Μονής ως Ιστορική με φυσικό κάλλος.
Το θαύμα της Παναγίας Ελεούσης
Σε κείμενό του, βέβαια, αναφέρει και το θαύμα της Παναγίας Ελεούσης και συγκεκριμένα γράφει, «…πριν από εικοσιπέντε χρόνια, γιορτή της Παναγίας, ο Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας αείμνηστος Θεόκλητος, ανέβηκε στο Μοναστήρι με συνοδεία του Ηγουμένου και Ιερέων της Μητροπόλεως. Σε όλη τη διαδρομή χαιρετούσε τους πιστούς λέγοντάς τους Χρόνια Πολλά, Χριστός Ανέστη και οι πιστοί ανταπέδιδαν τις ευχές, Αληθώς Ανέστη και Χρόνια Πολλά Σεβασμιώτατε. Οι ευχές ήταν συνεχόμενες. Κάποια στιγμή «φεύγει» μία πέτρα από το μεγάλο βράχο που βρίσκεται έξω από την Εκκλησία και κατευθυνόταν στην αυλή που ήταν οι προσκυνητές. Για μια στιγμή είδαν όλοι τον βράχο-πέτρα να είναι σταματημένος στον αέρα, πάνω από τα κεφάλια των πιστών. Τότε ο Δεσπότης φώναξε, αυτή τη στιγμή γίνεται ένα θαύμα. Μία πέτρα είναι πάνω από τα κεφάλια μας. Δεν θα αφήσει η Παναγιά μας να γίνει κακό. Τότε ακούστηκε ένας μεγάλος θόρυβος και ο βράχος-πέτρα έγινε κομμάτια με τα οποία γέμισαν όλες οι σκάλες και η αυλή του Ναού. Ο Μητροπολίτης φώναξε αν χτύπησε κανένας, όχι είπαν οι προσκυνητές και αμέσως τους λέει, η Παναγία μας έκανε το θαύμα της και δεν τραυματίστηκε κανένας. Στη συνέχεια όλοι προσκύνησαν την θαυματουργική εικόνα της Παναγίας και έπαιρναν από μία πετρούλα από τα θραύσματα για ενθύμιο του μεγάλου αυτού θαύματος».
Το 2014 του απονεμήθηκε από τον Σύνδεσμο Ευρυτάνων και Αιτωλοακαρνάνων «ΟΣΙΟΣ ΕΥΓΕΝΙΟΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ» διάκριση για το Ορθόδοξο φρόνημα, το Χριστιανικό Ήθος, το Κοινωνικό, Ανθρωπιστικό και Ποιμαντικό έργο, που επέδειξε διακονώντας επί εξήντα έτη την Ιερά Μονή Αγίας Ελεούσας.
Ο Ιερομόναχος π. Ιερόθεος Αρχιμανδρίτης Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Αγίας Ελεούσης Κλεισούρας – Αιτωλικού – Μεσολογγίου έφυγε από την ζωή τον χειμώνα του 2018 και τάφηκε στην είσοδο της Μονής.
Πηγές: agriniopress και pemptousia
