Ο Ευρυτάνας της Εβδομάδας

Όνομα: Αναστάσιος Τριανταφύλλης

Ιδιότητα: Νομικός

Τόπος καταγωγής: Μεγάλο Χωριό

Τόπος διαμονής: Χιούστον Τέξας ΗΠΑ

Από το Μεγάλο Χωριό Ευρυτανίας στο Τέξας

Ο κύριος Τάσος Τριανταφύλλης, ένας Έλληνας με ρίζες στο Μεγάλο Χωριό, ζει στο Τέξας εδώ και 53 χρόνια. Μια υποτροφία στο Δημοτικό του έδωσε την ευκαιρία για σπουδές στην Αμερική, μια χώρα που έγινε το δεύτερο σπίτι του. Μιλώντας στο Greek Village Life και στην Σία Χαρίτου, μιλάει για τις εμπειρίες του ως μετανάστης, τις προκλήσεις και τις χαρές που έζησε, καθώς και την αστείρευτη αγάπη του για την Ελλάδα.

Τα παιδικά χρόνια στο Μεγάλο Χωριό

Ο κ. Τάσος γεννήθηκε το 1952 στο Μεγάλο Χωριό Ευρυτανίας. Παρά τις δυσκολίες της εποχής, θυμάται τα παιδικά του χρόνια με νοσταλγία. «Δεν πεινάσαμε, γιατί ο πατέρας ήταν κρεοπώλης, πάντα υπήρχε φαγητό. Είχε πολλούς κατοίκους τότε το χωριό και τα χωράφια ήταν όλα καλλιεργημένα. Εμείς είχαμε και άλογο και γελάδα και γίδα και γουρούνια για τα Χριστούγεννα. Πέρασα πάρα πολύ καλά, γι’ αυτό έρχομαι συνέχεια. Θυμάμαι πως παίζαμε στην πλατεία μακριά γαϊδούρα, ή παίζαμε μπάλα στον Αϊ Θανάση εναντίον του Μικρού Χωριού. Το Δημοτικό Σχολείο είχε περίπου ογδόντα παιδιά. Εγώ πήγα από την πρώτη μέχρι την Γ’ Δημοτικού.»

Το μονοπάτι προς την Υποτροφία

Ένα γεγονός που σημάδεψε τη ζωή του ήταν μια υποτροφία, που κέρδισε όντας ο καλύτερος μαθητής του σχολείου. «Ήμουν ο μόνος που εκπροσώπησε το χωριό και πήγαμε στο Καρπενήσι να δώσουμε εξετάσεις για το Κολέγιο Αθηνών για μια υποτροφία. Δώσαμε κάτι προφορικές εξετάσεις και θυμάμαι μάλιστα τη γυναίκα του Διευθυντή, ψυχολόγος, που εξεπλάγην γιατί επέδειξα τρομερή μνήμη.».

Στα οκτώ του χρόνια, λοιπόν, φεύγει από το χωριό για την Αθήνα, για το Κολέγιο Αθηνών ξεκινώντας μια νέα ζωή. «Από αυτό το σχολείο βγαίνανε ιδιοφυΐες. Τα μισά περίπου παιδιά φεύγανε για το εξωτερικό, ιδίως για Αμερική. Για  τον ίδιο λόγο έφυγα στην Αμερική για να σπουδάσω σε ένα πολύ καλό Πανεπιστήμιο. Είχα και άλλες υποτροφίες από άλλα Πανεπιστήμια, αλλά έτυχε τότε να θέλω να πάω στο Τέξας. Ήθελα να είμαι διαφορετικός. Οι περισσότεροι πηγαίνανε στο Πρίνστον, Χάρβαρντ, Μπράουν κλπ. Αλλά εγώ πήγα στο Τέξας.

Η ζωή και η καριέρα στην Αμερική

Σπούδασε χημικός μηχανικός στο Rice University , με πλήρη υποτροφία. Δεν αρκέστηκε όμως σε  αυτό. Πήρε δύο διπλώματα Bachelor’s και Master’s στο Chemical Engineering και δούλεψε ως χημικός-μηχανικός έξι χρόνια. Ταυτόχρονα άρχισε να σπουδάζει νομική και πήρε δίπλωμα δικηγόρου, προχωρώντας έπειτα σε ΜΒΑ . Από το 1983  δούλευε σε μια μεγάλη δικηγορική εταιρεία στο Τέξας και από το 1997 έχει δικό του δικηγορικό γραφείο. Μέχρι  και σήμερα δουλεύει ως δικηγόρος σε θέματα αστικού δικαίου, έχοντας πελάτες από όλο τον κόσμο, ανάμεσά τους και  Έλληνες.

Η εμπειρία του μετανάστη

Ωστόσο, η περίοδος προσαρμογής στην Αμερική δεν ήταν ρόδινη και όπως ο ίδιος ιστορεί παραστατικά « Κατεβαίνω στο Τέξας και βλέπω στο Πανεπιστήμιο δύο κρεβάτια το ένα πάνω τ’ άλλο, σαν στρατιωτικά. Πώς δεν πήρα τη βαλίτσα να σηκωθώ να φύγω… Αλλά όταν είδα τα γήπεδα, το σχολείο ολόκληρο, σιγά σιγά μου άρεσε.» Στήριγμά του οι Έλληνες της διασποράς που άρχιζε να γνωρίζει.» Πήγαινα και έπαιζα ποδόσφαιρο με τους Έλληνες. Υπήρχε κάποια νοσταλγία, γιατί δεν υπήρχαν ούτε νέα, ούτε τηλεοράσεις. Τότε υπήρχαν μόνο τρία ελληνικά κέντρα. Στο ένα έπαιζε ο Λευτέρης  Ζέρβος, ο  βιολιστής, και πηγαίναμε κάθε Σαββατοκύριακο. Έχει μεγάλη η ελληνική κοινότητα το Τέξας, πχ στο Χιούστον υπάρχουν 15 με 20 χιλιάδες Έλληνες.

Η σημασία της Ελληνικής ταυτότητας

Παρά την ζωή στην Αμερική, την λαμπρή καριέρα, ο κ. Τάσος δεν λησμόνησε ποτέ τις ρίζες του. «Έχω την ιδέα ότι πάντα είμαι Έλληνας, ότι έχω ρίζες, και το έχω μεταδώσει και στα παιδιά μου. Παρότι και οι δύο γυναίκες μου είναι Αμερικανίδες, έχουν την ελληνικότητα μέσα τους.»

Στην ερώτηση τι σημαίνει πατρίδα για τον ίδιο συγκινημένος απαντά: «Όταν μου λες πατρίδα, σκέφτομαι Μεγάλο Χωριό… σημαίνει επίσης ότι είμαι περήφανος που είμαι Έλληνας. Λέω στα παιδιά μου, ξέρετε, είστε τυχεροί που είστε Έλληνες.» Και όταν κάποιος του αμφισβητεί την ελληνικότητα, εκείνος τον ρωτά αν γνωρίζει να χορεύει Τσάμικο.

Βέβαια παρότι αγαπά βαθιά την Ελλάδα δεν διστάζει να εκφράσει για ορισμένα ελαττώματα, που κατά την γνώμη του, μας χαρακτηρίζουν. «Εγώ έχω δύο παράπονα. Οι Έλληνες τα ξέρουν όλα. Ο καθένας έχει την δική του γνώμη και τα ξέρει όλα, ενώ δεν ξέρει τίποτα. Και το δεύτερο είναι πως στην Ελλάδα πρέπει να έχεις διασυνδέσεις, λίγες μόνο οικογένειες διοικούν την Ελλάδα. Δεν έχει ο καθένας δεν την ευκαιρία να ασχοληθεί με την πολιτική.»  Στην Αμερική προσθέτει πως αυτό δεν ισχύει, καθώς ο ίδιος ότι πέτυχε το πέτυχε αξιοκρατικά χωρίς να χρειαστεί το αθάνατο ελληνικό ‘’μέσο’’.

Νόστος για την πατρίδα

Ο κύριος Τάσος πιστεύει ακράδαντα στη δύναμη της ομογένειας. «Όποιος Έλληνας της διασποράς δεν έρχεται τακτικά στην Ελλάδα, χάνει. Ξέρω ανθρώπους που έφυγαν και δεν γύρισαν ποτέ. Δεν μπορώ να το καταλάβω. Πρέπει να είσαι πολύ δυστυχισμένος για να το κάνεις αυτό». Οι Έλληνες της Αμερικής πρέπει να έχουν επαφή με τις ρίζες τους και αποτελούν στήριγμα για την πατρίδα. «Όσο υπάρχουν Έλληνες στην Αμερική, δεν πρόκειται να πάθει κανένα κακό η Ελλάδα».

Συχνά φέρνει φίλους του στην Ελλάδα, προωθώντας τον φιλελληνισμό. «Έχω φέρει γονείς από συμμαθήτριες της κόρης μου. Ένας δικαστής μου είπε “πάμε στην Ελλάδα, πού να πάμε;”. Του έδωσα προτάσεις, και όταν γύρισε, έγραψε “τέλειο γεύμα στο Λάμπρο” στο Facebook. Έτσι δημιουργούμε φιλέλληνες».

Η μετανάστευση στην Αμερική σήμερα

Το μήνυμα που δίνει στους νέους που θέλουν να μεταναστεύσουν στην Αμερική σήμερα: «Καταρχάς, η μετανάστευση τώρα στην Αμερική είναι λίγο δύσκολη λόγω των νόμων. Πρέπει να έχεις ορισμένες προϋποθέσεις. Αλλά να ξέρουν ότι όποιος και να είσαι, εκεί σου δίνεται η ευκαιρία. Αν έχεις δημιουργήσει κάποια τεχνολογία, αν είσαι γιατρός, αν έχεις μια εξειδίκευση, μπορείς να βρεις τον δρόμο σου. Όμως εκεί πρέπει να σκεφτείς σαν Αμερικανός. Δεν μπορείς να ζεις στην Αμερική και να αναπολείς κάθε μέρα το καφενείο στο χωριό σου. Θέλει δουλειά, θέλει κόπο. Η Αμερική δεν κάνει διακρίσεις – όποιος έχει θέληση, προοδεύει».