Η γεωργία είναι το πρώτο κεφάλαιο του Μουσείου ενός Ευρυτανικού Λαϊκού Νοικοκυριού, από τα 24 που το συγκροτούν, σύμφωνα με τη δική μου ταξινόμηση. Σήμερα ολοκληρώθηκαν οι 80 αναρτήσεις μου, που παρουσιάζουν τις 80 ομάδες των γεωργικών εργαλείων, που η κάθε μία είχε τη δική της ιδιαίτερη αποστολή στην παραδοσιακή ορεινή γεωργία. Συνολικά παρουσιάστηκαν 250 λαογραφικά αντικείμενα τα οποία χρησιμοποιούνταν στις γεωργικές εργασίες.
Αυτές οι ομάδες αποτελούν ένα μέρος των εκθεμάτων ενός Ευρυτανικού Αγροτομουσείου. Για μια επαρκή και σοβαρή παρουσίασή τους απαιτείται 80 μ. τοίχων του Αγροτομουσείου.
Από αυτά τα λίγα γίνεται αντιληπτό ότι οι χώροι για μια παρουσίαση όλων των σκευών, των εργαλείων και των αντικειμένων του παλαιού ευρυτανικού νοικοκυριού αγγίζουν τους χώρους του… Ερμιτάζ της Αγίας Πετρούπολης. Και τώρα τίθεται το -ρητορικό- ερώτημα αξίζει τον κόπο να γίνει ένα μουσείο σε αυτήν την κατεύθυνση; Απαντώ μόνος μου ότι αξίζει -και ίσως είμαι από τους λίγους, που τολμώ να σκέφτομαι κάτι τέτοιο!- γιατί αυτό αποτελεί τη γέφυρα που θα οδηγεί από την προβιομηχανικό στο μεταβιομηχανικό πολιτισμό της Ευρυτανίας (…λέμε τώρα).
Η βιομηχανική επανάσταση διέλυσε τον προβιομηχανικό παραγωγικό ιστό του τόπου μας. Οι πολιτικοί -και όχι μόνον- που έκαναν αυτό το… κατόρθωμα, έστειλαν τους γηγενείς παραγωγικούς Ευρυτάνες στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα και ο τόπος μας ξαναγίνεται άγρια φύση, όπως ήταν πριν 10.000 χρόνια, δηλαδή πριν την ηγεμονία του γενάρχη μας … Βασιλέως Ευρύτου, όπως φαντασιώνονται οι ιστοριοδίφες μας.
Σήμερα ζούμε ένα ιστορικό μεταίχμιο, ή εκσυγχρονιζόμαστε στα πλαίσια της μεταβιομηχανικής κοινωνίας ή εξαφανιζόμαστε. Απ΄ ότι φαίνεται ο κύβος ερίφθη στη δεύτερη επιλογή της εξαφάνισης.
Ανεξάρτητα απ΄ αυτό, προσωπικά βλέπω ότι το μέλλον είναι ευοίωνο στην κατεύθυνση της ανάπτυξης μιας μοντέρνας ορεινής αγροτικής παραγωγής και των συναφών δραστηριοτήτων, ήγουν: παραγωγή ορεινών βιολογικών προϊόντων, βιοτεχνίες μεταποίησης και συσκευασίας αυτών των προϊόντων και λειτουργία καταστημάτων για την εμπορία τους. Και όλα αυτά μέσα στα πλαίσια της οικοανάπτυξης και ενός γνήσιου οικοαγροτουρισμού.
Η Ευρυτανία έχει μέλλον μόνο με πολίτες και πολιτικούς που θα οικοδομήσουν κάτι τέτοιο. Για περισσότερες πληροφορίες στη σαιξπηρική ρομαντική κωμωδία… «Όνειρο θερινής νυκτός».
ΟΙ ΝΕΟΙ ΔΡΟΜΟΙ
Μπαζώθηκαν με κοτρώνες τα βουνήσια μας μονοπάτια
και βάλτωσαν με λασπουριά οι καμπίσιες στράτες.
Δεν χωράει στο μπόι μας άλλη υποκρισία και ψευτιά.
Ξεπέρασε τον ίσκιο μας η ιδιοτέλεια και ο αμοραλισμός.
Οι νέοι δρόμοι οι στρωμένοι με άμμο από τις κοτρώνες
και με τη λάσπη των κάμπων δεν ξέρουμε για που πάνε.
Κρεμασμένοι ανάποδα στο γάντζο των συμφερόντων μας
αντικατοπτρίζομε τον ουρανό στον πάτο του βούρκου.
