Όνομα: Καλλιόπη Βίλλυ Κωτούλα
Ιδιότητα: ψυχιατρική νοσηλεύτρια, σεναριογράφος & θεατρική συγγραφέας
Τόπος Καταγωγής: Μοναστηράκι Αγράφων
Τόπος διαμονής: Αθήνα
ΕΠ. Έχετε κάνει πολλές και αρκετά ενδιαφέρουσες σπουδές, Μιλήστε μας λίγο γι’ αυτές.
ΚΚ. Οι σπουδές μου αφορούν τον ανθρωπιστικό τομέα. Δεν είναι και τοσο σπουδαίες, αλλά σπουδαία όμως είναι η δουλειά μου. Τέλειωσα το ΙΕΚ Νοσηλευτικής και ξεκίνησα να εργάζομαι ως ψυχιατρική νοσηλεύτρια από το 2009 έως και σήμερα στην Ελληνική Εταιρεία Προστασίας Αυτιστικών Ατόμων (www.autismgreece.gr). Ως εκπαιδεύτρια και φροντιστήρια για πρόσωπα που ανήκουν στο Φάσμα του Αυτισμού! Γνωρίζοντας τον Αυτισμό από κοντά έγινα καλύτερος άνθρωπος!
ΕΠ. Ασχολείστε με την συγγραφή σεναρίων για ταινίες μικρού και μεγάλου μήκους, αλλά και με την συγγραφή θεατρικών κειμένων και διηγημάτων. Πότε ανακαλύψατε αυτό το δημιουργικό «μικρόβιο»;
ΚΚ. Αυτό το δημιουργικό μικρόβιο υπήρχε από πάντα μέσα μου. Ίσως και να γεννήθηκα με αυτό. Από με μικρή με θυμάμαι να σκαρώνω ιστορίες, να έχω φανταστικούς φίλους και να δημιουργώ μαζί τους παραμύθια, να τραγουδώ στίχους μου στα λουλούδια και όσο μεγάλωνα ήξερα τι ήθελα να κάνω. Δεν το έχω πετύχει στο απολυτό και δεν ξέρω αν θα το πετύχω ποτέ, διότι από την τέχνη δεν μπορείς να βιοποριστείς, στην Ελλάδα τουλάχιστον, αλλά δεν το βάζω κάτω! Είναι η αγάπη μου και κάθε φορά που γράφω κάτι νέο, νιώθω το οξυγόνο της δημιουργίας να με κατακλύζει, αναζωογονώντας την κάρδια μου και την ψυχή μου. Νιώθω ευγνώμων, για ότι έχω πραγματοποιήσει μέχρι σήμερα και θέλω να εκφράσω ένα αληθινό ευχαριστώ σε όλους τους ανθρώπους που με στήριξαν και ιδιαίτερα στον σύζυγο μου Νικόλαο Κακωνά.
ΕΠ. Είστε συνδημιουργός της ανεξάρτητης Κινηματογραφικής ομάδας «CreativeIconFilms». Πείτε μας λίγα λόγια για τη δράση της.
ΚΚ. Η Creative Icon Films, ξεκίνησε ως μια ανεξάρτητη κινηματογραφική ομάδα το 2014 και πήρε νομική της μορφή το 2015 με ιδρυτή τον Νικόλαο Κακωνά) και εμένα.
Παραμένουμε ανεξάρτητοι, οραματιζόμαστε και μαχόμαστε για ένα ελεύθερο σινεμά υλοποιώντας ταινίες μικρού μήκους. Αντλούμε ανθρωπιστικά θέματα μέσα από τον πυρήνα της κοινωνίας ή ας μου επιτραπεί ο παραλληλισμός «μέσα από το ηφαίστειο της κοινωνίας», το οποίο είναι ενεργό και αναβλύζει λαβωμένα κοινωνικά ζητήματα. Εμείς με την σειρά μας, τα μεταφέρουμε, δημιουργώντας μικρές ιστορίες: στην οθόνη του κινητού, του υπολογιστή, της τηλεόρασης, του διαδικτύου και όταν οι ταινίες μας συμμετέχουν σε Κινηματογραφικά Φεστιβάλ, προβάλλονται και στους κινηματόγραφους εντός και εκτός Ελλάδος.
Στοχεύουμε στην ανάδειξη των κοινωνικών θεμάτων και ευελπιστούμε ότι βάζουμε ένα μικρό λιθαράκι ενσυναίσθησης, ευαισθητοποίησης και ενημέρωσης, στον κάθε θεατή που κλικάρει το «play» για να δει τις ταινίες μας. Για τους παραπάνω λόγους όλες οι ταινίες μας είναι ελεύθερα προσβάσιμες από τον ιστότοπο μας.
Στην ιστοσελίδα μας www.creativeicon.films.com στη κατηγορία Cinema / Short Films μπορείτε να δείτε τις ταινίες μας, όπως: Η Ρουτίνα (Ψυχική Υγεία & Αυτισμός https://www.creativeiconfilms.com/portfolio/the-routine/).
*Βραχιόλι Φιλίας (Φιλοζωία και Αστεγία), *Nο Offense (για το bullying & cyber bullying https://www.creativeiconfilms.com/portfolio/nooffensetrailer-2/και πολλές άλλες.
ΕΠ. Το θεατρικό έργο «Φτερά από Πέτρα», το οποίο συγγράψατε διακρίθηκε με στο Πρώτο Πρόγραμμα του ΡΙΚ στην Κύπρο.στην εκπομπή Θέατρο από το ραδιόφωνο. Πείτε μας λίγα λόγια σχετικά με αυτό.
ΚΚ. Το θεατρικό «Φτερά από Πέτρα» έχει ως πρωταγωνιστή ένα τρόφιμο του ψυχιατρείου με αυτοκτονικούς ιδεασμούς, τον Χάρη, όποιος πιστεύει πως είναι ο Superman και προσπαθεί να σώσει όλους τους τρόφιμους με τους οποίους συνυπάρχει σε καθημερινή βάση. Είναι μια κωμωδία που μέσα της κρύβει πολλά τραγικά στοιχεία.
Η κινητήριος δύναμη που με ώθησε να γράψω το πρώτο μου θεατρικό έργο, ήταν η απώλεια ενός ανθρώπου που εκτιμούσα βαθιά. Η απουσία του με σημάδεψε και υπήρξε το εφαλτήριο για τον δρόμο προς την συγγραφή.
Και είναι η πρώτη φορα που το λέω: Πως αυτό το έργο είναι αφιερωμένο στον Χάρη Παπανικολάου, διότι για μένα συνεχίζει να ζει μέσα από το έργο μου και θα τον θυμάμαι πάντα με αγάπη.
*Το θεατρικό έργο «ΦΤΕΡΑ ΑΠΟ ΠΕΤΡΑ» μπορείτε να το διαβάσετε εδω: https://www.episkinis.gr/2009-05-31-09-20-01/2009-12-15-22-31-38/-2011/624-2011-07-22-06-57-26
ΕΠ. Στις ταινίες σας θίγετε πολλά φλέγοντα κοινωνικά ζητήματα. Θεωρείτε πως μέσω της τέχνης μπορεί το ευρύτερο κοινό να ευαισθητοποιηθεί αναφορικά με θέματα όπως οι γυναικοκτονίες και να παρατηρηθεί μια γενικευμένη αλλαγή;
ΚΚ. Η ‘‘Πορφυρή Λεμονιά’’ ( https://m.youtube.com/watch?v=1j1zwjLbM5I ) είναι μια ταινία εποχής που αναδεικνύει την επιβολή της πατριαρχίας την περίοδο του 80, έχει ως σημείο αναφοράς τη μη συνειδητοποίηση των κρυφών πτυχών της ανδροκρατίας στο γυναικείο φύλο όπως την υποταγή, με αποτέλεσμα να γεννιέται και να καλλιεργείτε στα κορίτσια, η αποδοχή και η συνενοχή της πατριαρχικής κουλτούρας.
Η Λεμόνια όμως τολμάει να ξεριζώσει από την καρδιά της την επιβολή της ανδραρχίας, ν’ υψώσει το ανάστημα της, στις υποδείξεις που της ασκούνται καθημερινά, στο να φέρει εις πέρας όλα τα παραδοσιακά «συζυγικά» καθήκοντα της, που πηγάζουν από τον κοινωνικό της περίγυρο. Το κυριότερο όμως είναι ότι δεν θέλει να το βάλει στα πόδια κρυφά, δεν επιθυμεί να φύγει σαν άλλο ένα κυνηγημένο θήραμα, αντιθέτως θέλει να Φωνάξει με όλο της το είναι «ΤΕΛΟΣ», κοιτάζοντας στα μάτια τον κακοποιητή της, χωρίς να φοβάται και ας ξέρει ότι μπορεί να το πληρώσει με την ζωή της.
Ευελπιστώ πως το ευρύτερο κοινό θα μπορέσει να καταπολεμήσει τη μη συνειδητοποίηση των κρυφών πτυχών της ανδροκρατίας στο γυναίκειο φύλλο και να συνειδητοποιήσει ότι μόνο μέσα από τον δρόμο της παιδείας, της αδελφοσύνης και της ισότητας θα μπορέσει να εξαλείψει όχι μόνο την πατριαρχία, αλλά και κάθε μορφής βίας. Και πιστέψτε με πως όταν το ευρύτερο κοινό θα το κατανοήσει στη συνέχεια θα το κληροδοτήσει στα παιδιά του!
ΕΠ. Πώς θεωρείτε ότι μπορεί η τέχνη να βοηθήσει τα άτομα με αυτισμό;
ΚΚ. Σε αυτό το καίριο ερώτημα σας θα σας παραθέσω τα λόγια της Κωνσταντίνας Λαμπρινού, Εικαστικός με εξειδίκευση στην Ειδική Αγωγή:
«Oι Τέχνες ως βιωματικός τρόπος εκπαίδευσης παρέχουν εμπειρίες που είναι θεμελιώδεις για την πλήρη ανάπτυξη των ατόμων καθώς προωθούν ενεργά την ανάπτυξη των ατόμων ως προς την εμπιστοσύνη στον εαυτό τους, την προσωπική αποτελεσματικότητα, τις δεξιότητες έκφρασης και επικοινωνίας, τη δημιουργική λύση προβλημάτων, την εγρήγορση του νου και τη στάση της ζωής, ενθαρρύνουν την ευελιξία της σκέψης τους, την αυτό-έκφραση, την ανεξαρτησία και την κοινωνική τους αλληλεπίδραση. Γι’ αυτό και δεν μπορούμε να παραγνωρίσουμε τη συνεισφορά της τέχνης σφαιρικά στη δημιουργική και νοητική ανάπτυξη του ατόμου.»
Εμείς με την σειρά μας, δημιουργήσαμε τη ταινία «Η Ρουτίνα» με σκοπό να δώσουμε έμφαση στον οικογενειακό ιστό που περικλείει το πρόσωπο που βρίσκεται στο φάσμα του Αυτισμού. Κύριος στόχος μας, είναι να προσεγγίσουμε ουσιαστικά τον θεσμό της οικογένειας και να εμπνεύσουμε στους θεατές, τον βαθύ σεβασμό στον πάτερα, στη μητέρα, στη γιαγιά , στην αδελφή, στον αδελφό και να υποκλιθούμε στο σθένος, τη ψυχική δύναμη και να εξυμνήσουμε την αγάπη που δείχνουν στο μέλος της οικογενείας, το οποίο ανήκει στο Φάσμα του Αυτισμού. Επίσης αναδεικνύουμε το μεγαλύτερα κενά που έχει το Ελληνικό Κράτος που αφορά τις Δομές Ψυχικής Υγείας και συγκεκριμένα τις Στέγες Υποστηριζόμενης Διαβίωσης, ώστε τα πρόσωπα που Ανήκουν στο Φάσμα του Αυτισμού να μπορέσουν να ενταχθούν μετά την ενηλικίωση τους.
