Μαυραγορίτες, δοσίλογοι και καταδότες στην Κατοχή και τον Εμφύλιο

18
boubouris sinaksari1

Πέρα από τον ηρωισμό, την αυτοθυσία και την αντίσταση των Ελλήνων πατριωτών κατά την διάρκεια της μαύρης Κατοχής, αλλά και στον βάρβαρο Εμφύλιο αργότερα, υπήρχαν και αυτοί που πρόδωσαν την πατρίδα κι εμπορεύτηκαν την κατάσταση προς ίδιον όφελος.

Οιδοσίλογοι και καταδότες συνεργάστηκαν με τον κατακτητή και οι μαυραγορίτες που ξεπετάχτηκαν και άνθισαν όταν η χώρα βρέθηκε στις δύσκολες στιγμές. Οι δοσίλογοι, δηλαδή οι χαφιέδες καταδότες που συνεργάστηκαν με τους ναζί και αργότερα με τους μοναρχοφασίστες, πολλοί απ΄αυτούς πλούτισαν επενδύοντας στην εξαθλίωση και την δυστυχία των υπόδουλων συμπατριωτών τους. Ο όρος ‘’δοσιλογισμός’’ πρωτοχρησιμοποιήθηκε τον Οκτώβρη του 1940 από τον Γάλλο Στρατάρχη και μετέπειτα πρωθυπουργό Φιλίτ Πεταίν και υποδηλώνει τα άτομα μιας χώρας, που συνεργάζονται με τον ξένο κατακτητή κατά την διάρκεια του Β’ Παγκόσμιου πολέμου (1939-1945) σε όσες χώρες υποδουλώθηκαν από τον χιτλερικό ναζισμό. Τότε που βρέθηκαν πολλοί πρόθυμοι να παίξουν αυτό το ρόλο, κάτι που συνέβη και στην χώρα μας. Οι δοσίλογοι προέρχονταν από όλα τα κοινωνικά στρώματα, καταδότες και ρουφιάνοι των Γερμανών.

Χωρίς δισταγμό έστελναν χιλιάδες αθώους πολίτες και γνήσιους Έλληνες πατριώτες στις φυλακές και το εκτελεστικό απόσπασμα. Η αισχρότερη κατηγορία των δοσίλογων, ήταν εκείνοι που με την ανοχή και κάλυψη του δυνάστη ανέπτυξε διάφορες οικονομικές δραστηριότητες αποκομίζοντας τεράστια οικονομικά οφέλη και αποκτώντας μέσα στην κατοχή μεγάλες περιουσίες. Η δύσκολη προπολεμική οικονομική κατάσταση κι ο εξάμηνος εξαντλητικός πόλεμος δυσκόλεψε την επιβίωση των Ελλήνων. Ειδικά τον χειμώνα 1941/42 η κατάσταση ήταν οικτρή. Τον ανεφοδιασμό των πόλεων ανέλαβαν μηχανισμοί των μαυραγοριτών πάντα με την ανοχή και προστασία του κατακτητή. Οι μηχανισμοί αυτοί εκτός από την εκμετάλλευση του πεινασμένου λαού είχαν αναλάβει και τον ανεφοδιασμό των στρατευμάτων κατοχής και αυτών ακόμα που πολεμούσαν και βρίσκονταν εκτός Ελλάδας, όπως στη Β. Αφρική. Το γνωστό ‘’αγάντα Ρόμελ’’ ήταν φράση των μαυραγοριτών και μ’ αυτό εύχονταν και προσδοκούσαν να κρατήσουν πολύ οι πολεμικές επιχειρήσεις, για να πλουτίζουν οι ίδιοι. Μέσα σ΄αυτό το χρονικό διάστημα άλλαξαν ιδιοκτησία ακίνητα μεγάλης αξίας, αλλά και τιμαλφή, κοσμήματα και χρυσαφικά στο 10% ακόμη της πραγματικής τους αξίας. Δοσίλογοι και μαυραγορίτες που τιμωρήθηκαν στην Ελλάδα ήταν οι λιγότεροι στον κόσμο. Η βασική ελληνική ιδιαιτερότητα είναι πως οι ένοπλοι δοσίλογοι ενσωματώθηκαν στον κρατικό μηχανισμό και εισχώρησαν στις πτυχές του καθεστώτος πριν προλάβουν να δικαστούν. Στην πολιτική δίκη των κυβερνήσεων οι βασικοί κατηγορούμενοι καταδικάστηκαν, αλλά κανείς δεν εκτελέστηκε, όπως συνέβη στη Γαλλία, Τσεχοσλοβακία, Νορβηγία κι αλλού. Και οι τρεις δοσίλογοι πρωθυπουργοί, Τσολάκογλου, Λογοθετόπουλος και Ράλλης καταδικάστηκαν για εσχάτη προδοσία, χωρίς κανένας να εκτελεστεί. Αλλά και στην δεκαετή πρόσφατη οικονομική κρίση που τσάκισε την χώρα, οι δυνάστες των μνημονίων που καταδυνάστευσαν τα ελληνικά νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις με την ολιγαρχία να μην διαφέρει και πολύ απ’ τους παλιούς μαυραγορίτες!

ΣΗΜ. Στο νέο μου βιβλίο ‘’Η νύχτα του μισεμού’’ περιγράφονται επαρκώς καταδότες και μαυραγορίτες εκείνων των μαύρων χρόνων της κατοχής και του εμφύλιου.