Όνομα: Δημήτριος Ζ. Σταθοπουλος
Ιδιότητα: Ζωγράφος, Αγγειοπλάστης, Αγγειογράφος
Τόπος Καταγωγής: Καστανιά, Ευρυτανίας
Τόπος διαμονής: Νέα Χαλκηδόνα Αττικής
Η στήλη του Ευρυτάνα της εβδομάδας αφιερώνεται στον σπουδαίο Καστανιώτη, ζωγράφο και αγγειοπλάστη, Δημήτριο Σταθόπουλο, ξαναζωντάνεψε την αρχαιοελληνική αγγειοπλαστική και αναγνωρίστηκε για το ταλέντο και την προσφορά του.
Γέννηση και πρώτα βήματα
Ο Δημήτριος Ζ. Σταθόπουλος γεννήθηκε στην Καστανιά το 1946. Ζωγράφος στην αρχή, μόλις επισκέφθηκε τους Δελφούς το 1975, ερωτεύτηκε τα αγγεία. Χρησιμοποιώντας μόνο χώμα και νερό, φωτιά και αέρα, κατάφερε να δημιουργεί εξαίσια έργα χωρίς καμία βιομηχανική πρόσμιξη στα υλικά του.
Ο Δημήτρης Σταθόπουλος, μέσα από την τέχνη του έχει την ικανότητα να φτιάχνει αγγεία, πιστά αντίγραφα των αρχαίων, «κατ’ όψιν και καθ’ ύλην», σύμφωνα με διεθνείς πιστοποιήσεις. Ο ίδιος έχει πει σε συνέντευξή του:
«Κατάφερα να επαναδημιουργήσω το αρχαιοελληνικό αγγείο με όλα τα χαρακτηριστικά της όψης αλλά και της ύλης. Στα αγγεία τα δικά μου, με αυτά των μουσείων, η διαφορά είναι μόνο στο χρόνο και πουθενά αλλού. Τα αποτελέσματα του Δημόκριτου δείχνουν ότι πρόκειται για αρχαιοελληνικά αγγεία, όχι στην ηλικία αλλά στην ύλη».
Το 1986 έφυγε από τους Δελφούς και δημιούργησε στην Αθήνα νέα εργαστήρια εικαστικών τεχνών και αγγειοπλαστικής, όπου εξακολουθεί να εργάζεται με όλη την οικογένειά του.
Η μοναδικότητα της τέχνης του αναγνωρίστηκε, για αυτό και σε πολλά μουσεία της χώρας – και στο Μουσείο της Ακρόπολης – φιλοξενούνται έργα του είτε ως απομίμηση, όπου δεν υπάρχουν τα αυθεντικά, είτε προς πώληση. Έργα του Δημήτρη Σταθόπουλου βρίσκονται σε Μουσεία της Ελλάδας, της Ευρώπης και της Αμερικής, καθώς και σε ιδιωτικές συλλογές. Ενδεικτικά αναφέρουμε στη Σχολή Ευελπίδων, στο Μουσείο της Ελιάς και του Ελληνικού Λαδιού στη Σπάρτη, στο Δήμο Αθηναίων, στο Προεδρικό Μέγαρο, στο Μουσείο του Παγκόσμιου Πολιτισμού που είναι στο Γκέτεμποργκ της Δανίας, στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ κ.α.
Λόγια για τα έργα του
Τα αρχαία ελληνικά αγγεία παρ’ολο που αντιμετωπίζονται ως αντικείμενα τέχνης, ήταν κατασκευασμένα κυρίως για να υπηρετούν τις πρακτικές ανάγκες των ανθρώπων της εποχής. Μ’αυτά οι άνδρες σέρβιραν κρασί και έπιναν στα συμπόσιά τους , σ’αυτά μετέφεραν το αρωματικό τους λάδι ή φύλαγαν τα κοσμήματά τους οι γυναίκες. Ακόμα αγγεία τοποθετούσαν στους τάφους ως κτερίσματα για τους νεκρούς ή τα ανέθεταν στα ιερά, γεμάτα με προσφορές, για να εκφράσουν μιαν ευχή ή τις ευχαριστίες προς τους θεούς.
Τα πιο χαρακτηριστικά και πιο γνωστά από τα αγγεία αυτά είναι τα έργα της μελανόμορφης και ερυθρόμορφης αττικής αγγειογραφίας που δημιουργήθηκαν στην Αθήνα κυρίως από τον 6ο έως τον 4ο π.Χ αιώνα. Αυτά διαθέτοντας έναν τέλειο συνδυασμό αισθητικής αρτιότητας και πρακτικής λειτουργίας αποτελούν ένα από τα πρώτα παραδείγματα στην ιστορία του πολιτισμού αυτού που στη σύγχρονη ορολογία ονομάζεται σχεδιασμός (design).
Τα αρχαία αγγεία φτιάχτηκαν από εξαίρετους προικισμένους τεχνίτες, που εργαζόμενοι με μεγάλες δυσκολίες μέσα σε ταπεινά εργαστήρια, δεν έπεισαν ποτέ τους σύγχρονούς τους, ότι ήταν πραγματικοί καλλιτέχνες. Η σύγχρονη αρχαιολογική έρευνα όμως απέδωσε στους ανθρώπους αυτούς τις κατακτήσεις μιας μεγάλης τέχνης, κατακτήσεις που εκφράζονται είτε πλάθοντας τις εξαίσιες καμπύλες των αγγείων στον τροχό, είτε καλύπτοντας τις επιφάνειές τους με θαυμάσιες παραστάσεις , είτε πετυχαίνοντας τεχνικά κατορθώματα κατά την όπτησή τους στο καμίνι.
Ο Δημήτρης Σταθόπουλος προικισμένος με βαθιά ευαισθησία και πηγαία καλλιτεχνική διάθεση μας απέδειξε ότι μπορεί να ανταγωνιστεί τους αρχαίους κεραμείς. Αγγειοπλάστης και αγγειογράφος ο ίδιος, γνωρίζει όσο ελάχιστοι την τέχνη του πηλού και γι’αυτό έχει τη δυνατότητα να μας προσφέρει έργα αντάξια των αρχαίων κατ’ όψιν και καθ΄ύλην. Η συναναστροφή μαζί του, μάλιστα, αποτελεί πηγή πλούτου και γνώσεων για όσους ασχολούμαστε με τη μελέτη της αρχαίας κεραμικής, αφού βλέποντας τα χέρια του να πλάθουν και να διακοσμούν ή ακούγοντας απαντήσεις στις απορίες μας, είναι σαν να έχουμε μπροστά μας κάποιον από τους μεγάλους κεραμείς της αρχαιότητας.
Μετά από πολύχρονες έρευνες και εύστοχα πειράματα κατόρθωσε να εμφυσήσει ζωή στα αρχαία αγγεία και βγάζοντάς τα από τη μουσειακή απαγόρευση του «μην εγγίζετε» να μας τα ξαναδώσει κυριολεκτικά στα χέρια, ζωντανά δείγματα αισθητικής αξίας, αλλά και λειτουργικότητας.
Σήμερα μετά από προτροπές, δέχθηκε να παρουσιάσει τη δουλειά του προς τα έξω. Με τον τρόπο αυτό δίνει τη δυνατότητα σε όλους να χαρούν από κοντά μια πρώτης τάξεως καλλιτεχνική δημιουργία του παρελθόντος. Κι ακόμα δίνει την ευκαιρία σε όσους θέλουν, να αποκτήσουν «αρχαία» αγγεία είτε «προς χρήσιν», είτε για να διακοσμήσουν χώρους δουλειάς και κατοικίας , αφού τα αντικείμενα αυτά, με τη διαχρονική αισθητική τους, μπορούν άνετα να σταθούν και να λειτουργήσουν σε οποιοδήποτε περιβάλλον.
Η αναγνώριση
Πολλοί ήταν οι σπουδαίου άνθρωποι του πνεύματος που αναγνώρισαν και θαύμασαν το έργο του Δημητρίου Σταθόπουλου μεταξύ των οποίων και ο μεγάλος ποιητής της Ρωμιοσύνης Γιάννης Ρίτσος που επισκέφτηκε την γκαλερί του στους Δελφούς το 1985, ο οποίος επαίνεσε την δουλειά και το έργο του.
(Πηγές: Ζαχαρίας Ζηνέλης, d-z-stathopoulos.blogspot, greekancientart)
