Η χαροκαμένη μάνα από το χαμό της κόρης της Μάρθης, ανακηρύχτηκε επάξια ως πρόεδρος του ‘’Συλλόγου συγγενών των θυμάτων’’ από το έγκλημα των Τεμπών. Μαχητικότατη κι ακούραστη, και όπως δήλωσε η ίδια, ‘’θα αγωνιστώ έστω και μόνη μου, που δεν θα μείνω, μέχρι τέλους, ώστε να αποδοθεί δικαιοσύνη και να πληρώσουν οι ένοχοι της τραγωδίας’’.
Αν και ο Σύλλογος έχει ξεκαθαρίσει, πως μοναδικός του στόχος είναι η απόδοση δικαιοσύνης και η αποκάλυψη της αλήθειας, εξωγενείς παράγοντες επιχειρούν να στρεβλώσουν αυτή την προσπάθεια, υπηρετώντας αλλότρια πολιτικά ή άλλα συμφέροντα κι όχι τη δικαίωση των αδικοχαμένων 57 ψυχών.
Η Μαρία Καρυστιανού δέχεται ανήθικο πόλεμο από απαράδεκτα πολιτικά ανδρείκελα και εγκάθετους δημοσιογράφους, πανικόβλητοι από το κύμα των μεγαλειωδών συγκεντρώσεων – συλλαλητηρίων στις 26/1 και 28/2 παρελθόντων μηνών και όχι μόνο. Ενδεικτικά, ο γνωστός Άδωνις Γεωργιάδης, δήλωνε παραμονές του πρώτου συλλαλητηρίου, πως ‘’οι συγγενείς καιοι δικηγόροι των θυμάτων φωνάζουν ότι στα Τέμπη έγινε έγκλημα για να πάρουν χρήματα’’.
Η απάντηση της Καρυστιανού ήταν άμεση και καταπέλτης εναντίον του: ‘’Κύριε Γεωργιάδη μιλάμε άλλη γλώσσα. Με βεβαιότητα ανήκετε σε άλλος είδος ανθρώπου. Σε εμάς όταν ένας γονιός χάνει το παιδί του, χάνει τον κόσμο όλο… τα πατήματά του, την ισορροπία του. Και όλα τα χρήματα του κόσμου δεν μπορούν να συμπληρώσουν το ΕΝΑ και μοναδικό που λαχταρά η καρδιά του’’.
Ένας άλλος πολιτικός φωστήρας από την αριστερή μεριά ο Ευκλείδης Τσακαλώτος. Αυτός που ως πρώτος αρχηγός της μεγαλύτερης εσωτερικής συνιστώσας του ΣΥΡΙΖΑ πριόνιζε την καρέκλα του Τσίπρα. Μαζί με όσους επεδίωκαν ‘’να χάσει και να φύγει ο Τσίπρας’’, ώστε το κόμμα να γίνει ‘’αριστερό και τίποτε άλλο’’, μακριά από κάθε άνοιγμα προς τους προοδευτικούς πολίτες. Τα μέλη του κόμματος τον εξοβέλισαν, ρίχνοντάς τον στην τρίτη θέση από την αρχηγία του κόμματος στις τελευταίες εσωκομματικές εκλογές και κατέληξε σχεδόν αδρανές μέλος της Νέας Αριστεράς του Χαρίτση.
Πρόσφατα, σαν λαγός, άγνωστο ποιανού, δήλωνε για την Μαρία Καρυστιανού, ‘’όπου να ‘ναι τελειώνει η πρόεδρος του Συλλόγου συγγενών των θυμάτων τωνΤεμπών, αν η ίδια δεν απαντήσει στα μεγάλα προβλήματα’’. Τι εννοούσε ο τύπος, ότι αυτός ξέρεινα αντιμετωπίσει την ακρίβεια, τους στάσιμουςμισθούς και συντάξεις, ιδέες πως θα λυθεί το Ουκρανικό και πως θα σταματήσουν οι πόλεμοι στη Μέση Ανατολή;
Τι σχέση έχουν τα μεγάλα προβλήματα για μια μάνα που χάνει το παιδί της τόσο άδικα! Το ελάχιστο, η δικαίωση των 57 νεκρών με μια δίκαιη δίκη.
Μήπως ο ίδιος είναι από αυτούς που φοβούνται πως η Καρυστιανού, προετοιμάζεται να κάνει κόμμα; Μ’ αυτόν τον ύπουλο τρόπο, επιχειρούν να της αποδώσουν πολιτικές φιλοδοξίες, που τάχα υπηρετεί ο δικαστικός αγώνας της. Στο κάτω κάτω ο καθένας δικαιούται να μπει στην πολιτική, αφού σ’ αυτή σταδιοδρομούν, μέχρι και ηλίθιοι, ακαμάτηδες για να εξυπηρετούν στρατολογημένοι αλλότρια συμφέροντα. Οι Αδώνιδες και οι Τσακαλώτοι ας αφήσουν την ΚΥΡΙΑ Καρυστιανού ήσυχη, από την Ζωή Κωνσταντοπούλου θα το βρουν!
