«Νευροεκπαίδευση»

236
mairi 1126

του Fransisco Mora, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης

mairi 1126

Το έργο του Fransisco Mora Νευροεκπαίδευση διερευνά τη σύνδεση ανάμεσα στις νευροεπιστήμες και την εκπαιδευτική διαδικασία. Ο συγγραφέας, γνωστός για το επιστημονικό και εκπαιδευτικό του έργο, εξετάζει πώς η κατανόηση της λειτουργίας του εγκεφάλου μπορεί να βελτιώσει την ποιότητα της εκπαίδευσης. Στο βιβλίο του εξηγεί τον τρόπο με τον οποίο οι μαθητές μπορούν να αντιληφθούν, να κατανοήσουν και να απομνημονεύσουν πληροφορίες.

Ένας βασικός άξονας του έργου είναι η ιδέα ότι η μάθηση βελτιώνεται, όταν η διδασκαλία ενσωματώνει συναισθηματικά κίνητρα, καθώς ο εγκέφαλος είναι πιο δεκτικός σε πληροφορίες που συνδέονται με τα συναισθήματα. Μαθαίνουμε πιο εύκολα πράγματα που μας αρέσουν, επειδή η ευχαρίστηση και το ενδιαφέρον αυξάνουν τα επίπεδα ορισμένων νευροδιαβιβαστών, όπως η ντοπαμίνη, που διευκολύνει τη μάθηση και την απομνημόνευση. Όταν απολαμβάνουμε κάτι, ο εγκέφαλος είναι πιο ενεργοποιημένος και αφοσιωμένος στη διαδικασία, βοηθώντας μας να θυμόμαστε καλύτερα και να κατανοούμε βαθύτερα. Η θετική συναισθηματική αντίδραση δημιουργεί ισχυρότερες συνδέσεις στη μνήμη, συμβάλλοντας στη διατήρηση πληροφοριών μακροπρόθεσμα.

Ο συγγραφέας συζητά, επίσης, τη σημασία της ανάπαυσης και του ύπνου, τον ρόλο της κίνησης και της άσκησης, καθώς και τις επιπτώσεις του άγχους και του στρες στη μαθησιακή διαδικασία. Ορισμένες τεχνικές που ευθυγραμμίζονται με τη νευροβιολογία του ανθρώπινου εγκεφάλου και προτείνονται για αποτελεσματικότερη μάθηση, είναι οι παρακάτω:

  1. Διέγερση περιέργειας: Το βιβλίο προτείνει στους εκπαιδευτικούς να αρχίζουν τα μαθήματα με ερωτήματα ή παραδείγματα που προκαλούν την περιέργεια των μαθητών, καθώς ο εγκέφαλος εστιάζει καλύτερα, όταν υπάρχει έντονο ενδιαφέρον.
  2. Χρήση συναισθημάτων: Η σύνδεση πληροφοριών με θετικά συναισθήματα αυξάνει την αποδοτικότητα της μνήμης. Παραδείγματα αποτελούν η αφήγηση ιστοριών ή η χρήση προσωπικών εμπειριών για την ενίσχυση της σύνδεσης με το υλικό.
  3. Ρυθμοί μάθησης: Ενσωμάτωση διαλειμμάτων μέσα στο μάθημα, καθώς μικρά διαλείμματα δίνουν χρόνο στον εγκέφαλο να επεξεργαστεί τις πληροφορίες και βελτιώνουν την προσοχή.
  4. Κίνηση και δραστηριότητες: Η ενσωμάτωση σωματικής δραστηριότητας κατά τη διάρκεια της διδασκαλίας, όπως μικρές ασκήσεις ή παιχνίδια, συμβάλλει στη συγκέντρωση και τη μνήμη.
  5. Αποφυγή άγχους: Δημιουργία υποστηρικτικού περιβάλλοντος, καθώς το στρες επηρεάζει αρνητικά την προσοχή και τη μάθηση.