Επιτροπή για την ανέγερση Μνημείου Θυμάτων των Ναζί στο Καρπενήσι

Δριμύ ‘κατηγορώ’ Γκορόγια στη δημοτική αρχή:

«Πόσο “λίγοι” υπήρξατε για την περίσταση»

Ανοικτή επιστολή απέστειλε ο κ. Δημήτριος Γκορόγιας, Πρόεδρος της Επιτροπής εισήγησης για την ανέγερση Μνημείου Θυμάτων των δύο ναζιστικών επελάσεων εναντίον της πόλης Καρπενησίου και των περιχώρων τα έτη 1943 και 1944. Στην επιστολή αναφέρει διεξοδικά τις παραλείψεις της δημοτικής αρχής στο Διεθνές Συνέδριο για τα 80 χρόνια από την καταστροφή του Καρπενησίου που διεξήχθη στο Καρπενήσι προ ημερών, αλλά εκφράζει και τη δυσαρέσκειά του. χαρακτηριστικά αναφέρει:

«Αξιότιμοι εκπρόσωποι της Δημοτικής Αρχής.

Με το πέρας των εργασιών του συνεδρίου “Καρπενήσι Αύγουστος 1944 -80 χρόνια από την καταστροφή της πόλης. Εθνικές και Ευρωπαϊκές διαστάσεις”:

– Σας εκφράζω ως απλός δημότης αλλά και ως πρόεδρος της επιτροπής, την δυσαρέσκειά μου για κάποιες δικές σας σχετικές παραλείψεις

 – Σας υποβάλλω ταυτόχρονα συγκεκριμένα αιτήματα που συνδέονται με το μνημείο θυμάτων της ναζιστικής θηριωδίας.

Στο  ΔΙΕΘΝΕΣ ΣΥΝΕΔΡΙΟ που πραγματοποιήθηκε εδώ στο Καρπενήσι, εσείς όλοι οι συμμετέχοντες αιρετοί άρχοντες, παραλείψατε  να ενημερώσετε τους παρευρισκόμενους, για την ύπαρξη δημοτικής απόφασης έργου που σχετίζεται άμεσα  με το αντικείμενο που το φόρουμ διαπραγματεύτηκε στις εργασίες του. Ξεχάσατε να μνημονεύσετε το έργο που θα έπρεπε να σηματοδοτεί και  επισφραγίζει την έμπρακτη  βούληση του Δήμου, έστω και 80 χρόνια μετά, να αποδοθεί το χρέος μνήμης και τιμής προς τα μαρτυρικά θύματα.

Αρκεσθήκατε  στις συναισθηματικά φορτισμένες διατυπώσεις περί λεβεντογέννας και αδούλωτης Ευρυτανίας, περί γενικευμένης αντίστασης ενάντια στον εισβολέα, τότε και τώρα. Καινοφανής  και αντιδιαλεχτική αυτή η θεωρία του “όλοι μαζί” που παίζει παντού, σε όλα τα εργαστήρια παραχάραξης της ιστορίας.

Επιτρέψτε μου την ταπεινή παρατήρηση: Ο απλός λαός ΝΑΙ ΗΤΑΝ ΣΧΕΔΟΝ ΟΛΟΣ ΜΑΖΙ  ΚΙ ΑΓΩΝΙΣΘΗΚΕ ΜΕ ΑΥΤΑΠΑΡΝΗΣΗ μέσα από τις γραμμές της Εθνικής Αντίστασης, όχι όμως κι όλοι οι άλλοι! Όχι δα τόση διάχυση, τόση οικουμενικότητα πατριωτισμού και αυτοθυσίας!  

Αναφερθήκατε με τους προσωπικούς σας χαιρετισμούς στην ανάγκη να διδαχθούμε σωστά από τα γεγονότα εκείνων των ημερών, να κρατήσουμε άσβεστη μνήμη…

Τι κρίμα, εσείς οι θεσμικοί θεματοφύλακες των υψηλών ιδανικών του έθνους να θυμίζετε το “δάσκαλο που δίδασκε και νόμους δεν εκράτη”.  Δεν έχετε καταλάβει σωστά, ποιο χρέος σας ανέθεσαν με την ψήφο τους οι πολίτες, τι θέλουν από σας που ξεχώρισαν ως τους καλύτερους των καλύτερων.

Μένω με την ελπίδα ότι κάποτε αυτά τα γεγονότα θα επιστρέψουν στη μνήμη σας, με τον ασυνείδητο τρόπο, και τότε θα  σκεφθείτε καλά – καλά το πόσο “λίγοι” υπήρξατε για την περίσταση.

Σε επαναλαμβανόμενες παρεμβάσεις μου, με δημοσιευμένα κείμενα, με προσωπικές προφορικές αλλά και γραπτές ερωτήσεις προς αρμόδιους (δήμαρχο, αντιδημάρχους, συμβούλους), ουδέποτε, ουδεμία συγκεκριμένη απάντηση έλαβα, πέραν αοριστιών και διφορούμενων προοπτικών.

Δείχνετε επίσης να είστε από εκείνους που δεν επιδέχονται ουδεμίας κριτικής, προχωράτε σταθεροί προς την κατάκτηση των προσωπικών σας επιδιώξεων. Σαν να μην βάζετε υπεράνω αυτού του σκοπού ουδέν έτερον! Με αντίληψη εξουσιαστών αποφεύγετε να ανταποκριθείτε έστω και στις αυτονόητες υποχρεώσεις σας όπως είναι η ενημέρωση των πολιτών. Αλλά τι να απαντήσετε; Να πείτε μήπως την αλήθεια πως στην πολιτική εργαλειοθήκη σας έχετε διαθέσιμες τρεις τακτικές; Μια που την μαρτυράτε αλλά δεν την εφαρμόζετε, μια που την εφαρμόζετε αλλά δεν τη μαρτυράτε, και μια που και την μαρτυράτε και την εφαρμόζετε;

Να πείτε μήπως πως η γνώμη σας είναι ότι εμείς οι πολίτες δεν χρειάζεται να ξέρουμε τίποτα για την τύχη και την προοπτική του συγκεκριμένου έργου;

Έστω κι αν έχουν περάσει δύο χρόνια “συνεπούς εκ μέρους σας αδράνειας”…..

Έτσι θα είναι, εάν έτσι νομίζετε!!!

Δεν το κρύβω ότι με ξάφνιασαν (και θετικά)  τα σχετικά δρώμενα στην πλατεία της πόλης, που δεν έχει όμως ούτε μια σπιθαμή μαρμαράκι, με μια λεξούλα αφιερωμένη στην ιστορική μνήμη εκείνων των γεγονότων…. Τα παιδιά έκαναν το περισσότερο και το καλύτερο που μπορούσαν, αυτό είναι το μεγαλείο των παιδικών ψυχών. Τι ξέρουν όμως πραγματικά τα παιδιά μας για τα γεγονότα εκείνης της εποχής, τι μάθανε στο σχολείο τους η και στο σπίτι τους για τον Άρη Βελουχιώτη, το ΕΑΜ, τον ΕΛΑΣ, ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, το θηριώδη ναζισμό, τα SS, τα γερμανικά μπλόκα, τα ολοκαυτώματα, τα τάγματα ασφαλείας, τους δοσίλογους, τους γερμανοτσολιάδες, τους λαδέμπορους, τους μαυραγορίτες, τους κουκουλοφόρους και τους χειροκροτητές;

“Να ναι γλυκό το βόλι” , “του Μικρού Χωριού” αυτά τα τραγούδια είναι αθάνατοι ύμνοι του λαού μας για το έπος της εθνικής αντίστασης. Όμως οι παράτες, οι χοροί και οι όποιες άλλες εκδηλώσεις πρέπει να συνοδεύονται κι από τις ανάλογες στάσεις και πράξεις αντίστασης.

Κύριε Δήμαρχε, κύριοι δημοτικοί σύμβουλοι σας ρωτάμε άλλη μια φορά και απαιτούμε την απάντηση σας:

– ΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΕΤΕ ΤΗΝ ΑΝΕΓΕΡΣΗ ΤΟΥ ΜΝΗΜΕΙΟΥ ΚΑΙ ΠΟΤΕ;

– ΜΕ ΠΟΙΑ ΕΠΟΙΚΟΔΟΜΗΤΙΚΗ ΛΟΓΙΚΗ ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΘΗΚΑΤΕ ΚΑΝ ΣΤΗΝ ΕΙΛΗΜΜΕΝΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΜΝΗΜΕΙΟ;

– ΘΕΛΕΤΕ ΜΗΠΩΣ ΝΑ ΑΠΟΔΡΑΣΕΤΕ ΑΠΟ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΑΥΤΟ ΜΕ ΕΛΑΦΡΑ ΠΗΔΗΜΑΤΑΚΙΑ ΣΑΝ ΤΟΝ ΠΑΝΑΗ ΑΠ’ ΤΑ ΜΕΓΑΡΑ;

Καιροσκοπείτε και αποφεύγετε την άμεση εκδήλωση των προθέσεών σας, το διαχειρίζεσθε με τη λογική του “βλέποντας και κάνοντας”;

Πολλοί και πολλά τα είπατε στο συνέδριο, αλλά η απαίτηση των συμπολιτών μας και η δική μου παραμένει αμετάβλητη:

ΦΤΙΑΞΤΕ ΤΟ ΜΝΗΜΕΙΟ ΘΥΜΑΤΩΝ ΤΩΡΑ, ΑΠΟΔΩΣΤΕ ΣΤΟΥΣ ΗΡΩΙΚΟΥΣ ΔΙΚΑΙΟΥΧΟΥΣ ΤΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΜΑΣ ΟΦΕΙΛΗ.

Υπάρχει  απόφαση του ΔΣ, αν δεν τη σέβεστε και δεν θέλετε να την υλοποιήσετε  τότε σας μένει μια και μοναδική επιλογή:

ΔΗΛΩΣΤΕ ΤΗΝ ΑΡΝΗΣΗ ΣΑΣ

* Η επιστολή υποβάλλεται με το αίτημα να δημοσιευτεί στην επίσημη σελίδα του Δήμου, προκειμένου οι πολίτες να έχουν από εκεί την πληρέστερη δυνατόν ενημέρωση».