Η Θεσσαλία είναι η εμβληματική περιοχή για τις κινητοποιήσεις των αγροτών από το τέλος του 19ου αιώνα μέχρι σήμερα. Η διαφορά είναι μόνο στα μέσα, κατά τα άλλα η ορμή και η δυναμικότητα δεν αλλάζει.
Μετά την απελευθέρωση από τους Τούρκους, η ζωή των κολίγων στο θεσσαλικό κάμπο και όχι μόνο ήταν τραγική, σχεδόν πρωτόγονη. Κατοικούσαν μέσα σε πλινθόκτιστα χαμόσπιτα, το δε πάτωμα ήταν στρωμένο με κοπριές βοδιών. Εκεί κοιμόντουσαν. Δίπλα σταβλίζονταν άλογα και γελάδια. Οι ασθένειες θέριζαν. Οι γυναίκες γεννούσαν στα χωράφια. Αλλά δεν ήταν μόνο αυτά τα προβλήματα των φτωχών κολίγων. Υποχρεούνταν να στείλουν ένα ‘’θήλυ μέλος’’, για να ζυμώνει και να ψήνει το ψωμί του επιστάτη, δηλαδή του εκπροσώπου του γαιοκτήμονα, λείψανο του δικαιώματος της πρώτης νύχτας. Ο τσιφλικάς εξουσίαζε το σώμα των γυναικών και των θυγατέρων των κολίγων.
Όταν δε, τον υποδέχονταν επισήμως, σύρονταν γονυπετείς οι κολίγοι, κτυπώντας το χώμα με το πρόσωπό τους τρεις φορές και του φιλούσαν τα πόδια.
Σχετικά με τους τσιφλικάδες, αυτοί τους παραχωρούσαν καλλιεργήσιμη γη, την καλύβα να διαμένουν με τα ζώα τους και ως αποθήκη των απαιτούμενων σπόρων. Η εργασία του κολίγου που ήταν συνεχής, χειμώνα-καλοκαίρι, θεωρούνταν ίση με του τσιφλικά που του παραχωρούσε το χωράφι κι έτσι έπαιρνε την μισή παραγωγή. Εργασία εξουθενωτική από όλη την οικογένεια, τα έσοδα περιορισμένα.
Από το τέλος όμως του 19ου αιώνα και τις αρχές του 20ου αιώνα , το λάθος των ελληνικών κυβερνήσεων εκείνης της εποχής ήταν να συνεχίσουν το βυζαντινορωμαϊκό δίκαιο, παραμελώντας τα ανθρώπινα δικαιώματα των κολίγων βάσει του οθωμανικού δικαίου καλλιέργησε την εξέγερση των κολίγων. Τον Μάρτη του 1910 με πρωτεργάτη τον ακτιβιστή αγρότη Μαρίνο Αντύπα εξεγέρθηκαν οι αγρότες ενάντια στα διευρυμένα δικαιώματα των τσιφλικάδων και τον περιορισμό των δικαιωμάτων τους. Η σύγκρουση με δυνάμεις της Χωροφυλακής στο χωριό Κιλελέρ της Λάρισας είχε σαν αποτέλεσμα τον θάνατο και των τραυματισμό πολλών αγροτών. Η εξέγερση εκείνη και η θυσία των αγροτών άλλαξε σταδιακά τη ζωή τους και την ενδυνάμωση του συνδικαλιστικού κινήματος.
Σήμερα με το πιο ζωντανό συνδικαλιστικό τους κίνημα οι αγρότες, ισάξιοι όλων των πολιτών ζητούν με τις δυναμικές κινητοποιήσεις τα δικαιώματά τους έναντι της πολιτείας. Οι θεομηνίες της προηγούμενης χρονιάς, που κατέστρεψαν ολοσχερώς τις καλλιέργειες του Θεσσαλικού κάμπου κι αλλού, έφεραν σε απόγνωση τους αγροτοκτηνοτρόφους. Οι εξαγγελίες της κυβέρνησης τότε με πομπώδη τρόπο για πλήρη αποκατάσταση των ζημιών στον γεωργικό και ζωικό πλούτο δεν έχει πραγματοποιηθεί. Η πενιχρή προκαταβολή που τους έχει δοθεί, καθόλου δεν φτάνει για να σπείρουν ξανά τα χωράφια τους και να ξαναζωντανέψουν το ζωικό τους βασίλειο. Ο υποσχέσεις της κυβέρνησης καλά κρατούν. Οι Κινητοποιήσεις των αγροτοκτηνοτρόφων στο πανελλήνιο κλιμακώνονται με την απειλή κλεισίματος οδικών κόμβων με τα τρακτέρ τους και δεν πρόκειται να κάνουν ούτε βήμα πίσω. ‘’Όλα τα κιλά, όλα τα λεφτά’’, όπως έλεγαν οι ίδιοι κυβερνώντες κάποτε που βρίσκονταν στην Αντιπολίτευση. Καλά ξεμπερδέματα!
