Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη στα 1912 από εύπορη οικογένεια. Ο πατέρας της, Χαρίλαος Κουτσούρης, ήταν γνωστός δερματολόγος και είχε τη δική του κλινική στην Πόλη.
Με την έναρξη του Α’ Παγκόσμιου η οικογένειά της έρχεται στην Ελλάδα, ενώ η κλινική του πατέρα της μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα λεηλατείται.
Φοιτά στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και συνέχισε τις σπουδές σε Παρίσι και Λονδίνο.
Στη διάρκεια της Κατοχής συμμετέχει ενεργά στην Εθνική Αντίσταση και με κίνδυνο της ζωής της. Βγάζει εκατοντάδες πλαστές ταυτότητες για να φυγαδευτούν Εβραίοι, κρύβει στο σπίτι της και σε άλλα μεγαλοαστικά σπίτια, αντιστασιακούς μέχρι και τον ΕΛΑΣ βοηθάει.
Μεταπολεμικά οι Εγγλέζοι, της αναγνώρισαν την αντιστασιακή δράση της και της δίνουν υποτροφία. Συγχρόνως της δίνουν και δουλειά στο Wright Fleming Institute δίπλα σε ένα νομπελίστα, αλλά ο νομπελίστας είναι παντρεμένος και έτσι η καρυάτιδα, φεύγει κι επιστρέφει στην Ελλάδα. (Ο νομπελίστας ήταν ο Σκωτσέζος γιατρός Αλεξάντερ Φλέμινγκ, που ανακάλυψε την πενικιλίνη. Η ανακάλυψη που άνοιξε το δρόμο για την αποτελεσματική χρήση αντιβιοτικών στη θεραπεία μολυσματικών ασθενειών). Η κυβέρνηση της αναθέτει την Διεύθυνση του Ευαγγελισμού. Στα 1953 η σύζυγος του νομπελίστα πεθαίνει και η Ελληνίδα καλεί το νομπελίστα για μια διάλεξη στην Αθήνα. Εκεί αναθερμαίνεται ο έρωτάς τους και παντρεύονται. Ο γάμος της βέβαια δεν θα κρατήσει για πολύ γιατί ο νομπελίστας πεθαίνει.
Στα 1969, στα πιο δύσκολα χρόνια της Χούντας μαζί με τον Μιχάλη Ράπτη (Πάμπλο) βοηθούν την Κίττυ Αρσένη και τον Περικλή Κοροβέση να φύγουν από την Ελλάδα και να καταθέσουν στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για τα βασανιστήρια στη χώρα μας. Το καθεστώς όμως την έχει πάρει χαμπάρι και την παρακολουθεί. Έτσι στα 1971, όταν συμμετέχει στην απόπειρα απόδρασης του Αλέκου Παναγούλη συλλαμβάνεται. Τέσσερεις ασφαλίτες την βάζουν σε ένα στρατιωτικό αυτοκίνητο και την οδηγούν στην ΕΣΑ.
Ακολουθούν βασανιστήρια, αλλά δεν λυγίζει, έτσι παραπέμπεται σε Έκτακτο Στρατοδικείο (λες και ήταν φαντάρος). Ξεσπάει διεθνής σάλος για τη χήρα σύζυγο του νομπελίστα που ήταν Σερ κι αυτή κρατούσε τον τίτλο της λαίδης, η Χούντα φοβούμενη τον αντίκτυπο την απελαύνει και της αφαιρεί την ελληνική ιθαγένεια.
Πηγαίνει στο Λονδίνο κι επιστρέφει στην Ελλάδα μετά την πτώση της Χούντας, όπου γίνεται μάρτυρας κατηγορίας στο δικαστήριο των βασανιστών του ΕΑΤ-ΕΣΑ. Επική έχει μείνει η κατάθεσή της στο δικαστήριο για τα βασανιστήρια που της έκαναν και για την βλάβη που θα τη συνόδευε για πάντα.
Στα 1977 εκλέγεται βουλευτής επικρατείας με το ΠΑΣΟΚ και θα συνεχίσει και το ’81 και το ’85.
Στις 26 Φλεβάρη 1986 η μεγάλη Ελληνίδα, Αμαλία Φλέμινγκ πεθαίνει, αφήνοντας πίσω της ένα μεγάλο δυσαναπλήρωτο κενό, όπως κι άλλες γενναίες αγωνίστριες σε δύσκολους καιρούς.
Τέτοιες φωτεινές προσωπικότητες δεν πρέπει να πέφτουν στη λήθη. Ειδικά στην εποχή που ζούμε με την τόσο, κοινωνική, ηθική και οικονομική κατάπτωση!
