Για τον Αντώνη Αντωνίου που σώθηκε στο δυστύχημα των Τεμπών, αλλά τον συνέλαβαν στο μεγαλειώδες συλλαλητήριο διαβάζουμε στο rosa.gr – avgi.
«Ο Αντώνης Αντωνίου ήταν επιβάτης της μοιραίας αμαξοστοιχίας στα Τέμπη και σώθηκε από θαύμα. Βρισκόταν στο 4ο βαγόνι όταν έγινε η μετωπική σύγκρουση με την εμπορική αμαξοστοιχία και σώθηκε χάρη στη φίλη του Υρώ Παπαδημητρίου που μπόρεσε να τον απεγκλωβίσει.
Έμεινε ένα μήνα στο νοσοκομείο και επί έξι μήνες τρεφόταν με καλαμάκι καθώς η γνάθος του είχε σπάσει σε τρία σημεία.
Δύο χρόνια μετά ο Αντώνης συμμετείχε στις συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας με αίτημα δικαιοσύνη για τους 57 νεκρούς στα Τέμπη και τιμωρία των ενόχων όσο ψηλά κι αν βρίσκονται.
Ο Αντώνης πήγε στη μεγαλειώδη συγκέντρωση στη Θεσσαλονίκη και ενώ βρισκόταν στη ΧΑΝΘ στο ύψος της Τσιμισκή, τον σταμάτησαν δυνάμεις των ΜΑΤ μαζί με άλλα 20-21 γυναικόπαιδα όπως λέει για ένα τυπικό έλεγχο. Ο τυπικός έλεγχος μετατράπηκε στο προσαγωγή και βρέθηκε στην κλούβα και μετά στο αστυνομικό μέγαρο.
Με μια ανάρτησή του και ένα βίντεο περιγράφει την απαράδεκτη συμπεριφορά των ΜΑΤ, κατά τη διάρκεια της προσαγωγής του: «Ο τυπικός έλεγχος έγινε όρεξη για προσαγωγή. Μας πήρε πέντε λεπτά μέσα στα δακρυγόνα να περιμένουμε, όσο οι αστυνομικοί φορούσαν τα κράνη τους και δεν είχαν το ίδιο πρόβλημα με μας. Ήρθε η κλούβα και μας πήγε στο αστυνομικό μέγαρο. Αποφάσισα να δοκιμάσω τα όρια της υπομονής μου και να τους εξηγήσω πώς έχουν τα πράγματα και γιατί έχω αναπνευστικά προβλήματα και πανικοβλήθηκα κάποια στιγμή όταν έφαγα τα δακρυγόνα και άρχισα να χάνω τις αναπνοές μου. Η πρώτη μου αναφορά στα Τέμπη δεν είχε αντίδραση. Στη δεύτερη αναφορά στα Τέμπη, πάνω στην εξακρίβωση στοιχείων, στην οποία ρώτησα τον αστυνομικό που πήρε τα στοιχεία μου αν θα ήθελε και τη θέση μου στο τρένο εκείνο το βράδυ, πήρα ένα πολύ ωραίο χαμόγελο. Μάλλον είχε πλάκα αυτό που είπα».
«Από τύχη ήταν η πρώτη φορά που πηγαίνω στο αστυνομικό μέγαρο, όχι επειδή είμαι ταραξίας, αλλά επειδή μάλλον είμαι εχθρός της δημοκρατίας. Μάλλον φταίει που πηγαίνω σε πορείες, εξασκώντας ένα συνταγματικό μέχρι πρότινος δικαίωμα» προσθέτει.
Στο ίδιο βίντεο δίνει ραντεβού ξανά με όλους στους δρόμους λέγοντας: «Ο φόβος είναι επιλογή. Και ο φόβος είναι μια λέξη που δεν βρίσκεται στο δικό μας λεξικό. Οπότε για να μην πολυλογώ. Ραντεβού στους δρόμους ξανά. Και πάω να κάνω ένα μπανάκι γιατί τα ρούχα μου γεμίσανε δικτατορία»». Κι επειδή διάβασα την ανακοίνωση της Αστυνομίας που αντέδρασε στα εκατοντάδες βίντεο που κυκλοφορούν και καταγγέλλουν αστυνομική βία και
κουκουλοφόρους που βγαίνουν μέσα από τα παρατεταγμένα ΜΑΤ, η παραπάνω περίπτωση τα λέει όλα, χωρίς πολλά λόγια.
Κάπως αναρωτιέσαι εκεί λίγο πριν χτυπήσεις το κεφάλι σου στον τοίχο, ποιοι είναι τελικά οι εχθροί της δημοκρατίας;
