Όνομα : Θωμας Μπισμπικης
Ιδιότητα: Πρώην συμβασιούχος οδηγός πυροσβέστης στο ΠΚ Γρανιτσας
Τόπος καταγωγής : Χρυσοβα Ευρυτανίας
Τόπος διαμονής : Wettingen, Ελβετία
ΕΠ. Πως αποφασίσατε να γίνετε εποχικός πυροσβέστης; ‘Ηταν καθοριστικό στην επιλογή σας το γεγονός ότι ο πατέρας σας εργαζόταν και αυτός ως πυροσβέστης;
ΘΜ. Το να γίνω πυροσβέστης ομολογώ ότι ήταν το παιδικό μου όνειρο, καθώς ο πατερας μου ήταν πυροσβέστης (οδηγός κι αυτός), όπως επίσης και ο αδερφός του πατέρα μου! Σχεδόν όλα μου τα παιχνίδια, ήταν πυροσβεστικά οχήματα! Θυμάμαι επίσης, όταν με ρωτούσε ο πατέρας μου που ήθελα να με πάει βόλτα, η μόνιμη απάντηση μου ήταν «Στην πυροσβεστική!». Ποτέ δεν απάντησα «στις κούνιες» που ζητάνε όλα τα παιδάκια! Με πήγαινε λοιπόν στον 4ο Πυροσβεστικο σταθμό Αθηνών και με έβαζε μέσα σε όλα τα οχήματα!! Ακόμα θυμάμαι την χαρά που είχε το πρόσωπο μου όταν έφτανα εκεί και ανέβαινα στα πυροσβεστικά οχήματα. Το πως έγινα όμως, ήταν καθαρά θέμα τύχης. Λίγο πριν, την ένταξη μου στο δυναμικό του σώματος, έτυχε να εργάζομαι στην Καλαμάτα ως οδηγός σε οδική βοήθεια. Εν μέσω κορονοϊού λοιπόν, χάνω την δουλειά μου και επιστρέφω Άρτα στους γονείς μου, για να συνεχίσω την επαγγελματική μου πορεία εκεί. Δέκα μέρες μετά, βγαίνει η προκήρυξη, κάνω τα χαρτιά, και είχα την τύχη με το μέρος μου! Και όχι μόνο με πήραν και έγινε το όνειρο μου πραγματικότητα, αλλά με πήραν και στην Ευρυτανια που πάντα λάτρευα από παιδί αφού τυγχάνει να είναι και ο τόπος καταγωγής μου. Το όνειρο, μόλις είχε γίνει δυο φορές καλύτερο!
ΕΠ. Πόσα χρόνια εργαζόσασταν ως εποχικός πυροσβέστης και τί εργασιακό καθεστώς επικρατούσε;
ΘΜ. Η ένταξη μου στο σώμα έγινε τον Μάιο του 2020 και έληξε οριστικά την 31 Οκτωβρίου με την λήξη της παρούσας αντιπυρικής περιόδου.
ΕΠ. Θεωρείτε ότι αυτές οι συνθήκες ήταν μια μορφή εργασιακής ομηρίας; Πώς αντιμετωπίσατε εσεις αυτή την κατάσταση;
ΘΜ. Προφανώς και πρόκειται για μορφή εργασιακής ομηρίας. Ποιος μπορεί να ρυθμίσει την ζωή του όταν εργάζεται έξι μήνες τον χρόνο;;; Ποιος εργοδότης θα σε προσλάβει όταν του πεις ότι Μάιο θα φύγεις για να συνεχίσεις την σύμβαση που έχεις υπογράψει στην πυροσβεστική. Ειδικά αυτό, δεν φαντάζεστε τι τεράστιο πρόβλημα ήταν. Ταμείο ανεργίας; Επειδή ενδεχομένως δεν το γνωρίζετε, δεν δικαιούμαστε όλο τον υπόλοιπο καιρό ταμείο, παρά μόνο τρεις μήνες. Αυτό οφείλεται στο ότι ο νομοθέτης-κράτος, δεν φρόντισε να εντάξει το επάγγελμα μας στα χαρακτηριζόμενα ως «εποχικά επαγγέλματα». Ένα επάγγελμα που η προσφώνηση του έχει την λέξη «εποχικος», και που ουσιαστικά υπάρχει από το 1998, που η ευθύνη της κατάσβεσης των δασών περιήλθε από το δασαρχείο στην πυροσβεστική. Τόσα χρόνια και ακόμα να χαρακτηριστεί!Παρόλο που τα γνωρίζαμε όμως όλα αυτά, εμείς επιλέξαμε να το πιούμε «με το ζουμί μας», να θυσιάσουμε αρκετά πράγματα από την ζωή μας και να το παλέψουμε, ευελπιστώντας ότι όλες οι θυσίες που κάναμε, θα τελείωναν αυτή την εργασιακή ομηρία με την ένταξη μας στο μόνιμο δυναμικό, όπως γινόταν άλλωστε όλα αυτά τα χρόνια. Πως το αντιμετώπισα;; Θα το πω όσο πιο λαϊκά μπορώ. Με υπομονή και πίστη ότι στο τέλος θα πάνε «όλα καλά», παραβλέποντας ότι έβαζα το χέρι στην τσέπη και έπιανα μόνο την φόδρα. Κάποιοι άλλοι που έχουν οικογένειες, ίσως και να παρέβλεψαν ότι δεν είχαν να πάρουν μια σοκολάτα στο παιδάκι τους ή ακόμα και να πληρώσουν το νοίκι τους.
ΕΠ. Πώς βλέπετε τη στάση της κυβέρνησης τις τελευταίες ημέρες απέναντι στα αιτήματα των εποχικών πυροσβεστών;
ΘΜ. Επιεικώς απαράδεκτη και πραγματικά θα έπρεπε να ντρέπονται. Είναι η δεύτερη φορά που μας αντιμετωπίζουν έτσι, αν θυμάστε. Είχαμε την «τιμή» να πρωτογνωριστούμε με την ΑΥΡΑ και τα χημικά των ΜΑΤ τον Νοέμβριο του 21!! Δεν το θεωρώ ηθικά σωστό να μας χαρακτηρίζεις ήρωες το καλοκαίρι που ρισκάρουμε ακόμα και τις ζωές μας για να προστατέψουμε τα δάση και τις περιουσίες των πολιτών, και ξαφνικά το χειμώνα να μας πλακώνεις με τα γκλοπ και τα χημικά. Τόσο παράλογο είναι το αίτημα μας να δουλέψουμε όλο το χρόνο;;; Μάλλον ξεχνάνε στην κυβέρνηση ότι είμαστε έτοιμοι πυροσβέστες καθώς έχουμε μια εμπειρία που έπρεπε να την θεωρούν «διαμάντι». Ξεχνάνε επίσης ότι έχουμε χορηγημένο εξοπλισμό που ίσως η κοστολόγηση του να ξεπερνάει τα 900 ευρώ και θα πρέπει να χορηγηθούν εκ νέου στους επόμενους επιβαρύνοντας ξανά τον κρατικό προϋπολογισμό, και κατ’ επέκταση τους Έλληνες φορολογούμενους. Αν αυτό το τελευταίο το θέλετε με νούμερο, 2.500 εποχικοί επι 900€, μας κάνει 2.250.000 €! Και σαν τελευταίο, ξεχνάνε ότι η ίδια κυβέρνηση που μας πετάει στο δρόμο, με ΦΕΚ στις 30 Νοεμβρίου 2022 αναγνώρισε 3.360 κενές οργανικές θέσεις στο πυροσβεστικο σώμα! Ένα άλλο που θεωρώ απαράδεκτο ,άξιο αναφοράς και επιτρέψτε μου να κλέψω λίγες γραμμές ακόμα, είναι να ακούω από κυβερνητικά στόματα ότι δεν είναι διατεθημένοι να χρησιμοποιήσουν ένα νόμο που υπάρχει ακόμα, και θα μπορούσαν κάλλιστα να λύσουν τα προβλήματα του σώματος όσον αφορά την υποστελέχωση του.
ΕΠ. Πως διαγράφεται σήμερα το μέλλον για εσάς;
ΘΜ. Έχοντας ως προσωπική εκτίμηση ότι η κατάσταση στην Ελλάδα (και της οικονομίας γενικότερα) δεν πρόκειται να βελτιωθεί άμεσα, αποφάσισα να ψάξω την συνέχεια της επαγγελματικής μου πορείας στην Ελβετία. Τώρα εργάζομαι ως υπάλληλος σε μεταφορική εταιρεία στο καντόνι της Ζυριχης κάνοντας μεταφορές εντός, αλλά και εκτός της χώρας.
ΕΠ. Φεύγετε με ένα αίσθημα πικρίας από την Ελλάδα;
ΘΜ. Προφανώς. Ποιος θέλει να φύγει από την χώρα του; Ποιος θέλει να αφήσει πίσω του τους ανθρώπους που αγαπάει και μεγάλωσε; Ποιος θέλει να πάει κάπου που είναι ξένος μέσα στους ξένους; Παρόλο που ο μισθός που αμείβομαι είναι τεράστιος για τα ελληνικά δεδομένα, πιστέψτε με, δεν είναι αρκετός να υπερκαλύψει όσα άφησα πίσω μου. Το σώμα μου μπορεί να είναι εδώ, η καρδιά και το μυαλό μου όμως είναι σε αυτά που αναγκάστηκα να χάσω. Μαζί με αυτά, και το παιδικό μου όνειρο.
